به گزارش قدس آنلاین، در میانه ناآرامی‌های اخبار روغن و ماکارونی و اعلام قیمت‌های جدید و نگرانی‌های مردم، شنیدم سوپرمارکتی در نزدیکی میدان شهدا روغن و ماکارونی را با همان نرخ قبلی می‌فروشد.

تصور کردم از چند حالت خارج نیست؛ یا انبار پری داشته و رفته‌اند سراغش و مجبور شده چنین کاری بکند یا اجناسش در حال انقضا بوده یا در حال تغییر شغل است! پس از اینکه موفق شدم با او صحبت کنم به خاطر فکر و خیال‌هایم شرمنده شدم. فروشنده وقتی متوجه شک من به ماجرا شد، گفت: من و برادرم شریک هستیم.

وقتی دیدیم اوضاع روغن و ماکارونی به‌هم ریخته و مشتری‌ها هم مضطرب به نظر می‌رسند تصمیم گرفتیم نوعی جهاد کنیم. ما کاسب جهادی هستیم. جهاد کاسب در چنین موقعیتی می‌تواند این باشد که با مردم همدلی و همراهی کند و اجناس را به خاطر سود بیشتر انبار نکند. هرچند مجبور باشیم با قیمت بیشتری همین محصولات را بخریم؛ اما احساس کردیم این‌طوری می‌توانیم به مردم محله کمک کنیم. در هر حال از آنچه فروختیم، سود حلالی داشته‌ایم که خدا برکتش را می‌دهد و برای خرید دوباره هم خدا بزرگ است.

وی می‌گفت: موجودی ما در مقایسه با فروشگاه‌های بزرگ و زنجیره‌ای آن‌قدری نبوده که به چشم بیاید. ۱۰۰ کارتن روغن و هشت جعبه ماکارونی بود. همه را تقدیم مردم کردیم آن‌هم با همان قیمت قبلی. ترجیحمان این بود که به مشتری‌های محله خودمان بفروشیم با این انگیزه که آن‌ها هم بدانند مهربانی را باید از محله زندگی آغاز کرد. وقتی این‌گونه شد با خودم گفتم کاش مردم از سوپرمارکت‌ها در محله‌ها حمایت بیشتری کنند.

اگر من در اثر حمایت مردم، توانم بیشتر می‌شد و به جای ۱۰۰ کارتن، ۱۰۰۰کارتن روغن می‌داشتم، خانواده‌های بیشتری استفاده می‌کردند. مردم می‌فهمند که من و برادرم در این موقعیت فکر جیب نبودیم و سعی کردیم در کنارشان باشیم و این نعمت بزرگی است. از همه همکارانم می‌خواهم به ما بپیوندند و تاحدامکان جهادگر باشند. این می‌تواند یک پویش «#من_کاسب _جهادی_ام» باشد.

خبرنگار: لطیفی

انتهای پیام/