که بیشتر به صورت مصورسازی کتابهای ادبی، علمی، تاریخی و همچنین برخی کتابهای مذهبی همچون خاوران نامه می‌باشد.
سیر تاریخی مینیاتور ایرانی به گذشته‌های دور پیش از اسلام می‌رسد، اما می‌توان گفت، زمانی که ایرانیان توانستند در قرن سوم هجری قمری به دربار عباسیان وارد شوند، نقاشی ایران پس از یک دوره رکود جانی دوباره گرفت.
مینیاتور ایرانی در واقع نقاشی ایران پیش از ظهور اسلام است که با عرفان و تفکرات اسلامی ادغام گردید و راهی برای ظهور جلوه‌های الهی و آثار نفیسی در دوره عباسیان شد.
با این مقدمه گفت و گو را با یک نگارگر جوان آغاز می‌کنیم. وی با آن که تازه در این وادی گام نهاده است، در سایه پشتکار و ذوق و علاقه زیادی که به هنر نگارگری دارد، توانسته است در این زمینه موفقیت قابل ملاحظه‌ای کسب نماید.از این هنرمند جوان می‌خواهیم خودش را معرفی کند.
او می‌گوید: پرنیا مدرسی؛ دانشجوی مهندسی متالوژی هستم. مبانی نگارگری را ابتدا نزد خانم مریم مهدوی، یکی از شاگردان استاد مهدوی آموختم و سپس افتخار شاگردی خود استاد مهدوی را پیدا کردم و در مکتب رضوان مدت دو سال این هنر را زیر نظر ایشان آموزش دیدم، ولی هنوز راه درازی را در پیش دارم تا این هنر را به طور کامل بیاموزم.
*با چه انگیزه‌ای به این هنر روی آوردی، آیا بین نگارگری و رشته مهندسی متالوژی شباهتی وجود دارد؟
** من از کودکی به نقاشی علاقه‌مند بودم. در دوران مدرسه رنگ روغن و مدادرنگی را خودم کار می‌کردم و مورد تشویق اطرافیان قرار می‌گرفتم، ولی خانواده‌ام معتقد بودند، درس در اولویت است. پس از پایان تحصیلات متوسطه و قبولی در دانشگاه راهم را انتخاب کردم و تصمیم گرفتم نقاشی را ادامه دهم و موفقیتم را مدیون استاد مهدوی هستم، چون تشویق ایشان موجب شد به صورت حرفه‌ای در این وادی قدم بگذارم.
*چه شد که رشته مهندسی متالوژی را انتخاب کردی، به پیشنهاد خانواده بود یا خودت علاقه داشتی؟
**من از 12 سالگی پس از آزمون وارد دبیرستان استعدادهای درخشان شدم و چون این مدارس دو رشته ریاضی و تجربی بیشتر ندارند، با توجه به استعداد و علاقه‌ام رشته ریاضی را انتخاب کردم و مدت هفت سال با جدیت درس خواندم، سپس مثل همه دانش‌آموزان کنکور دادم و بر اساس رتبه‌ای که آوردم، رشته مهندسی متالوژی را انتخاب کردم و البته نگرش متفاوتم را به اجتماع مدیون سیستم آموزش مدارس استعدادهای درخشان هستم.
*تصمیم داری نگارگری را تا کی و تا کجا ادامه دهی؟
هنرتجلی روح هنرمند است
**یک هنرمند کارش را تا آخر عمر ادامه می‌دهد، تا زمانی که احساس کند به یک موفقیتی رسیده است، آنگاه به آرامش می‌رسد؛ حالا این موفقیت برای هر کس یک نوع معنی دارد.
*به غیر ا ز نگارگری هنر دیگری هم آموخته‌ای؟
**دوره تذهیب را مدت 6 ماه نزد استاد مهدوی گذراندم. تذهیب چند قالب مشخص دارد. ترنج، حاشیه و شمسه در حال حاضر روی ترنج کار می‌کنم بعد از اینکه تمام شد، حاشیه و شمسه را هم شروع می‌کنم.
*تاکنون در نمایشگاهی نیز شرکت کرده‌ای؟
**سال گذشته یک نمایشگاه گروهی با بقیه شاگردان استاد مهدوی در نگارخانه رضوان برگزار کردیم که یکی از کارهای من برگزیده شد و تقدیرنامه گرفتم.
*نمایشگاه انفرادی برگزار نمی‌کنی؟
**سرعت کار در نگارگری خیلی پایین است و دقت و ظرافت زیادی می‌خواهد، بخصوص برای من که خیلی حرفه‌ای نیستم، کارهای ذهنی حدود 6 ماه طول می‌کشد تا بتوانم یک کار خوب ارایه دهم. با این حال 12-10 کار خوب و حرفه‌ای انجام داده‌ام، ولی باید کار زیادی داشته باشم تا بتوانم نمایشگاه انفرادی برگزار کنم.
*کار کپی هم داری یا بیشتر ذهنی کار می‌کنی؟
**کپی برای یاد گرفتن تکنیک است، من یک کار کپی انجام می‌دهم. وقتی تکنیک را یاد گرفتم، کار ذهنی انجام می‌دهم. این نحوه آموزش استاد مهدوی است و تا زمانی که هنرجوی ایشان هستم، این روش را ادامه می‌دهم.
*در مشهد از این هنر چگونه استقبال می‌شود، اصولاً برای افرادی که می‌خواهند این هنر را بیاموزند، امکاناتی وجود دارد؟
**ما در مشهد مکتب رضوان را داریم که مجتمع بزرگی است و برای آموزش هنرهای ایرانی- اسلامی مرتب کلاس برگزار می‌کند، همچنین مؤسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی نیز برای هنرجویان هنرهای ایرانی- اسلامی سرمایه‌گذاری خوبی می‌کند و امکانات زیادی در اختیار هنرمندان قرار می‌هد.
* با توجه به اینکه شما در سنین جوانی موفقیتی در این رشته کسب کرده‌اید، برای جوانانی که علاقه دارند این هنر را بیاموزند چه توصیه‌ای دارید؟
**نگارگری با هنرهای دیگر تفاوت دارد و یک مقدار وسواس و دقت بیشتری را می‌طلبد. هنرجو در وهله اول باید هنر ایرانی را بشناسد و به آن عشق بورزد و سپس روی طراحی وقت کافی بگذارد و توصیه من به هنرجویان این است که وقتی کاری را آغاز می‌کنند، از مشکلات نهراسند و تلاش و پشتکار را سرلوحه کار خویش قرار دهند، در این صورت حتماً موفق خواهند شد.
نظر شما