مقامات رژیم صهیونیستی در ماه گذشته سفرهای آشکار و پنهان مختلفی را به مقصد عربستان سعودی برنامه‌ریزی و اجرا کردند و در هفته گذشته نیز بن‌سلمان در تور منطقه‌ای به سراغ دیدار از کشورهای متحد خود در خاورمیانه رفت. این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که محور عبری عربی به صورت آشکارا اعلام کرده ائتلافی را علیه ایران تشکیل داده‌اند و هدف آن‌ها مقابله با تهدید نظامی ایران است.
سفرها و برنامه‌های رسانه‌ای رژیم صهیونیستی این پرسش را ایجاد می‌کند که به راستی برنامه اسرائیل و عربستان
در منطقه چیست؟
درزمینه این مسئله باید چند سناریوی مهم را مطرح کرد:
۱- آمادگی ائتلاف عبری و عربی برای حمله نظامی به ایران:
این احتمال به معنای این است که این ائتلاف قصد دارد به دلیل نگرانی خود از تأسیسات هسته‌ای و موشکی جمهوری اسلامی و اختلاف پیش آمده بین ایران و آژانس انرژی اتمی، از شرایط فعلی برای مشروع‌سازی اقدام نظامی خود علیه تهران استفاده کند و رژیم صهیونیستی با مشارکت کشورهای عربی و یا با استفاده از آسمان آن‌ها طراحی عملیاتی خود علیه ایران را عملی سازد. چنین امری نیازمند حضور گسترده کشورهای منطقه برای ایجاد یک بازدارندگی و همچنین پراکندگی اهداف متخاصم علیه جمهوری اسلامی است تا از این طریق موجب ضعف تمرکز بر اهداف در حمله موشکی تهران شود. چرا که جمهوری اسلامی ایران ناچار است برای مقابله و پاسخگویی به چنین حمله‌ای حملات خود را بر چندین کشور منطقه متمرکز سازد که خطر شکل‌گیری یک جنگ تمام‌عیار، دخالت نظامی آمریکا و از سوی دیگر کاهش آسیب‌پذیری کشورهای شرکت‌کننده در حمله را در پی دارد.
۲- هدف اصلی، حزب‌الله:
سناریوی دوم مبتنی بر این است که اساساً این ائتلاف نه به دنبال حمله به ایران بلکه به دنبال ایجاد انحراف در برنامه‌ریزی جمهوری اسلامی است. از طریق افزایش ظرفیت تهدید مستقیم علیه تهران، اسرائیل می‌تواند به دنبال ایجاد واکنش پیش‌دستانه دربرابر حزب‌الله باشد و یا با افزایش تمرکز جمهوری اسلامی بر بازدارندگی خود در خاک اصلی، زمینه را برای حمله نظامی به حزب‌الله لبنان و کاهش تمایل ایران برای پاسخگویی به این حمله آماده سازد. این سناریو نیازمند این است که رژیم اسرائیل اساساً به عدم تمایل تهران برای ورود به درگیری نظامی آگاهی داشته باشد.
۳- فشار بر آمریکا برای مقابله با تهران:
سناریوی سوم متوجه این موضوع است که رژیم صهیونیستی و کشورهای منطقه اساساً به دنبال ایجاد درگیری نظامی نیستند بلکه هدف اصلی آن‌ها ایجاد یک شرایط بحرانی در منطقه است تا به آمریکا نشان دهند به دنبال اقدام یکجانبه علیه جمهوری اسلامی هستند. این اقدام تحریک‌کننده به دنبال این است به آمریکا نشان دهد کشورهای منطقه نمی‌توانند تهدیدهای ایران و همچنین مذاکره واشنگتن با تهران را تحمل کنند و به همین خاطر به دنبال این خواهند بود تا با اقدامی یکجانبه و متحد، تهدید جمهوری اسلامی علیه خود را خنثی کنند.
نتیجه‌گیری: با توجه به اقدامات اخیر رژیم صهیونیستی و محور عبری-عربی ضروری است ایران به صورت ویژه‌ای برای افزایش ظرفیت توان بازدارندگی خود چه در خاک اصلی و چه حزب‌الله اقدام کند و همچنین اقداماتی انجام دهد که به صورت ضروری نشان دهد بازدارندگی عمومی جمهوری اسلامی معتبر بوده و در هر شرایطی از آن دفاع خواهد شد. در صورتی که اعتبار بازدارندگی عمومی ایران تضعیف شود، حتی در صورت توانایی پاسخگویی به دشمن خطر شکل‌گیری یک جنگ همه‌جانبه وجود دارد که می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را به زیرساخت‌های انسانی و سرمایه‌ای کشور وارد کند. از این رو پیشگیری از این جنگ و تضعیف دشمن بهترین راهبرد برای مقابله با اقدامات منطقه‌ای محو عبری-عربی است.
