به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس،«بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه در ادامه گفت‌وگو با شبکه خبری (ARD) آلمان به پرسش‌های خبرنگار اینطور پاسخ داد:
خبرنگار: من سال 2012 یعنی زمانی که نخستین انتخابات برگزار شد، اینجا بودم. منظورم انتخابات پارلمانی است که 4 سال پیش برگزار شد. به نظر شما چطور می‌توان در شرایط جنگی انتخابات برگزار کرد؟
اسد: اول از همه باید بگویم که در سوریه جنگ داخلی جریان ندارد. چرا که چنین تعبیری اشتباه است.جنگ داخلی زمانی جریان دارد که شما خط مشخصی داشته باشید مثل خط اجتماعی یا چیزی مانند خطوط قومی یا موردی شبیه به آن و ما همچین چیزی در سوریه نداریم. چرا که در مناطقی که تحت کنترل دولت هستند، همه حضور دارند. بگذارید بگویم که شما می‌توانید سوری‌های مختلفی را در کل ساختار اجتماعی ببینید بنابراین نمی‌توانید از جنگ داخلی صحبت کنید. در واقع شرایط ما مقابله با تروریسم است.
نکته دوم اینکه انتخابات نوعی سرگرمی نیست نخست اینکه چنین چیزی دیدگاه رئیس‌جمهور و یا نظر دولت نیست. انتخابات بازتاب اینها نیست. بلکه بازتاب قانون‌اساسی است. جنگ ما به استقلال کشور ارتباط دارد چرا که آنها می‌خواهند که رئیس‌جمهور و دولت را عزل کنند. دیگر کشورها که بیشتر شامل آمریکا و عربستان سعودی و قطر می‌شود، می خواهند تا کشور را نابود کنند و از سوریه کشوری فرقه‌ای بسازند که شبیه به لبنان و یا عراق باشد. (اما) قانون اساسی امروز نمادی از اتحاد است و ما باید به قانون‌اساسی پایبند باشیم. در واقع قانون‌اساسی آن‌چیزی نیست که روی کاغذ نوشته شده است.بلکه باید اجرا شود. که یکی از آنها برگزاری انتخابات است و این حق دولت نیست بلکه حق هر شهروند سوری است آنها باید تصمیم بگیرند که چه می‌خواهند و چه چیزی را نمی‌خواهند. اگر شما از هر سوری بپرسید به شما خواهند گفت که آنها خواهان پارلمانی جدید هستند.
خبرنگار: آیا قانون‌اساسی در سوریه، ثبات در این کشور مهمتر از زندگی صدها هزار نفر است؟
اسد: بین اینها هیچ تناقضی وجود ندارد که بگوییم کدامیک مهمتر هستند. چرا که اگر ثبات وجود نداشته باشد در این صورت جان هزاران نفر از دست خواهد رفت و اگر ثبات وجود داشته باشد می‌توان از جان افراد حفاظت کرد. به این دلیل نمی‌توانید بگویید که یک مورد مهمتر از دیگری است. ثبات و قانون‌اساسی برای حفظ زندگی مردم بسیار مهم هستند.
خبرنگار: بسیاری از کشورها و سازمان‌های جهانی می‌گویند که ممکن است در صورتی که شما در مسند قدرت بمانید،راهکاری برای حل بحران سوریه وجود نداشته باشد. آیا شما حاضرید از قدرت کناره‌گیری کنید؟
اسد:مسلما برای آن کشورها و آن مقامات از قدرت کناره‌گیری نخواهم کرد چرا که این موضوعی نیست که به آنها ارتباطی داشته باشد به همین دلیل است که من هرگز به این سوال(آنها)پاسخ ندادم.آنها 5 سال است که آنها چنین چیزی گفتند و ما هرگز به آنچه آنها می‌گویند اهمیت ندادیم.این موضوعی است که فقط به ما سوری‌ها مربوط می‌شود.فقط شهروندان سوریه حق دارند که بگویند که بگویند می‌خواهند چه کسی رئیس‌جمهور آنان باشد. شما به عنوان فردی آلمانی نمی‌توانید من یا هر کس دیگری را بپذیرید که به شما بگوید که چه کسی صدراعظم شما باشد و چه ساختار سیاسی در کشورتان داشته باشید. شما چنین چیزی را نمی‌پذیرید و ما هم آن را نخواهیم پذیرفت. بنابراین بدون توجه به اینکه آنها چه می‌گویند. سرنوشت سیاسی من فقط وابسته به خواست مردم سوریه خواهد بود.
خبرنگار: اما به طور کلی اگر شرایط طوری باشد که مردم سوریه خواستار کناره‌گیری شما از قدرت باشند، آیا تمایل به چنین کاری دارید؟
اسد: به طور قطع، حتماً. وقتی مردم سوریه از من بخواهند که موقعیت و جایگاه خود را ترک کنم، من باید فوراً چنین کاری را بدون تردید انجام دهم زیرا اگر شما بخواهید به عنوان یک مقام، یک رئیس‌جمهور یا یک نخست‌وزیر منتخب موفق شوید، به حمایت مردم نیاز دارد. شما بدون حمایت نمی‌توانید به چیزی دست یابید یا در آنچه که در موقعیت خود انجام می‌دهید موفق شوید بنابراین اینها به هم مرتبط است. خواست آنها با توانمندی شما برای دست‌یابی به چیزی یا موفقیت ارتباط دارد.
خبرنگار: آیا پیش از این ابتکاری درباره زمان این کناره‌گیری از قدرت وجود داشته است؟ همانطور که می‌دانید، به تاریخ‌های زیادی اشاره شده و یکی از این اشارات را دفتر دی‌میستورا مطرح کرده است. او می‌گوید که به احتمال خیلی زیاد در سال 2018 چنین اقدامی صورت خواهد گرفت؟
بشار اسد: نه، نه، به آنها ربطی ندارد. این مسئله بخشی از برنامه و کار آنها نیست. همانطور که گفتم، این مسئله فقط به مردم سوریه مربوط می‌شود. ما تنها به عنوان مردم سوریه می‌توانیم درباره این موضوع بحث کنیم.
خبرنگار: آیا شما با اینکه ما در سوریه شاهد وقوع فاجعه انسانی هستیم موافقید؟
اسد: البته. قطعا همینطور است.
خبرنگار:پس چرا انقدر طول کشید که شما دسترسی کامل به مناطق محاصره شده در سوریه را بدهید؟
اسد: درواقع چنین چیزی درست نیست. زمان زیادی طول نکشید تا ما اجازه دسترسی را بدهیم. در واقع رسانه‌های غربی زمانی طولانی سپری کردند تا بفهمند چه چیزی در جریان است. من با شما خیلی روراست هستم. اجازه بدهید سوالی واقعی و منطقی طرح کنیم: آنچه آنها مناطق محاصره شده می‌نامند، سال‌هاست که در محاصره نظامی قرار دارد و این مناطق همچنان در حال مبارزه با ارتش و شلیک خمپاره به ارتش در شهرهای اطراف هم هستند. سوال این است: چطور ممکن است ما جلوی رسیدن عذا به آنها را بگیریم در حالیکه نمی‌توانیم جلوی تسلیحشان را بگیریم؟ آیا این منطقی است؟ این اصلا امکان ندارد. آیا ما می‌توانیم تحریم همه‌جانبه داشته باشیم یا اصلا نمی‌توان تحریمی اعمال کرد. بنابراین، ما به دلایل زیادی تحریمی اعمال نکردیم که نه تنها به دلایل انسانی بلکه برای ارزش‌هایی است که به عنوان یک دولت مسئول در قبال همه سوری‌ها به آن باور داریم بلکه درواقع اگر چنین اقدامی بکنیم، آن غیرنظامیان را در معرض تروریستها قرار می‌دهیم. مثال عملی دیگر این است که، چطور می‌توانستیم تحریم علیه چنین شهرهایی اعمال کنیم و همزمان حقوق مردم رقه را که تحت کنترل داعش است، پرداخت کنیم یا واکسن به این شهر ارسال نماییم. چطور می‌توانستیم اینجا تحریم اعمال کنیم. این تضاد است و آنچه شما اشاره کرد واقع‌بینانه نیست.
خبرنگار: آیا شما می‌توانید تضمین دهید که پس از بر قراری آتش‌بس سازمان‌های امدادی بتوانند به مناطق تحت محاصره دسترسی دائمی داشته باشند؟
اسد: آنها از چند سال پیش تاکنون در اینجا فعالیت داشته‌اند. ما هرگز به ما آنها نه نمی‌گوییم اما باید اقدامات آنها تحت نظر دولت صورت بگیرد. این سازمانها نمی‌توانند در شرایطی که دولتی وجود ندارد فعالیت کنند. بنابراین ما هرگز نه نمی‌گوییم اما اگر بخواهیم واقع‌بین باشیم ممکن است وقتی که شما با در حال مبارزه هستید موانعی میان مقامات دولتی و این سازمانها به وجود می آید. اما به عنوان تصمیمی سیاسی ما هیچ مشکلی با این سازمانها نداریم. بگذارید بگویم که کمک به همه مناطق سوریه برسد و ما هم از آنها حمایت می‌کنیم.
خبرنگار:شما به انتخاباتی که ممکن است در آوریل برگزار شود اشاره کردید. آیا شما فقط با بخشی از مردم سوریه تعامل ندارید. چرا که بسیاری از آنها کشور را ترک کرده‌اند چون می‌خواستند تا از بحران در کشور جلوگیر شود؟
اسد:بله اما خروج بخشی از مردم از کشور به معنای این نیست که کشور جمعیت خود را ندارد. منظور من این است که سوریه کشوری خالی از جمعیت نیست و بسیاری از سوری‌ها هم‌اکنون در این کشور زندگی می‌کنند. در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری هم مواردی شبیه به این مطرح می‌شد اما جهان وقتی که دید بسیاری از پناهجویان در انتخابات شرکت کردند، شگفت‌زده شد. به همین دلیل من فکر می‌کنم که هر فرد سوری می‌خواهد که شاهد وقایع جدید در کشورش باشد.این تغییرات به مردم امید می‌دهد و چنین چیزی در هر فرهنگ و کشوری طبیعی است.
خبرنگار:آیا دولت سوریه از آلمان به دلیل میزبانی از پناهجویان سوری تقدیر می‌کند؟
اسد: از دید انسانی البته همینطور است. ما نمی‌توانیم بگوییم که پذیرش پناهجویان خوب نیست. نمی‌توانیم بگوییم که پذیرش پناهجویانی که کشورشان را به دلیل شرایط وخیم ترک کرده‌اند، اقدامی درست نیست.اما اینکه اقدامات انسان‌دوستانه‌تر نخواهد بود که به این افراد برای ماندن در کشورشان کمک کنیم؟ اگر شما از بسیاری از آنها بپرسید می‌گویند که می خواهند به وطنشان برگردند. به همین دلیل ایجاد امکان ماندن افراد در سوریه به وسیله مقابله با تروریسم و ایجاد ثبات در این کشور کم هزینه‌تر و عاقلانه‌تر و انسانی‌تر نخواهد بود.
خبرنگار:آیا در مجموع درباره مسئله سوریه، آلمان نقش ویژه‌ای ایفا می‌کند یا اینکه نقش آن هم مانند آمریکا و عربستان فقط مانند یک کشور خارجی است؟
اسد:ما امیدواریم که هر کشوری ایفای نقش کند به خصوص کشورهای اروپایی و کشورهای بزرگ اروپایی مانند آلمان که اقتصاد قوی دارد که نه فقط از لحاظ اقتصادی بلکه سیاسی نقش راهبردی در اروپا دارد. اما در بعد عملی ما تاکنون شاهد چنین چیزی نبوده‌ایم چرا که این موضوع مربوط به خواست می‌شود و این خواسته هم به استقلال ارتباط دارد. سوال این است که چطور بسیاری از مقامات اروپایی از آمریکا مستقل هستند؟ تاکنون که ما دیده‌ایم آنها اقدامات آمریکایی‌ها را کپی کرده‌اند. مظنور کپی از سیاست‌های آمریکایی‌هاست یعنی آنچه از آن حرف می زنند و آنچه انجام می‌دهند. بنابر این من نمی‌توانم در شرایطی که استقلال وجود ندارد از نقش (کشوری) حرف بزنم.
خبرنگار: در جریان آخرین سفرم به سوریه من به حلب رفتم و این‌بار هم از حمص دیدار کردم. آنچه دیدم صحنه‌های باور نکردنی بود که به نظر می‌رسید مربوط به آخر‌الزمان باشد.حدس می‌زنم تردیدی وجود ندارد که ارتش سوریه هم در آنچه رخ داده، مقصر است. سوال شخصی من این است که آقای رئیس‌جمهور آیا شما می‌توانید شبها بخوابید؟
اسد: مهمترین مسئله این است که آیا من می‌توانم کاری انجام دهم؟ صرف نظر از اینکه شما خوابتان می‌برد یا خیر، این مهم است که مردم این پرسش را مطرح می کنند که رئیس جمهور چه کاری می تواند انجام دهد؟ چه مقدار از سرزمینی که تحت سلطه آنهاست را می‌توانیم از دستشان خارج کنیم تا مردم به زندگی طبیعی باز گردند. این کاری است که ما هر روز انجام می‌دهیم. پس ما نمی‌خوابیم چون نمی‌توانیم بخوابیم. ما نمی‌خوابیم چون باید کار کنیم.
خبرنگار: پزشکان بدون مرز که به عنوان یک نهاد مردم نهاد فعالیت می‌کند در سال 2015 اعلام کرد که 94 بیمارستان با حمایت دولت بمباران شدند. چنین چیزی چطور ممکن است؟ منظور من این است که شما نمی توانید مدعی شود که تمامی اینها را ائتلاف به رهبری آمریکا صورت داده اند. برخی از آنها را روسیه و سوریه صورت داده‌اند.
اسد: در حقیقت این مورد به خصوص را ما نمی دانیم که چه کسی مرتکب آن شده است. اگر ما می‌خواستیم چنین کاری انجام دهیم می‌توانستیم مدتها قبل آن را صورت دهیم ما در این کشور هستیم و چنین اقدامی می‌توانست خیلی قبل تر از این صورت بگیرد. بنابراین دلیلی وجود ندارد که به بیمارستان حمله کنیم. اغما در پاسخ به این پرسش که آیا چنین عملی جنایت است یا خیر باید بگویم که بله اینطور است ام ا بستگی دارد که با توجه به چه شاخصی این موضوع را بررسی کنید. اگر بنابر شاخص‌های ما باشد چنین اقدامی جنایت است اما بنابر شاخص های غرب و بنابر دلایل بسیار ساده چنین اقدامی جنایت نیست. مثال تاکنون غرب اعلام نکرده است که جنگ در عراق در سال 2003 و در شرایطی که یک میلیون و 500 هزار نفر کشته شدند، جنایت جنگی بوده است. آنها درباره یمن یعنی جایی که سعودی‌ها با قصاوت قلب عمل می‌کند هم موضع‌گیری نکردند. مشابه همین وضعیت هم در سوریه وجود دارد. زمانی که شورشیات هزاران بی گناه را به وسیله خمپاره و عملیات‌های انتحاری می‌کشند، به چنین عملی جنایت جنگی نمی‌گویند. اگر بخواهیم صریح باشیم باید بگویم که این موضوع به شاخص ها بستگی دارد و بر طبق شاخص‌های ما هر کسی که مرتکب چنین اعمالی شود، جنایتکار است.
خبرنگار: اگر بخواهیم شفاف باشیم، می‌بینیم که بیشتر ناظران جنگ سوریه معتقدند که ارتش و نیروی هوایی سوریه مسئول آنچه در این کشور رخ می‌دهد هستند و این موضوع مربوط به ویرانی‌های جنگ نمی‌شود بلکه شامل راهبرد جنگ و بمباران مدارس و بیمارستان‌ها می شود. آیا این باری بر دوش شما نیست؟
اسد: پرسش ساده‌ای که شما در این مورد می‌توانید مطرح کنید این است که ما اگر مرتکب چنین اعمالی شویم چه چیزی به دست می‌آوریم؟ چنین اقداماتی چه منفعتی برای ما دارد؟ اگر شما می‌خواهید، ارزش ها و قوانین را کنار می‌گذاریم تا بگوییم که اگر ما بخواهیم این اقدامات را صورت نمی‌دهیم چون دولت اینها را ساخته است و به آنها برای مردم و دولت نیاز دارد.اگر شما می‌خواهید مردم را به سمت خود بکشید، باید خدمات و زیرساختهای اولیه را در اختیار آنها قرار دهید.این مسئله‌ای ساده است.اما اگر ما همه اینها را هم کنار بگذاریم سوالی که مطرح می‌شود این است که از این اقدامات چه چیزی عاید ما می‌شود؟ پاسخ این است که ما هیچ دستاوردی نخواهیم داشت و بازنده خواهیم بود. به این دلایل ما سودی از این اقدامات نمی بریم. پس قطعا چنین کاری انجام نمی‌دهیم.ما می‌دانیم بیمارستان کجا قرار دارد و اگر تروریستها هم هم باشند ما می دانیم که آنها در بیمارستان نیستند.پزشکان در بیمارستان حضور دارند اما درباره رقه یعنی جایی که داعش حضور دارد من به شما گفتم که ما برای آنها واکسن می‌فرستیم. در این صورت چرا ما باید به بیمارستان در شهرهای دیگر حمله کنیم. چنین کاری دارای نوعی تناقض است.»
خبرنگار:مانند 2 سال قبل در برهه ای از زمان ارتش سوریه در موضع شکست قرار داشت و قدرتمند نبود مثلا در القصیر در مرز لبنان و ما دیدیم که حزب الله مداخله کرد. اواخر سال گذشته هم نزدیک بود که شما کنترل حلب را از دست بدهید و ما دیدیم که روسیه وارد عمل شد. علاوه بر این می بینیم که تعداد زیادی رزمنده و مشاور از ایران با شما همکاری می‌کنند. این قدرت ها در مقابل کمک‌ها از شما چه می‌خواهند؟
اسد:نخست اینکه با توجه به اینکه شما از شکست صحبت کردید باید بگویم که هر جنگی از نبردهای مختلفی تشکیل شده است. شما در جنگی شکست می خورید و در جنگی دیگر پیروز می‌شوید. یعنی جایی شکست می‌خورید و جایی دیگر پیروز می‌شوید. چنین وضعیتی شکست یا پیروزی معنی نمی‌دهد. این جنگی آسان نیست و ما با ده ها کشور می‌جنگیم که از تروریستها و مزدوران حمایت می‌کنند. هم‌پیمانان و دوستان ما که به شکل های مختلف به این جنگ پیوسته‌اند؛ برخی مستقیم و برخی دیگر به صورت غیر مستقیم، دیدگاه های مختلفی دارند. آنها به سوریه نیامده‌اند تا به رئیس‌جمهور یا دولت این کشور کمک کنند. در واقع آنها به این کشور آمده‌اند چرا که می‌دانند تروریسم اگر در منطقه گسترش یابد محدود به مرز نخواهد بود و گواه چنین چیزی هم وجود داعش است که از لیبی تا عراق و سوریه گسترش یافته است. بنابراین اگر ما شاهد کنترل تروریسم بر این نواحی هستیم می‌دانیم که چنین پدیده‌ای می‌تواند در هر نقطه دیگری و نه فقط کشورهای همسایه گسترش داشته باشد و این کشورها هم با توجه به این مسئله دید بازی دارند. پس آنها فقط از ما دفاع نمی‌کنند بلکه از خود دفاع می‌کنند.آنها اینجا نیامده‌اند که از من چیزی بگیرند. تمامی دوستان ما به تمامیت ارضی ما احترام می‌گذارند و در مقابل چیزی نمی خواهند.
خبرنگار: آقای رئیس‌جمهور آیا شما همچنان می توانید بگویید که سوریه کشوری مستقل است یا اینکه سیاست‌های شما در تهران یا کرملین تدوین می‌شود؟
اسد: استقلال اصطلاحی متناسب با وضعیت است. قبل از بحران، اسرائیل تلاش می کرد تا کشور ما را اشغال کند. برای همین ما استقلال خود را قبل از اینکه کشورمان را بازپس بگیریم، تائید نمی‌کردیم و اکنون و در بحبوحه بحران بسیاری از تروریستها از مرزهای ما عبور کرده‌اند و بسیاری از آمریکایی ها و هم‌پیمانانشان که به نیروهای ائتلاف شهرت دارند در کشور ما هستند و هواپیماهای آنان در حریم هوایی کشور ما پرواز می‌کنند. بنابر این شما نمی‌توانید از استقلال و حاکمیت تمام صحبت کنید. اما همزمان وقتی که شما دارای قانون اساسی هستید وقتی دارای موسساتی هستید که فعالیت می‌کنند و دولتی که با وجود شمار کمی از مردم به فعالیت خود ادامه می‌دهد. مهمترین مسئله این است که وقتی مردم سوریه در برابر دیگر قدرتها سر فرود نمی‌آورند، این یعنی شما همچنان دارای حاکمیت و استقلال هستید البته چنین چیزی به طور کامل وجود ندارد.
خبرنگار: بگذارید به 5 سال قبل بازگردیم یعنی زمانی که انقلاب در جهان عرب اغاز شد و در درعا واقع در جنوب سوریه در مرز اردن رخ داد. گفته می‌شود که برخی از جوانان تصویری گرافیکی را بر روی دیواری ترسیم کردند و به همین دلیل زندانی شدند و وقتی پدر و مادر آنها خواستند که آنها را باز گردانند، نیروهای امنیتی با آنها برخورد بسیار سختی داشتند.آیا مقابله با این جوانان به این صورت و شروع جنگ داخلی اقدام درستی بود؟
اسد:اول از همه اینکه این داستان واقعیت ندارد و چنینی چیزی رخ نداده و جریان سازی است. منظور من این است که در این مورد چیزی شنیدیم و هرگز این کودکان که زندانی شدند را ندیدیم.پس چنین چیزی روایتی غلط است. بگذارید فرض کنیم که چنین اتفاقی که رخ نداده واقعا به وقوع پیوسته است اما می‌خواهیم این موضوع را با انچه سال گذشته در آمریکا به وقوع پیوست مقایسه کنیم. یعنی زمانی که بسیاری درباره مرگ سیاه‌پوستان به دست پلیس بحث می‌کردند. یعنی موضوعی که بسیاری از مردم در آمریکا آن را محکوم کردند.اما در آن زمان آیا کسی از مردم خواست تا مسلسل به دست بگیرند و آدم بکشند فقط به این دلیل که پلیس مرتکب اشتباهی شده بود.چنین چیزی بهانه‌ای نیست.چنین چیزی رخ نداد اما اگر هم رخ داده بود هم دلیل برای مقابله با دولت و کشتن شهروندان و مردم بی‌گناه نبود.
سوال دیگر این است که اقدام متقابل در وضعیتی که عده‌ای مردم را در خیابان‌ها می‌کشند و به اموال عمومی حمله می‌کنند وجود دارد؟ برای اینکه به آنها بگویم که هر چه می‌خواهید بکنید به این معنی است که نمی‌خواهم به آنها پاسخ دهم؟ همچنین چیزی درست نیست.ما تنها یک گزینه پیش رو داریم و آن این است که آنها را متوقف کنیم و از اقدام آنها بخواهیم که به کشتن مردم پایان دهند. همزمان آنها مسلسل در دست دارند و نمی‌توانیم به انها شلیک کنیم. ما باید از تفنگ‌های خود استفاده کنیم چرا که آنها شبه‌نظامی هستند و این تنها گزینه‌ای است که ما در آن زمان داشتیم.
خبرنگار: جنگ در سوریه کل منطقه و کشورهای اطراف چون ترکیه، عراق، اردن، لبنان و بیشتر از همه اروپا را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین جنگ سوریه بخش‌های بزرگی از جهان را تحت تاثیر قرار داده است. شما چه کاری انجام می‌دهید تا این کابوس را متوقف کنید؟
اسد: این فقط وظیفه سوریه نیست. ما وظیفه داریم دو کار انجام دهیم. در واقع از شروع بحران ما دو مسیر را در پیش گرفتیم: مذاکره با همه از کشورها گرفته تا فرقه‌ها و شبه‌نظامیان تا به این وسیله ثبات را برقرار یا احیاء کنیم. مسیر دوم مبارزه با تروریست‌هایی است که نمی‌خواهند سلاح را رها کنند. اما سئوال این است که سایر گروه‌ها مایلند چه کاری انجام دهند؟ بخشی از این فاجعه و کابوس که شما درباره آن سخن می‌گویید، فقط به خاطر این نیست که تروریستها می‌کشند و نابود می‌کنند بلکه به خاطر تحریم‌های غرب علیه سوریه است که بدون استثناء همه شهروندان سوری را تحت تاثیر قرار داده است. این مقامات مایلند چه کاری انجام دهند تا به کاستن از این درد و کابوس در سوریه کمک کنند؟ آنها آماده‌اند چه کاری انجام دهند تا بر کشورهایی مثل ترکیه، عربستان سعودی و قطر نفوذ کنند و آنها را وادار سازند، قاچاق تروریستها، دادن سلاح به آنها و حمایت لجستیکی همه جانبه از آنها را متوقف کنند؟ سئوال این است. زمانی که همه آن کشورها توافق کردند یا اراده آن را داشتند وظیفه خود را انجام دهند، می‌توانم به شما اطمینان دهم ما مشکلی برای متوقف کردن این کابوس در سوریه نخواهیم داشت.
خبرنگار: آخرین سوال من. آقای رئیس‌جمهور سال 2000 زمانی که پدر شما فوت کرد شما که در لندن چشم پزشک بودید، در دمشق جای او نشستید. با در نظر گرفتن همه اتفاقاتی که در این پنج سال اتفاق افتاد، آیا شما همه کارهایی که کردید را دوباره تکرار می‌کردید؟ (اگر این اتفاقات را می‌دانستید) آیا شما دوباره به دمشق برمی‌گشتید یا اینکه در لندن می‌ماندید؟
اسد: موضوع این است که در این منطقه سیاست بخشی از زندگی هر شهروندی است چون که سیاست بر زندگی روزانه او تاثیر می‌گذارد البته همه نمی‌توانند به طور ذاتی سیاستمدار باشند. هر شهروند سوری و البته من به عنوان کسی که متعلق به یک خانواده سیاسی است، به سیاست حس مشابهی دارم. البته این موضوع چیزی بیشتر از سرگرمی است. موضوع آن است که شما چطور می‌توانید به کشورتان خدمت کنید؟ قبل از آن من در بخش عمومی پزشک بودم و اکنون در بخش عمومی سیاستمدار هستم در نتیجه من از یک بخش عمومی به یک بخش عمومی گسترده‌تر حرکت کردم. اصول آن یکی است اما وقتی شما بتوانید به مردم سوریه کمک کنید البته که شما باید آماده تکرار آن بارها و بارها باشید تا زمانی که شما دیگر توانایی این اقدام را نداشته باشید و اینکه مردم سوریه دیگر شما را در آن منصب نخواهند.
نظر شما