وی که در یکی از غرفه‌های صنایع دستی مشغول به تراش فیروزه است، تصریح کرد: وقتی این فیروزه‌ها تراش می‌خورند، از آن به عنوان نگین انگشتر، گردنبند و سایر زیبنده‌ها استفاده می‌شود و زمانی که فیروزه‌ها قابلیت تراش نداشته باشند، از آنها در تابلوهای اسامی ائمه (ع) استفاده می‌شود.

حسینی افزود: متاسفانه با وجود اینکه سنگ فیروزه از معدن روستا استخراج می‌شود اما باز هم در مزایده به فروش می‌رسد و کیلویی از 120 هزار تومان به بالا فروخته می‌شوند و این در حالی است که از یک سنگ 150 کیلوگرمی تنها چهار کیلوگرم فیروزه مفید به دست می‌آید.

این هنرمند جوان، استقبال جوانان از این هنر را کم دانست و بیان کرد: وقتی در دوره آموزشی و اولیه برای نسل جوان، از نظر اقتصادی و درآمد صرفه ندارد، آنها یا در اواسط کار آن را رها می‌کنند یا اصلا به دنبال یادگیری این هنر نیستند.

وی افزود: نبود سرمایه و کمبود نقدینگی از مهم‌ترین مشکلات هنرمندان تراشکار فیروزه در نیشابور است چرا که برای خرید فیروزه به پول نقد احتیاج داریم اما مشتری‌ها هزینه این نوع از صنایع دستی را به صورت قسطی می‌پردازند و این در حالی است که برای تولید هر اثر، حداقل دو ماه زمان باید گذاشته شود.