«جادوی صدا» از تازه ترین تولیدات تلویزیون بود که توانست علاوه بر جذب مخاطب برای اولین بار گامی در زمینه توجه به هنر دوبله و صداپیشگی بردارد و حال انتظار می‌رود قسمت جدید آن ساخته شود.

مردم هنوز سراغ «جادوی صدا» را می‌گیرند/ در دنیا اول هستیم

به گزارش قدس آنلاین به نقل از مهر، مسابقه «جادوی صدا» به تهیه کنندگی حسین حسینخانی اولین پروژه تلویزیونی در حوزه دوبله و صداپیشگی در قالب مسابقه است که نه تنها در رسانه ملی که طبق تحقیق عوامل این برنامه در دنیا رقیب ندارد. این مسابقه ۱۸ قسمتی اردیبهشت سالجاری روی آنتن شبکه ۳ سیما رفت و ۵۴ شرکت کننده شامل ۲۷ خانم و ۲۷ آقا را در محک آزمون صداپیشگی قرار داد تا با داوری پیشکسوتان عرصه دوبلاژ قابلیت های جوانان امروز را در معرض نمایش بگذارد.

«جادوی صدا» با وجود فرصت کمی که برای تبلیغ و فراخوان داشت توانست در مدت بیست روز تنها با زیرنویس‌هایی که از شبکه سه پخش می‌شد نظر ۸ هزار نفر را به خود جلب کند و جالب اینکه برنده مسابقه هیچوقت متوجه این زیرنویس ها نشده بود و از طریق دوستانش در جریان چنین مسابقه ای قرار گرفته بود. حسین حسینخانی تهیه کننده، احمد حسینخانی طراح برنامه و کارگردان، افشین زی نوری مجری و میلاد فتوحی برنده مسابقه مهمان خبرگزاری مهر شدند تا از زبان خودشان در جریان چگونگی تولید و اتفاقات پشت صحنه «جادوی صدا» قرار بگیریم.

در نشستی که با حضور عوامل این مسابقه برگزار شد علاوه بر اطلاعات کامل و دقیق از تولید این مسابقه مباحثی درباره دوبلاژ، استعدادیابی، بازار کار صداپیشگان، جذب جوانان علاقمند به این عرصه و گویندگان و دوبلورهایی که ترک وطن و کار در کشورهای دیگر را به ایران ترجیح دادند مطرح شد. بخش اول این مباحث را می خوانید:

* ابتدا درباره بیرونی ترین بخش مسابقه بفرمایید. زمان پخش که از جایی به بعد مدام تغییر می کرد و مخاطب را تا حدی سرگردان. دلیل این اتفاق چه بود؟

حسین حسینخانی: پخش در دو هفته اول بسیار عالی بود با آنونسی هم که شبکه ۳ رفت به دیده شدن «جادوی صدا» کمک کرد ضمن اینکه در کنداکتور جای زمان پخش سریال قرار گرفتیم و این بهترین ساعت برای یک برنامه تلویزیونی محسوب می شود. البته کار هم قابل اعتنا بود به همین خاطر شبکه تا این اندازه با ما همکاری کرد. تکرار هم ساعت ۱۴:۳۰ روز بعد پخش می شد که باز هم زمان مناسبی بود. بعد از هفته دوم به دلیل مسابقات فوتبال، بی نظمی ها در پخش شروع شد و بعد هم برنامه ای مثل «سه شو» با دارابودن اسپانسر به کار ما اولویت داشت که دو آخر هفته جای ما را بگیرد.

* این اتفاق تا آخرین قسمت ادامه داشت و فینال را خیلی ها از دست دادند.

حسین حسینخانی: من قصد گلایه ندارم چون می دانم افراد بسیاری زحمت کشیدند تا فینال مسابقه «جادوی صدا» زمان خوبی پخش شود اما دوستان ما از یک چیز غفلت کردند اینکه اگر ساعت ۲۲:۳۰ جمعه شب را برای این پخش در نظر گرفتند به مردم هم اطلاع دهند. یکی از مسابقاتی که چندی پیش از تلویزیون پخش شد از یک هفته قبل قسمت فینال آن زیرنویس همه برنامه های شبکه ۳ بود و اتفاق بدتر اینکه فینال «جادوی صدا» هرگز بازپخش نداشت که ما هم علتش را نمی دانیم.

بسیاری از مردم متوجه نشدند که این برنامه چه زمانی به پایان رسید و جالب اینکه در یکی از جلساتم با مدیران تلویزیون خودشان اذعان داشتند مردم پیامک های زیادی فرستادند تا از تکرار پخش فینال آگاه شوند. مدیران نسبت به این برنامه اقبال خوبی نشان دادند و خوشبختانه بازخورد منفی نداشتیم اما نمی دانم چرا این غفلت پیش آمد.

* با توجه به اینکه بخشی از کار شما به سینمای جهان مربوط می شد اصلاحیه یا ممیزی هم داشتید؟

حسین حسینخانی: یکی از دشواری هایی که به کار ما وارد شد درآوردن پلان هایی بود که تلویزیون امکان پخش آن را نداشت. ما هم نمی توانستیم از قبل هماهنگ کنیم چون بیش از هزار پلان فیلم بود که امکان چک کردن از قبل وجود نداشت. در این بخش اتفاقا نظر پخش غلط نبود و می دانیم سیاست هایی هست که باید در نظر گرفته می شد. تنها اتفاق ناراحت کننده ای که به طور کل در سیستم پخش وجود دارد این است که سلایق شخصی در بازبینی صحنه ها و پلان ها دخالت می کند. به همین خاطر گاهی در بازبینی می گفتند اشکال دارد ولی وقتی به سطوح بالاتر نشان می دادیم می گفتند مشکل نیست و می توانید پخش کنید. اگر ضوابطی حاکم باشد که همه در مراتب مختلف مسئولیت یک نظر داشته باشند کار برای برنامه سازان هم راحت تر خواهد بود. من شخصا از همه مدیران پخش و مدیر گروه که زحمات زیادی متحمل شدند سپاسگزارم که نهایت همکاری را با ما داشتند.

* طرح و ایده «جادوی صدا» اولین بار کی و چگونه مطرح شد؟

حسین حسینخانی: ۳ سال پیش غلامرضا میرحسینی از مسئولان تلویزیون که آن زمان در سمت مدیر تولید سیما فعالیت می کرد طرحی در ذهنش بود و چون می دانست من هم این دغدغه را دارم ۱۴ ماه پیش با من در میان گذاشت و پرسید آمادگی انجامش را دارم یا خیر. من هم استقبال کردم و به همراه احمد حسینخانی پسرم که طراح و کارگردان مسابقه بود درباره قالب برنامه و چگونگی اش به نتیجه رسیدیم و به مرور سایر عوامل هم انتخاب شدند.

* حضور افشین زی نوری از چه زمانی قطعی شد؟

حسین حسینخانی: درباره اجرا هم از ابتدا تصمیم مان بر افشین زی نوری بود چون می دانستم هم در اجرا هم صداپیشگی تسلط کافی دارد. اگرچه پیشنهادهایی از دیگران داشتیم اما در نتیجه خواستیم که افشین زی نوری در مقام اجرا قرار بگیرد.

احمد حسینخانی: خیلی از اطلاعات و اتفاقات برنامه ایجاب می کرد که مجری حتما به دوبله تسلط داشته باشد در غیر این صورت حتما در اجرا به مشکل می خوردیم. ضمن اینکه افشین زی نوری خودش هم در مواقع لازم با اظهارنظرهایش کمک مان می کرد و می توانست با شرکت کنندگان ارتباط خوبی بگیرد. او در دوبله زندگی کرده و خوب می توانست بین داوران و شرکت کنندگان ارتباط برقرار کند.

افشین زی نوری: سال گذشته تیم تولید برنامه «جادوی صدا» به واحد دوبلاژ تلویزیون آمده بودند که یک سری برنامه های تولیدی مثل بخش های معرفی دوبلورها و یادی از رفتگان را ضبط کنند. من هم جزو کسانی بودم که قرار بود در بخش معرفی با ایشان همکاری کنم. امیر صدرایی مدیر تولید مسابقه به من گفت که برای اجرا هم دنبال گزینه مناسب می گردیم. آن زمان خیلی پرس و جو نکردم و فقط استقبال کردم از اینکه بعد از سال ها برنامه ای در ارتباط مستقیم با دوبله ساخته می شود. در جلسه ای هم که با آقای حسینخانی داشتم با ذکر نام یکی از دوستان گفته بودند که قرار است فلانی در اجرا حضور داشته باشد. من هم چون او را می شناختم ابراز خرسندی کردم اما یک هفته بعد امیر صدراییان با من تماس گرفت و گفت با مدیران شبکه و سایر دوستان به این نتیجه رسیدیم که خودت اجرا کنی. من هم قبول کردم چون متوجه بودم دنبال کسی هستند که با مقوله دوبله آشنا بوده و به این علم اشراف داشته باشد.

* این تجربه برای همه شما اولین محسوب می شد. فکر می کردید با این استقبال مواجه شوید؟

زی نوری: من باورم نمی شد انقدر بیننده داشته باشیم و چنین استقبالی از برنامه بشود. به نظر من پخش مسابقه «جادوی صدا» برگ برنده و پوئن مثبتی برای رسانه ملی بود چراکه در صفحات مجازی نظرات متعددی را خواندم که می گفتند این مسابقه کاری کرد که ما تلویزیون را به ماهواره ترجیح دادیم. این اتفاق خیلی مهم است و نباید به راحتی از کنارش عبور کرد. ضمن اینکه ساعت پخش مناسبی که در ابتدای راه به برنامه دادند اتفاق خوبی بود و کاش در زمان فینال هم به همین اندازه دوستان توجه نشان می دادند. هیچ آنونس یا زیرنویسی در این ارتباط پخش نشد و من هنوز شخصا نزد مردم مورد پرسش قرار می گیرم که چرا قسمت آخر را اطلاع رسانی نکردید و نتیجه را از خود من می پرسند.

اگر قرار بر ادامه دار بودن این برنامه باشد امیدوارم درباره همه اینها تجدید نظر شود. مردم فقط ما را که جلوی دوربین هستیم می شناسند به همین خاطر همه این ها را از چشم ما می بینند. ما از طریق صفحات مجازی تغییر ساعت پخش برنامه را منتقل می کردیم اما قطعا این کافی نبود به خصوص که در کامنت ها گاهی شاهد انتقادات مردم بودیم که از این تغییرات پی در پی پخش خیلی راضی نبودند. انصافا برنامه پر بیننده بود و باورم نمی شد تا این اندازه مخاطب را به خود جذب کند این حاصل تلاش تمام همه دوستان در تیم تولید و پخش بود و خوشحالم که عضوی از این برنامه بودم.

* فکر می کنید چقدر در انتقال پیام و تاثیرگذاری این مسابقه موفق بودید؟

حسین حسینخانی: ما با مشکلات زیادی در این مسیر روبرو بودیم و قطعا کاستی هایی هم داشتیم اما از بین فروردین ۹۴ که این پیشنهاد ارائه شد تا فروردین ۹۵ که به تولید رسید بهتر از این امکان نداشت که کار صورت گیرد. این برنامه اگر ادامه دار شود حرف های مهمتری برای گفتن دارد و در عرصه دوبله هنوز خیلی راه هست تا بتوانیم به شکل های مختلف به این قشر از هنرمندان ادای دین کنیم.

زی نوری: برای من خیلی جالب بود که خارج از ایران هم بیننده داشتیم. در سطح دنیا تا آنجا که من می دانم مسابقه استعدادیابی در زمینه دوبله نداشتیم و برای اولین بار است که در این زمینه مسابقه ای برگزار شده است. این موضوع قطعا در تاثیرگذاری بیشتر برنامه موثر بود.

احمد حسینخانی: البته دوبله ایران در دنیا حرف اول را می زند و باید هم این اتفاق در کشور خودمان رخ می داد.

زی نوری: بله ولی در دنیا مدعی زیاد داریم. فرانسه و ایتالیا در این حوزه خودشان را دست کم نمی گیرند.

* این اولین بودن کار را سخت تر نمی کرد؟ به خصوص که در هزینه ها معمولا مخارجی هم پیش بینی نشده است؟

حسین حسینخانی: بله دقیقا به همین دلیل کار ما خیلی سخت بود چون ما هیچ تصوری از این نوع مسابقه نداشتیم و از صفر تا صد باید خودمان همه چیز را طراحی می کردیم. مثلا بخش تکریم بزرگان و یا یادی از رفتگان را می چیدیم و شکی نداشتیم که کنار این مسابقه باید وجود داشته باشد اما می دیدیم همه برنامه با صحبت می گذرد پس باید دنبال یک بخش مفرح می‌گشتیم. این شد که سراغ آنونس فیلم ها رفتیم. سعی کردیم در معرفی شرکت کننده ها هم فکر شده عمل کنیم و روش جدیدی پیش بگیریم. ما برای تک تک بخش های جزئی هم حواس مان به مخاطب بود و نمی خواستیم بی احترامی در جزئی ترین کار ما دیده شود چون به شدت برای کار ارزش قائل بودیم.

احمد حسینخانی: برآورد ما نسبت به برنامه های دیگر بسیار پایین تر بود و ما هم به خاطر اینکه می خواستیم حتما کاری با سطح کیفی الف ارائه دهیم بیشتر از آنچه در نظر گرفته شده بود عمل کردیم. همه تلاش مان را کردیم که کم فروشی نکنیم حتی از جیب خودمان هم دادیم ولی نخواستیم از کار کم بگذاریم.

زی نوری: روز اول که با گروه تولید صحبت کردم تازه آنجا بود که مقوله لباس به نظرمان مهم آمد. فکر می کنم لباس در نگاه مخاطب خیلی مهم است. قرار بود بیننده هر شب من را روی آنتن ببیند پس باید از نظر بصری هم کاری می کردیم که یکنواخت نباشیم. علی رغم اینکه هیچکدام اینها در برآورد نبود اما گروه تولید به آن توجه نشان دادند و این جای قدردانی دارد.

حسین حسینخانی: البته برای دفعات بعد این هزینه ها را نخواهیم داشت چون در خلال پخش برنامه چند نفری برای اسپانسر شدن با ما تماس گرفتند که ما آنها را به شبکه واگذار کردیم. این نشان می دهد در صورت دنباله دار شدن کار می توانیم به حامیان مالی هم دلگرم باشیم.

* مجری این مسابقه یک دوبلور متبحر بود که همین وجه باعث حضورش در برنامه شد. آقای ذی‌نوری چقدر سعی کردید در مقام مجری هیچ قضاوت و دخالتی در امور نداشته باشید؟

زی نوری: تمام تلاشم را کردم کاملا خنثی باشم و در اجرایم جانبداری حس نشود. ابتدا قرار بود کنار هیات داوران بنشینم اما بعدها نظر بر مجری بودن تغییر کرد. همان زمان به خودم گفتم تو یک مجری هستی که بر دوبله اشراف داری اما قرار نیست هیچ دخالتی داشته باشی چون می دانستم که بازخوردهای زیاد و حاشیه داری خواهد داشت بنابراین از اول تکلیفم را روشن کردم و فکر کردم اگر هم قرار است اظهارنظری داشته باشم هنگام حضور در مسابقه و جلوی داوران نباید مطرح کنم اما پیش آمد که قبل از برنامه یا بعد از آن با شرکت کننده ها صحبت می کردم. از نظر مردم هم احساس کردم همین رویه خیلی خوشایندتر است چون بازخوردهای بدی تا کنون دریافت نکردم و این خنثی بودن در نظر مخاطب هم جلوه گر شد.

* آقای فتوحی شما برنده این مسابقه از توانایی های مجری که به دوبله تسلط داشت و داور هم نبود چه قدر استفاده کردید؟

میلاد فتوحی: او قوت قلب همه ما بود. قبل از این همیشه افشین زی نوری از گوینده های مورد علاقه ام بود ولی پیش نیامده بود از نزدیک او را ببینم. البته ایشان سعی می کردند خیلی ورود نکرده و دخالتی نداشته باشد. ما هم زیاد مزاحم شان نمی شدیم اما تا آنجایی که می شد از تجربیاتش بهره می گرفتیم به خصوص روز قبل فینال که خیلی استرس داشتم با راهنمایی های خوب شان آرام شدم. هم داوران و هم افشین زی نوری در عین حال که کارشان را انجام می دادند اما قوت قلبی برای همه بودند.

* دوستان پشت صحنه چقدر خود را درگیر مسابقه می کردند؟ برای شما هم بعد از طی چند مرحله مهم بود چه کسی ببرد؟

احمد حسینخانی: از اول مشخص بود که میلاد فتوحی در کارش جدی تر است. همان قسمت های اول که کار پخش شد بازخوردهای زیادی داشتیم که می گفتند این شرکت کننده اول می شود. بچه هایی که انتخاب شده بودند همه خوب بودند اما مسابقه که باشد شرایط به گونه ای است که هر کس باید خودش را بهتر نشان دهد. ما هم جدا از بحث تولید خودمان هم درگیر کار شده بودیم اما میلاد فتوحی یکی از کسانی بود که من حدس می زدم تا فینال بیاید.

* میلاد فتوحی از ابتدای امر تا فینال از بین چند نفر برگزیده شد؟

زی نوری: اگر این مسابقه ادامه دار شود حتما در فراخوان جدید تعداد متقاضیان چندین و چند برابر خواهد بود. سری اول طی ۲۰ روز ۸ هزار نفر درخواست حضور داده بودند در حالی که ما فقط با زیرنویس فراخوان را اعلام کرده بودیم. اگر تبلیغات بهتری در سری جدید داشته باشیم قطعا متقاضی هم بیشتر است و من فکر می کنم در سری دوم کار دوستان در تیم تولید به شدت سخت تر است. میلاد هم جزو همین تعداد بود.

* آقای فتوحی شما هم با دیدن زیرنویس فرصت را غنیمت دانستید؟

فتوحی: من خودم هم آن را ندیده بودم بلکه از طریق دوستانم متوجه شدم. خیلی اشتباه است اگر تیم تولید عوض شود چون این برنامه برای اولین بار به تولید رسید و این گروه تجربه کافی به دست آورده و حال با نقاط ضعف آشنا هستند. هم گروه تولید سختی کشید هم ما، چون همه چیز برای اولین بار اتفاق می افتاد. البته دشواری من شاید بیشتر به این خاطر بود که تهرانی نبودم و مجبور بودم چندباری به تهران سفر کنم. ولی به قدری تجربه خوشایندی بود که دوست داشتم اگر می شد در سری جدید هم حضور پیدا می کردم.

 

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.