مهیار متولی زاده کاخکی - یکی از نقاطی که در هر شهر مملو از خطر می باشد، گذرگاه های همسطح راه آهن است. این گذرگاه ها از دیر باز در برنامه ی جامع شهری، مورد توجه شهرداری هر شهر قرار گرفته تا با تبدیل این نوع گذرگاه ها، به گذرگاه های غیر همسطح، از خطرات جانی و مالی بسیاری پیش گیری شود. به طور معمول در اطراف این مکان ها، اقشار کم درآمد و بی بضاعت بسیاری حضور داشته و سکونت دارند که شاید صدای قطار با زندگی آن ها در هم آمیخته است. بدین خاطر که گذرگاه محل ارتباط دو قسمت از شهر با یکدیگر است، تردد بر روی آن ها بسیار رایج می باشد . افزایش بی رویه ی قیمت کالاها و عدم نظارت بر ارزش هر کدام از این اقلام و فشار مالی بیش از حد بر اقشار کم درآمد، رفت و آمد ها در این نقاط شدت گرفته و از این منظر می توان افراد بسیاری را با تنوع لباس ها و جلوه های متفاوت در این نقاط یافت که اغلب مرتبط با اقشار بی بضاعتند؛ اقشاری که دردهای زیادی را با خود حمل کرده و آن ها را در چهره و حالات و شغل های خود نمایان می سازند.
