با ایشان در مراسم شب شعر ملکوت هشتم کاری از موسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی به گفت و گو نشستیم.

استاد نیک ! چه شد که به سمت شعر رفتید ؟

از دوران کودکی با قرآن، حافظ و سعدی آشنا شدم. چون پدرم شاعرو مداح اهل بیت(ع) بود، همیشه به همراه ایشان به جلسات شعر و مداحی می رفتم و شعر را ازسنین پایین شروع کردم.

اولین شعری که درباره حضرت رضا(ع) سرودید را بخاطر دارید؟

حدودا 14 ساله بودم که سرودی به مناسبت میلاد امام هشتم(ع) سرودم و در دبستان مولوی سر صف اجرا کردم و این سرود چاپ شد.

شعر دیگری هم  هست که از آن زمان ها  در یادتان مانده باشد؟

 درسن 18 سالگی که سرباز بودم  از محل خدمتم نامه ای برای مادرم نوشتم  و دوبیت از شعری که در آن نامه سروده بودم اکنون در خاطرم مانده.

می نویسم نامه ای امشب برای مادرم/  تا به جای من ببوسد خاک پای مادرم /  خنده می زد روز بدرودم ولی دیدم نهان /  موج می زد اشکها درچشمهای مادرم

از چگونگی برپایی انجمن شعر رضوی بگویید.

من و دیگر شاعران در قبل ازپیروزی انقلاب به محافل شعری چون منزل استاد فرخ یا محفل مرحوم سرگرد نگارنده وسایر محافل شعری که بیشترشخصی بود رفت و آمد داشتیم.  پس از انقلاب هم هرجا که محفلی به نام شعر برپا بوده من یکی از اعضای ثابتش بودم. از فعالین حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در زمینه شعر بودم  و با اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی  همکاری داشتم. انجمن ادبی رضوی 25 سال پیش به منظور تصحیح و اشاعه ی شعر آیینی تاسیس شد که بنده ازاولین عضوهای آنجا بودم. اکنون هم از مسئولین اجرایی انجمن ادبی رضوی هستم که زیر نظرمرکزآفرینش های هنری آستان قدس رضوی است. 25 سال است  که انجمن ادبی رضوی هر هفته ساعت 19-17 روزهای دوشنبه در صحن جمهوری اتاق 154 درکنار گنبد و بارگاه حضرت علی بن موسی الرضا(ع) تشکیل می شود.

وقتی حس سرودن شعر به سراغتان می آید چه می کنید؟

آن لحظه خلوتی است که انسان با خودش دارد. وقتی شاعر بدوراز روزمرگی و درگیری های اجتماعی ،شغلی و خانوادگی باشد و این مسایل را کناربگذارد، وارد عالم خودش میشود و شعر در درونش به جوشش درمی آید و می تواند درخلوت خود قلم بزند.

از حضرت رضا(ع) در این روزهای مبارک چه می خواهید؟

عاقبت به خیری، سلامتی، پیروزی مملکت و ملتمان

استاد نیک !  ما را به غزلی درباره ی حضرت رضا(ع) میهمان کنید.

این یکی ازشعرهایی است که درسالهای پیش در جشنواره رضوی مقام آورده است:

 به پروازند دلها بال در بال کبوترها

دل من هم به پرواز است دنبال کبوترها

چو مهرش را به دل داریم و دور ازدیدن یاریم

طلب را نامه ها بستیم بر بال کبوترها

دل بی طاقت ما در تب دیدار می سوزد

به کوی دوست پرواز است آمال کبوترها

صفایی باشد و شوری در این  پرواز عرفانی

خوشا حال دل عاشق خوشا حال کبوترها

سرودن، پر گشودن، در حریم یار بودن را

چه مشتاقند در این ملک ، امسال کبوترها

خدا را شاکرم، شکرانه جان را پیشکش دارم

که عمری رشک می بردم به اقبال کبوترها

پریدن، دانه چیدن، در حریم او صفا دارد

تماشایی است در این حال احوال کبوترها

رهایی، پر زدن، پرواز تا بر بام آزادی

سزد نامند اگرامسال را سال کبوترها

بگو با او که حال عشقبازان را نمیداند

جهان از آن تو باشد، حرم ؛ مال کبوترها