قدس آنلاین- احمد فیاض: پیچ و خم های مسیر منتهی به بندر چابهار در جنوب شرقی ترین نقطه جغرافیایی ایران اسلامی گرچه دارای آب و هوای گرم وخشک است اما وجود یکی از بی نظیر ترین جاذبه های طبیعی سبب می شود تا گردشگران اندکش تف گرما را تحمل کرده و خیره در عظمت الهی محو زیبای های بی نظیرش شوند.
رودخانه سرباز؟! آتش فشان نیمه فعال تفتان؟! گاندو(نام محلی کروکودیل ها)؟! منطقه تاریخی نیس؟! قلعه پرتقالی ها؟! و...؟!. بدیهی است که تمامی اینها بخشی از جذابیت های گردشگری منطقه سیستان و بلوچستان است اما هیچ ارتباطی با مریخ و مریخی هایش ندارد بلکه آنچه بتازگی مورد توجه بسیاری از گردشگران و توریست های داخلی و خارجی قرار گرفته و در زمره بی نظیرترین آثار و مناظر طبیعی نیز قلمداد شده؛ کوههای موسوم به مینیاتوری و یا مریخی این منطقه است.
کوههای موسوم به مریخی!
هر چه به بندر چابهار نزدیک تر می شوید کوه های کم ارتفاعی را می بینید که چاک چاک بوده و شکل های نامانوسی دارند و هیچ پوشش گیاهی ندارند. این کوه ها که بخاطر غیرعادی بودن شان، در سال های اخیر و در میان گردشگران، به کوه های «مریخی» شهرت یافته اند، نمونه های بد بوم(معادل واژه انگلیسی بد لند) هستند که پدیده بوم شناختی ویژه ای می باشد.
آنچه که در بلوچستان به « کوه‌های مریخی» معروف شده و نیز تا حدی کلوت‌های بیابان لوت، در واقع بدبوم هستند. شکل‌های نامانوس ( و به همین دلیل، جالب توجه ) این پدیده‌ها، ناشی از فرسایش سریع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسایش‌های آرام و طبیعی، مهلتی برای رویش گیاهان باقی نمی‌گذارد و سرزمین را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان می‌دهد. همچنین، مقاومت نایکسان لایه‌های زمین، در این منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گیری ستون‌هایی با کلاهک‌هایی بر سر یا کوه‌هایی که گویی با چاقو سر آن‌ها را بریده‌اند، می‌شود.

کوه‌های مریخی مناظری از کوه‌های کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوه‌ها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است.
رنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزه‌های بسیار در پای ‌آن، وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به‌این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. همین منظره منحصربه‌فرد که جاده چابهار ـ گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. یک‌سو کوه‌های مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن.
رشته کوه‌های مریخی که فقط در مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسیم‌گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد. این کوه‌ها در زمان‌های گذشته به زیرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان‏، مشاهده می‌شوند. در اثر تغییرات جوی و آب و هوایی و باران‌های موسمی‏، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شده است.
گزارش تصویری از کوههای مریخی را دراینجا ببینید