اینجا... چندصباحی آنطرفتر از آمدن سال هزار و سیصد و نود و اندی.../پشت سبزه های کوچه های شهر/ دورتر از نئونهای هزار رنگ/ درست دوقدم مانده به آن پیچک یاس/ بچه هایی هستند پاکتر از برگ صنوبرها/ مثل باران ، زلال/ و گل لبخندشان ، درست شبیه گلهای اقاقیای درخت همسایه/ بچه هایی بی سرپرست/ معلول ذهنی/ بیگانه با هرچه دروغ و تزویر و ریاست.../ یکیشان پشت شمشادها ، نماز میخواند بر سجاده نور/ آن یکی دعا میکند برای سواری که ازسمت قبله خواهدآمد/ ودیگری .... / اینجا ، چراغی روشن است...