بنا به روایات رسیده از ائمه اطهار (ع)، یکی از با ارزش ترین مکان های روی زمین، سرزمین کربلا می باشد؛ چنانچه در این باره از امام صادق (ع) روایت شده که زمین کعبه بیان داشت: کیست مثل من؟! چرا که خانه ی خدا بر پشت من بنا شده مردم به زیارت من می آیند و حرم خدا و محل امن او قرار گرفته ام!

پس خداوند به زمین مکه فرمود: آرام بگیر و تفاخر مکن برای اینکه آنچه از فضل و برتری به تو داده ام در برابر سرزمین کربلا همانند تر شدن سوزنی است که در آب دریا فرو رفته و بیرون می آید و اگر تربت پاک کربلا نبود هیچ فضیلتی به تو نمی دادم و اگر آن کس که زمین کربلا او را در بر می گیرد نبود نه تو را و نه آن خانه را که به آن فخر می کنی نمی آفریدم. پس در برابر زمین کربلا خوار و ذلیل شو و اظهار کوچکی کن و الّا تو را مسخ کرده و در آتش دوزخت خواهم افکند.

همچنین از امام سجاد (ع) روایت شده که خداوند بیست و چهار هزار سال پیش از اینکه مکه را حرم قرار دهد زمین کربلا را محترم شمرده است، و نیز فرموده اند: هنگامی که (روز قیامت) خداوند زمین را به لرزه می آورد، کربلا را با همان گنبد و بارگاه بلند می کند و در برترین جای باغ های بهشت قرار می دهد و کربلا برترین جایگاه بهشت خواهد شد که ساکن نمی شوند در آن مگر انبیاء و مرسلین. پس زمین کربلا در باغ های بهشت می درخشد مانند کوکب دُرّی (ستاره ثابت و تابان آسمان) برابر اهل زمین به طوری که دیدگان تمام اهل بهشت را به خود جلب خواهد کرد و فریاد برمی آورد که: من زمین خدا، مقدسه، طیبه و مبارکه ای که سیدالشهدا سید جوانان بهشت را در بر گرفته ام.

منابع:

1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج101: 108-109.

2-سید رضا حسینی الازری، 72 داستان از شفاعت امام حسین (ع): 17-19.