در حدیث معتبری از پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) نقل شده است که چون کفار جمع شدند تا عیسی (ع) را به قتل برسانند، جبرئیل از جانب خداوند نازل گردید و آن حضرت را به بال خود در برگرفت و چون عیسی (ع) نظرش بر بال جبرئیل افتاد، دید که بر روی آن نوشته شده است: «اَللهُم اِنّی ادعُوک بِاسمِکَ الواحِد اَلاعزّ وَ ادعُوک اَللهُم بِاسمک الصّمَد وَ ادعُوک اَللهُم بِاسمک العَظیم الوتر وَ ادعُوک اَللهُم بِاسمک الکَبیر المُتعال اَلَذی ثبّت اَرکانک کلّما اَن تکشف عَنی ما اَصبَحت وَ اَمسَیت فیه»؛ پس چون عیسی (ع) این دعا را خواند، حق تعالی به جبرئیل وحی فرمود که او را بلند کن به جانب محل کرامت من و به آسمان بالا بر.

پس پیامبر (ص) در ادامه فرمودند: ای فرزندان عبدالمطلب؛ درخواست کنید از پروردگار خود نیازهایتان را با این کلمات، که سوگند می خورم به حقِ آن خداوندی که جان من در دست قدرت اوست، هر بنده ای که به این کلمات دعا کند و در حالی که با خلوص نیت همراه باشد، عرش خداوند از دعای او به لرزه می آید و حق تعالی به ملائکه وحی می فرماید که: گواه باشید که دعای او را مستجاب کردم و حاجت های او چه در دنیا و چه در آخرت به سبب بیان این کلمات به او دادم و برطرف نمودم.

منابع:
1- قصص الانبیاء راوندی: 276.
2- حیوة القلوب (تاریخ پیامبران)، ج2: 1192.

نویسنده: مصطفی لعل شاطری