۳۱ خرداد ۱۴۰۱ - ۰۱:۴۸
کد خبر: 804910

سبک شناسی فرزندپروری

اکرم شاهد/ مشاوره خانواده

فرض کنید کودک دلبند شما انسان بالغی شده است. دوست دارید چه ویژگی‌ها یا ارزش‌هایی در او شکل گرفته باشد: مهربانی؟ راستگویی؟ احترام به دیگران؟ کوشا بودن؟ اعتماد به نفس؟ معنویت؟ مسئولیت پذیری؟ و...

لازمه شکل‌گیری چنین ارزش‌هایی این است که ببینید رفتار شما با کودک خود تا چه حدی بیانگر این ویژگی‌ها و ارزش‌هاست که در نظر دارید در فرزندتان شکل بگیرد؟ 
فرزندپروری هشت تعریف مهم دارد که لازم است والدین از آن‌ها آگاه باشند.
۱. فرزندپروری فرایندی است که والدین باید پیش از تولد فرزند، خود را برای آن آماده کرده و بدانند چه سبک فرزندپروری را می‌خواهند داشته باشند. 
۲. فرزندپروری یعنی هر دو والد، نقش مشترک داشته باشند و وظایف را تقسیم کنند.
۳. هر دو والد با هم هماهنگ باشند و در مدل تربیتی با هم تناقض و تضاد نداشته باشند.
۴. والدین در رفتار خود ثبات داشته و رفتارهای یکسانی با فرزند داشته باشند.
۵. والدین باید فرزندان را در محیطی امن پرورش دهند. در واقع باید محیط خانه برای فرزند محیطی پر از امنیت و عشق، دوستی و مهربانی باشد. 
۶. والدین باید به مجموعه‌ای از تکنیک‌ها و راهبردها مجهز باشند و بدانند چه موقع برای چه رفتاری از چه تکنیکی استفاده کنند. 
۷. والدین باید به رشد همه‌جانبه فرزندشان توجه داشته باشند.
۸.فرزندپروری یعنی پرورش استعدادهای فرزندان در زمینه‌ای که استعداد دارند نه آنچه آرزوی والدین است.
و اما در ادامه چهار سبک فرزندپروری توضیح داده می‌شود که هر یک از ما گاه حتی بدون آگاهی، به شیوه یکی از این سبک‌ها درحال والدگری هستیم:
سبک سخت‌گیرانه: پدر و مادرهای با این سبک فرزندپروری، کنترل زیاد و محبت کم به فرزندان خود دارند و به آن‌ها آزادی کمتری می‌دهند و اجازه خطا کردن و تصمیم‌گیری را نمی‌دهند و مدام فرزند را با دیگران مقایسه کرده و از تنبیه زیاد استفاده می‌کنند. اگر والدین این‌گونه با فرزندانشان رفتار کنند، آن‌ها در بزرگسالی پرخاشگر، کینه‌جو، دارای اعتماد به نفس و حرمت نفس پایین و دروغگو و پنهانکار می‌شوند. 
سبک سهل‌گیرانه: پدر و مادرهای با این سبک فرزندپروری، کنترل کم و محبت زیاد می‌کنند. آن‌ها بسیار به فرزندان سرویس داده و اجازه نمی‌دهند محدودیت‌ها را حس کنند و خیلی تسلیم خواسته‌های آن‌ها می‌شوند. اگر والدین این‌گونه با فرزندانشان رفتار کنند، آن‌ها در بزرگسالی لوس و پرتوقع می‌شوند، بی‌مسئولیت بار می‌آیند، عزت نفس پایینی دارند و مشکلات افت تحصیلی و فرار از مدرسه را خواهند داشت. 
سبک طردکننده: پدر و مادرهای با این سبک فرزندپروری، کنترل کم و محبت کمی دارند. ارتباط با فرزندشان خیلی محدود است و حتی انتظاری از او ندارند. اگر والدین این‌گونه با فرزندانشان رفتار کنند، آن‌ها در بزرگسالی حرمت نفس پایین و عملکرد تحصیلی ضعیفی دارند. در روابط عاطفی شکست می‌خورند، بی‌تفاوت و بی‌انگیزه می‌شوند، به سمت اعتیاد به موادمخدر و رفتارهای پرخطر می‌روند، بیشتر از افراد دیگر دچار افسردگی می‌شوند.
سبک مقتدرانه: پدر و مادرهای با این سبک فرزندپروری، قاطعیت زیاد داشته و محبت هم زیاد می‌کنند و هر هشت ویژگی که در تعریف فرزندپروری گفته شد را به‌طور کامل رعایت می‌نمایند. فرزندان این والدین در بزرگسالی افرادی با اعتماد به نفس بالا، مسئولیت‌پذیر و مستقل هستند. از سلامت روانی بالا برخوردارند و زمینه موفقیت زیادی در زندگی دارند.
کاملاً مشخص است که سبک مقتدرانه تنها سبکی است که به کودکان کمک می‌کند آینده روشنی را برای خود بسازند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.