سرش را پایین آورد جلو میکروفن و گفت: «من از همین‌جا خداحافظی رسمی خودم را از داوری اعلام می‌کنم.» و بعدش اشک ریخت و با رد دعوت مسوولیت رئیس کمیته داوران پاسخی داد که شاید خیلی‌ها اخم کردند و به غرور کامرانی‌فر درود نفرستادند، او گفت: «با احترام به فوتبال خراسان، بعد از داوری کمترین مسوولیتی که می‌پذیرم عضویت در کمیته داوران فیفاست، نه هیات فوتبال خراسان رضوی»!
خدا وکیلی چرا از داوری کنار رفتید؟
چرا خدا وکیلی؟
چون کمی مشکوک است، کسی که هنوز می‌تواند یک جام جهانی دیگر پرچم بزند...
حق با شماست، اما پزشکم گفت نباید تمرین کنم، البته گفت می‌توانم با یک دوره درمانی چندسال دیگر هم داوری کنم، اما بعدش دیگر با خداست، برای همین من هم ترجیح دادم خداحافظی کنم.
بیماری‌تان دقیقا چیست؟
مشکل معده و روده است.
حالا قرار است چه کار کنید؟ پیشنهاد هیات فوتبال خراسان را که رد کردید.
راستش من یک توضیحی بدهم، از حرف من بد برداشت شد، من گفتم کمترین مسوولیتی که بپذیرم عضویت در کمیته داوران فیفاست، به این دلیل که پیشنهاد رسمی این مساله را داشتم، بعد هم به این دلیل که به داوران کشورم خدمت کنم، من در کمیته داوران خراسان رضوی محدود می‌شدم به همشهریانم.
پیشنهاد فدراسیون چطور؟
خب برای ریاست دپارتمان با من صحبت شد، برنامه‌هایم را هم ارائه کردم، اما بحث کلاس‌های نظارت فیفا پیش آمد و یک بحث ادامه تحصیل هم بود، برای همین به این نتیجه رسیدم که فعلا این مسوولیت را نپذیرم، اما هر کمکی از دستم بر بیاید، انجام میدهم.
کلا از این آمد و رفت‌ها زیاد داشتید، برای شورای شهر هم آمدید و انصراف دادید...
بله آن‌جا که خیلی جدی وارد شده بودم، اما اگر می‌ماندم باید داوری را می‌بوسیدم و می‌گذاشتم کنار، برای همین دیدم فرصت برای ورود به آن بحث‌ها زیاد است.
مثل انتخابات مجلس؟
خب بله، هم مجلس و هم شورای شهر، باید ببینم بحث استانی شدن انتخابات مجلس به کجا می‌رسد، اما به هر حال شک نکنید با قدرت وارد انتخابات می‌شوم و در جایگاهی که مثمر ثمر باشم به ورزش کشور خدمت می‌کنم.
موافقید درباره ماجرای محسن قهرمانی صحبت کنیم؟
مشکلی نیست.
ماجرا را چطور دیدید شما؟
ببینید، من آقای قهرمانی را دوست دارم و برای اولین بار هم هست که می‌خواهم در این باره صحبت کنم؛ اما اگر من حسن کامرانی‌فر با لباس شخصی از جلوی مربیان تیم‌های لیگ برتری رد شوم، نصف بیشترشان من را نمی‌شناسند، چطور آقای قهرمانی را همه ایران میشناختند؟
واضح‌تر صحبت کنید.
من می‌گویم، رفتارهای محسن قهرمانی در زمین مسابقه غیر حرفه‌ای بود. ببینید من تاکید می‌کنم که در سلامت او کمترین شکی ندارم، اما معتقدم این اتفاقاتی که برایش افتاد حاصل همین رفتارهای غیر حرفه‌ای خودش بود.
اما توقع از شما این بود به حمایت از قهرمانی بپردازید؟
یعنی ادعا کنم داوری را به خاطر او کنار می‌گذارم؟! (کنایه شدید کامرانی‌فر به مصاحبه ترکی مبنی بر اینکه به خاطر مشکل قهرمانی، از دنیای قضاوت کنار می‌رود!)
نه، اما شما به غیر از قهرمانی، با بقیه داوران همشهری‌تان رابطه خوبی ندارید.
نمی‌گویم اختلاف هست یا نیست، اما می‌گویم مثل قبل صمیمی نیستیم، رفاقتمان کم شده.
چرا خب؟
رک بگویم، رفاقتمان کم شده، شاید حضور من در جام جهانی معادلات را بر هم زد، ولی در هر صورت آن‌چه امروز مانده خاطراتی هست که باهم داشتیم.
روزی که خواستید برای جام‌‌جهانی بروید، مدیرکل آموزش و پرورش خراسان رضوی، در مراسم بدرقه‌تان صحبت از مسؤولیت‌های مهم مدیریتی کرد، آن‌ها به کجا رسید؟
من سال‌هاست کارمند تربیت‌بدنی آموزش و پرورش هستم، اما اگر جایی از دستم بر بیاید کمک فکری هم میدهم، زیاد حالا مسوولیتش مهم نیست. الان ما غیر از اداره کل ورزش و جوانان، توی مشهد یک شهرداری داریم که انصافا کار ورزشی را خوب انجام می‌دهد، من یکی از برنامه‌هایم برای ورود به شورای شهر همین بود که بخش تربیت بدنی شهرداری به «سازمان» تبدیل شود. الان هم می‌گویم باید این اتفاق بیفتد تا ورزش شهر پیشرفت کند.
نظر شما