بنابر گزارش قدس آنلاین؛ آنان که دستی در مباحث مربوط به کودکان کار دارند می دانند که هرگونه بیانیه رسمی و نیمه رسمی استخدام کودک کار تبعات حقوقی داشته و با آگهی دهندگان برخورد قانونی و صنفی می شود. نه تنها درج آگهی استخدام بلکه حتی بر اساس ماده 79 قانون کار(مصوب مجمع تشخیص مصلت نظام در سال 1369)، بکارگیری اطفال کمتر از 15 سال تمام در مشاغل ممنوع می باشد.

در عین حال نصب یک آگهی با متن « به تعدادی پسربچه جهت کار در فروشگاه نیازمندیم» آنهم در یکی از مکان های تجاری شهرک غرب(قاسم آباد) مشهد، در نوع خود عجیب و غریب بنظر می آید. چه آنکه کافی است تا با اندکی جستجو در مرورگرهای فضای مجازی؛ متوجه شویم که هیچ مورد مشابه ای مانند آنچه در آگهی مذکور(عکس) مشاهده می شود؛ وجود ندارد. همچنین این پرسش مطرح می شود که نقش عوامل کنترلی و نظارت بر تخلفات اصناف از سوی اداره اماکن و یا مجامع امور صنفی چیست و چرا تخلفات این چنینی دیده نمی شود؟!

البته مطابق توافقات سازمان بهزیستی با برخی سازمان ها و نهادها؛ به منظور ساماندهی کودکان کار؛ تعدادی از این کودکان بی سرپرست در مشاغل آبرومندی مانند توزیع روزنامه بکارگیری می شوند که البته آن نیز نه بر اساس آگهی جذب استخدام بلکه فقط بر اساس معرفی سازمان بهزیستی  و صلاحدید این سازمان ،بصورت خاص، صورت می پذیرد.

به هر جهت شاید نصب این آگهی در وهله اول ساده بنظر آید اما جدای از «تشویق» به کارِ کودکان کار؛ این پدیده شوم را به رسمیت شناخته و قبح آن را از بین می برد. تعریفی که نزد عامه مردم از مقطع سنی «پسربچه» مشهور است باعث نگرانی بیشتر می شود. در این تعریف معمولا کودکان زیر ده سال بعنوان پسربچه یاد می شوند که در این شرایط و در کمترین حالت خطر، محرومیت از تحصیل برای آنان متصور است.

چه خوب است تا در یک فرهنگ سازی همگانی؛ اصناف؛ بجای نگرش های استثمارگرایانه و سودجویانه شغلی از کودکان با فرهنگ حمایت از کودکان بی سرپرست و یتیم آشنا شوند. جای نگرانی است که ضمیر ناخودآگاه برخی از صاحبان صنوف - بر اساس دیدگاه های مادی- حول بهره برداری های نامشروع از کودکان(عمدتا در حوزه دستمزد) شکل گرفته که می توان این نگرش را با آموزش، آگاهی بخشی و فرهنگ سازی اصلاح کرد. این به آن معنا است که حتی در صورت درخواست اضطراری کودکان مبنی بر کار از صاحبان مشاغل، آنان در نقش مصلح و امدادگر اجتماعی به یاریشان شتافته و بر اساس نهی از منکر، این کودکان کار را تحت حمایت مادی و معنوی قرار دهند. بطور حتم در صورت مشارکت و مساعدت اصناف و باورپذیری نقش آنان در جریان سازی مثبت اجتماعی که پیش ترها آن را به اثبات رسانیده اند؛ می توان ریشه پدیده شوم کودکان کار را خشکاند تا شهری، عاری از کودک کار را شاهد باشیم.