هر زائری که چه از دور و چه از نزدیک بخواهد تا عرض ارادتی به حضرت رضا (ع) کند، بر رسم ادب، دست بر سینه گذاشته و سلام می‌گوید. شاید این لحظه بی‌واسطه‌ترین و خالص‌ترین شکل از ارتباطی معنوی میان انسانی دلبسته به امام خود باشد.
بنا به روایتی در کتاب عیون اخبارالرضا، علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» این بوده است که «رضی به المخالفون من اعدائه کما رضی به الموافقون من اولیائه و لم یکن ذلک لأحد من آبائه علیهم السلام فلذلک سمّی من بینهم بالرضا… » یعنی هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به ولایت عهدی او رضایت دادند و چنین چیری برای هیچ یک از پدران او دست نداده بود.
