بالاخره بعد از یک سکوت طولانی مدت، جو بایدن نظر خود را پیرامون استقرار نیروهای نظامی روسیه در مرزهای اوکراین اعلام کرد. اما با صحبت هایش پیام باورنکردنی و خطرناکی فرستاد و همان بهتر این بود که سکوتش را ادامه می داد. بعد از صحبت های او، دستیارانش و مقامات ناتو به تکاپو افتادند تا بتوانند حرف های او را اصلاح کرده و از آن معانی جدیدی استخراج کنند!

آیا بایدن، اوکراین را تسلیم روسیه کرد؟

گروه ترجمه قدس آنلاین - بایدن در کنفرانس خبری با این سوال مواجه شد که «آیا پوتین به اوکراین حمله خواهد کرد؟» او در پاسخ گفت: «من فکر می کنم او این کار را انجام دهد، او بالاخره باید یک کاری انجام دهد دیگر!» از این بدتر بایدن این افشاگری را انجام دهد که بین مقامات ناتو و کشورهای هم پیمان آمریکا اتحادی وجود ندارد که تحریم ها بر علیه روسیه قرار است چقدر سنگین باشد.

در روسیه، از بایدن به عنوان یک رئیس جمهور ضعیف نام می برند، و بروکرات های مسکو این را فرصتی برای انجام کارهای خود می دانند. با صحبت های اخیر بایدن، او چیزهایی که در موردش در روسیه می گویند را تایید کرد. صحبت ها مبنی بر استقرار نیروهای نظامی در لهستان و رومانی، یک سیاست جدید از طرف بایدن نیست بلکه یک بهانه است. او فقط می خواهد صحبت های نمادینی داشته باشد تا بتواند دومرتبه تمرکز خود را بر مشکلات داخلی آمریکا معطوف کند. او حتی این تضمین را نداده که حضور نیروهای نظامی در لهستان و رومانی دائمی خواهد بود. به همین دلیل صحبت های بایدن نه تنها وضعیت اوکراین را بهبود نداده بلکه امنیت لهستان را نیز در خطر قرار داده است.

آمریکا به جای اینکه در مورد جزئیات تحریم های بر علیه روسیه در صورت حمله این کشور به اوکراین صحبتی به میان آورد، همان حرف های کلیشه ای در خصوص اینکه پوتین هزینه گزافی را پرداخت خواهد کرد را تکرار کرده است. با توجه به موضع ضعیفی که بایدن با صحبت هایش نشان داده است، واضح است که مجازاتی که برای روسیه در نظر گرفته اند سبک خواهد بود و یا حتی اصلا مجازاتی در کار نباشد. با این جمله که بالاخره پوتین باید کاری انجام بدهد، او موافقت خود را با کاری که روسیه می خواهد انجام دهد اعلام کرد. بایدن نه تنها کاری برای مقابله نمی کند، بلکه مشغول آماده کردن اذهان عموم برای کارهای پیش روی روسیه است.

به نظر می رسد که متحدان اصلی یعنی ایالات متحده و آلمان این پیام را برای مسکو ارسال کرده اند که حمله محدود روسیه به اوکراین یعنی به میزانی که فقط مرزهای منطقه دُنباس گسترش یابد و یا کشیدن کریدوری به سمت کریمه، به معنی تحریم های محدود خواهد بود. نه خبری از کنار گذاشتن قرارداد گازی نورد استریم ۲ است، نه خبری از حذف بانک های روسی از سیستم پرداخت جهانی سوئیفت و نه تغییری در تحرکات نظامی ناتو!

این قرارداد نانوشته، یاد و خاطره توافقنامه سال ۱۹۳۸ را زنده می کند، یعنی تلاش برای نجات صلح با نشان دادن راه به مهاجم! اینکه بایدن از عدم وجود اتحاد میان متحدین در خصوص وضع تحریم ها علیه روسیه صحبت به میان آورده از کجا نشات میگیرد؟ احتمالا مقصر در اینجا آلمان است که نمی خواهد خط لوله گازی که از روسیه کشیده شده و از لهستان و اوکراین به آنجا می رسد تحت تاثیر قرار بگیرد. رفتارهای آلمان در این خصوص اخیرا بسیار شرم آور شده است. دولت آلمان نه تنها جلوی ارسال ادوات نظامی به اوکراین را گرفته بلکه اعلام نکرده که اگر روسیه به اوکراین حمله کند، قرارداد نورد استریم ۲ را لغو خواهد کرد.

شاید عده ای اعتقاد داشته باشند که صحبت نکردن در مورد نورد استریم ۲ یک جنبه کاملا اقتصادی است. اما هیچکس حتی سیاستمدارانی که از آن صحبت به میان نمی آوردند نیز این را قبول ندارند که این فقط سیاسی است. آن ها نه تنها با اجازه لشکرکشی روسیه به اوکراین، تمامی پول هایی که این کشور می توانست از خط لوله ای که از کشورش می گذشت را از روسیه بگیرد از آن ها دریغ می کنند، بلکه این کشور را در موضعی قرار می دهند که در جنگ با روسیه جلوی انتقال این گاز را بگیرد که این خطر بزرگتری را برای آن ها به ارمغان می آورد.

حزب سوسسیال دموکرات به قدرت رسیده در آلمان، به صورت سنتی رابطه خوبی با روس ها دارند و همراهان آن ها در دولت که از حزب سبز هستند نیز مسلما در خصوص خط لوله گاز سکوت اختیار می کنند. مشکل دیگر این است که آلمان بعد از جنگ جهانی دوم خود را کشوری به شدت صلح طلب معرفی کرده که این مانند یک دعوتنامه رسمی برای کشوری مثل روسیه است که نگران عواقب کارهایش نباشد.

نکته غمبار اینجاست که صلح طلبی آلمان بازتاب دهنده پشیمانی آن ها از جنگ جهانی دوم است. جایی که تاریخ نگاران آن ها همیشه به غلط قربانیان اصلی در جبهه های شرقی جنگ را فقط روس ها معرفی کرده اند. در حالی که در همان زمان جنگ نیز اوکراینی ها بیشترین قربانی را دادند. و نباید فراموش کرد که مردم روسیه نیز هزینه های زیادی را پرداخت خواهند کرد. جنگ جدید، باعث تحریم های جدید، ایزوله شدن آن ها در جامعه جهانی و مشکلات اقتصادی و اجتماعی جدید خواهد بود.

در اینجا فقط می توان اطمینان داشت که جلوی جنگ تنها در صورتی گرفته شود که هزینه ای که پوتین باید در صورت شروع جنگ پرداخت کند، برایش غیر قابل پرداخت باشد. غرب باید برای او این تصویرسازی را انجام دهد که بدترین تحریم های ممکن را اعمال خواهند کرد. تهدید به لغو قرارداد نورد استریم ۲ ، حذف بانک های روسی از سوئیفت، تحریم های مستقیم تجارت با این کشور، مجهز کردن ارتش اوکراین به ادوات جنگی دقیقا به اندازه تهدیدات روسیه، مصادره اموال روسیه در تمامی کشورهای غربی از جمله دارایی های شخصی پوتین، و استقرار نیروهای آمریکایی به همراه نیروهای ناتو در تمامی نوارهای شرقی می تواند چنین تصویرسازی مناسب برای روسیه باشد.

بعید است که پوتین با چیزی کمتر از این ها، جا بزند؛ مخصوصا اکنون که بایدن دست ضعیف خود را رو کرده است. آمریکا شاید به این نتیجه رسیده که حمله روسیه به اوکراین اجتناب ناپذیر است، اما اوکراین نمی تواند زیر بار این قضیه برود. آن ها با تمام قوا مقابله خواهند کرد که غرب را دچار ضربات سنگین اقتصادی می کند؛ اما این ضربات برای روسیه بسیار بسیار بیشتر خواهد بود. متاسفانه به نظر می رسد که بایدن و غرب اوکراین را در این راه تنها گذاشته اند.

*بازنشر مطالب دپارتمان ترجمه به منزله تأیید یا رد محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان قدس آنلاین منتشر می‌شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.