به گزارش خبرآنلاین؛با محمدرضا باهنر در حاشیه سفرش به کربلا و در روزهایی که در کشور عراق وقتی از قاسم سلیمانی نام می بری،جوانان عراقی با هیجان از او یاد می کنند، گفت وگو داشتیم .مردی که رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا آرزو دارند، او را از نزدیک ببیند.ارتباط با خانواده شهدا و مرد میدان بودن را دو خصوصیت بارز سردار سلیمانی ذکرمی کند و در پایان گفت وگویش وقتی از راز رفتار سیاسی سیلمانی می پرسیم گریزی به حوادث پس از انتخاب سال 88 می زند و می گوید نباید دایره انقلاب را کم کنیم. تاکید می کند حتی نباید از پیاده نظام های فتنه گران ناامید بود، همچنان که آنها از ما ناامید نیستند.

جایی از قول شما خواندم وقتی سالهایی دهه 60 تصمیم می گیرید به جبهه بروید،سردار به شما پیشنهادمی کند در فضای سیاسی باقی بمانید. می خواهم بدانم سابقه آشنایی شما با سردار سلیمانی به کجا برمی گردد؟

سردار سلیمانی اهل یکی از روستاهای شهرستان بافت کرمان است . اولین باری که  من نماینده مجلس شدم، از حوزه انتخابیه بافت برای مجلس دوم ثبت نام کردم و رای آوردم.البته من متولد بافت نبودم، اما به توصیه دوستان در این حوزه ثبت نام کردم و مردم هم محبت داشتند و مرا انتخاب کردند.

بنده از اواخر سال 58 تا اواسط سال 60 معاون استاندار کرمان بودم.آن زمان پشتیبانی های جنگ نظم و نسقی نداشت و کارها بیشتر خود جوش انجام می شد. آن زمان لشکر ثارالله کرمان هنوز تیپ بود.ما سعی می کردیم  به دلیل ارتباط کاری که  با لشکر داشتیم، در ساماندهی و اعزام نیرو کمک کار تیپ باشیم.

 موضوع جبهه رفتن من هم مربوط به اواخر سال 60 بود که بنده معاون استاندار بودم .یک بار به حاج قاسم سلیمانی گفتم می خواهم بیایم جبهه و مثل بسیجی عادی بجنگم. ایشان بحثش این بود که شما در استانداری بهتر می توانی به ما خدمت کنی.یک طنزی هم کنارش می گذاشت و شاید هم جدی می گفت:«اهل سیاست محاسبه گرند، شما اگر به جبهه هم بیایید مراقبت می کنید که چطور بیشتر بکشید و کشته نشوید! مثل بسیجی ها نیستید که به آب و آتش می زنند.»

در آن سالها در مراودات کاری که با او داشتید چه ویژگی دیگر قاسم سلیمانی برای شما جالب بود؟

ایشان روی تک تک بچه های لشکر ثار الله حساسیت بالایی داشت و از وضع آنها و وضعیت خانوادگی شان خبر می گرفت. وقتی هم کسی  شهید می شد،پیگیر کارهای خانواده اش بود. به همین دلیل گاهی اوقات که مشکلات این خانواده های شهدا حل نمی شد،خیلی حرص می خورد. مثلا وقتی بنیاد شهید نمی توانست از آن خانواده به شکل مناسب پشتیبانی کند،خودش مستقیم وارد عمل می شد و یک سری کارهای  اقتصادی را برای خودکفایی این خانواده ها انجام می داد تا آنها از بیت المال و خزانه کشور بی نیاز شوند.

نکته بعد این بود که حاج قاسم علاوه بر فرماندهی، خودش به قول نظامی ها جزو نیروهای لجمن( لبه جلویی منطقه نبرد) بود. امروز هم که در اوج است به این دلیل است که خودش در صحنه است. یادم هست وقتی  در فاو قرار به تخلیه منطقه بود،حاج قاسم جزو آخرین نفراتی بود که از فاو خارج شد.

خلاصه بیان شما این است که با یک مرد عملگرا طرف هستیم؟

بله، واقعا عملگرا است.این اخلاص ها امثال حاج قاسم را اوج می دهد و بعد از آن،باز همه باید دست خدا را دید؛ شما نگاه کنید در این 20 سال چه اتفاقی افتاد. شاید شهیدی نبود که آرزوی رسیدن به کربلا را نداشته باشد.اما بعد از جنگ تحمیلی ، یک فیلمنامه دیگر را خدا راه انداخت و آمریکاییها که صدام را آن جور حمایت می کردند،خودشان اعدامش کردند.امروز همان بچه های عراقی که گاهی به اجبار به جنگ رفتند و تا می توانستند از جنگ فرار می کردند،بزرگترین افتخارشان این است که سرباز حاج قاسم اند.