به گزارش قدس آنلاین، این همایش با تلاوت آیاتی از قرآن مجید و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و سرود ملی هندوستان آغاز شد. سپس عالیجناب دی.پی.سریواستاوا، سفیر هند در ایران به جایگاه آمد. وی با اشاره به اینکه تاثیر زبان فارسی در هند مربوط به قبل از ورود گورکانیان به شبه قاره هند است اظهار داشت: من در سفر به قم و بازدید به کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی، اطلاعات دقیق تری را درباره رابطه ایران و هند دریافت نمودم. در این کتابخانه بزرگ یک نسخه خطی متعلق به قرن ششم میلادی را به زبان پهلوی همراه با ترجمه به زبان سانسکریت وجود دارد.وی تاثیر زبان سانسکریت در ایران و رابطه مردمی عمیق ایران و هند قبل از اسلام را باعث تاثیر دوجانبه زبان پهلوی و سانسکریت دانست و خاطر نشان کرد: تعدادی از کتاب های ادبیات هندی که اصل سانسکریت آن از میان رفته فقط به خاطر ترجمه آن به زبان فارسی هنوز هم زنده مانده است؛ برای مثال کتاب معروف قصه گویی پنجتنتره که اصل آن از میان رفته، و در فارسی به عنوان کلیله و دمنه ترجمه شده و هنوز برای ما باقی و زنده است.سفیر هند با اشاره به تاثیر معماری ایران بر معماری هند خاطر نشان کرد: تاج محل، مقبره امپراطور همایون در دهلی نمونه هایی از این تاثیر هستند. وی با اشاره به اینکه من اهل لکنو هستم و بیشتر جمعیت این شهر شیعه هستند افزود: ما دو حسینیه در لکنو داریم که آثار معماری ایرانی در این حسینیه های نمایان است. در این شهر سلاطین ایرانی بیش از دو قرن حکومت می کردند که از نیشابور به این شهر رفته بودند. وی با اشاره به اینکه پدربزرگ من وصیت خود را به زبان فارسی نوشته بود گفت: من هم کوشش می کنم که فارسی را بیاموزم و با اینکه دو ماه دیگر ماموریتم به پایان می رسد و به هند برمی گردم ولی روح من همیشه در ایران خواهد بود یکی از رباعیات حکیم عمر خیام را برای حضار قناعت کرد:

ای   بس  که  نباشیم و جهان خواهد بود

نی  نام  ز  ما  و  نه  نشان  خواهد  بود

زين   پيش  نبوديم   و  نبد   هیچ   خلل

زين   پس   چو  نباشيم همان خواهد بود

*بیش از یک هزاره تاریخ نگاری هندیان به زبان فارسی

دکتر فتح الله مجتبایی، استاد ادیان، عرفان و فلسفه شرقی و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی که درباره تاریخ ادیان و عرفان ایران و هند پژوهش های بسیاری داشته است درباره پیشینه تاریخ نگاری در هند به ایراد سخن پرداخت. وی با اشاره به اینکه شرق ایران و غرب هند به دلیل مجاورت قرن ها تحت تاثیر یکدیگر بوده اند و افکار ایرانی از خراسان به هند می رسید و به طور متقابل از هند وارد خراسان می شد گفت: نام بسیاری از شهرهای خراسان قدیم مثل بخارا، سمرقند، فرغانه و فرخار، هندی بوده است.

وی با اشاره به تاثیر ملامتیان و قلندریان هندی بر ایران گفت: رند و قلندر کلمه هندی است که رابطه نزدیک ایران و هند را نشان می دهد زیرا این دو ملت میراث مشترک قومی، نژادی و فرهنگی در طول هزاره ها داشته اند و هیچ دو ملتی به اندازه ایران و هند به هم نزدیک نبوده اند و جریان های عاطفی و فوق عقلانی بین ایران و هند در هیچ جای دنیا وجود ندارد. وی با اشاره به اینکه بیش از یک هزاره، تاریخ نگاری هندیان به زبان فارسی بوده است تاکید کرد: هزار و دویست سال زبان فارسی مدتها زبان درباری و فرهنگی هندی بود و بخش بزرگی از آثار فرهنگی و علمی و زبان شناسی هندیان به زبان فارسی نوشته شده است. وی خاطر نشان کرد: تاریخ هندیان به زبان فارسی نوشته است و هویت هر ملتی تحت تاثیر زبانش است و هر هندی که می خواهد تاریخش را بشناسد باید زبان فارسی را بشناسد.

گفتنی است در ادامه همایش نماهنگ زیبایی درباره مکان های دیدنی هند پخش شد. سپس عبدالرحیم تاج محمدی درباره آثار و یادمان های سفر شاهان گورکانی در تربت جام و تایباد، صائبی درباره نقش ایران بر قالی هند و محمد حسین ساکت درباره استاد صاحبکار و مکتب هندی سخنرانی خود را ارائه کردند.