به گزارش قدس انلاین، در آیات قرآن کریم در روایات فروانی توصیه به احسان و نیکی نسبت به دیگران شده است. اخلاق اسلامی، انسان را موظف می‌کند در برخورد با مردم به نیکی سخن بگوید؛ چنانچه خداوند در سوره بقره، آیه 83 می‌فرماید: با مردم به خوبی و نیکی سخن بگویید. همچنین در آیه 195 همان سوره یادآور می شود: نیکی کنید که خداوند نیکی کنندگان را دوست دارد. بر این اساس یکی از نکات مورد تاکید ائمه اطهار (ع) نیکی و احسان افراد نسبت به یکدیگر می باشد. در این باره از امیرالمومنین علی (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: اَحْسِنْ کَما تُحِبُّ اَنْ یُحْسَنَ اِلَیْکَ؛ به دیگران نیکی کن، چنان که دوست می داری به تو نیکی شود؛ و نیز بیان داشته اند: اَلْمحْسِنُ مَنْ عَمَّ النّاسَ بِالاِحْسانِ؛ نـیـکـوکـار [واقـعـی و کـامـل] کسی است که به همه مردم نیکی کند [و احسانش را از هیچ کس دریغ نورزد].

این حضرت همچنین درباره بهترین احسان می فرمایند: خَیْرُ الْبِرِّ ما وَصَلَ اِلَی الُمحْتاجِ؛ بهترین احسان [مالی] آن است که به نیازمندِ به آن برسد؛ و نیز درباره برترین کار نیک بیان می دارند: اَفْضَلُ الْمَعْرُوفِ اِغاثَةُ الْمَکْهُوفِ؛ با ارزش ترین کارهای نیک ، فریادرسی ستم دیده است؛ و نیز بیان می دارند: اَلْمَنُّ یُنَکِّدُ الاِحْسانَ؛ منت گذاری، [وزن] احسان و نیکی را سبک می کند.
حضرت علی (ع) همچنین درباره ارزش نیکوکاری می فرمایند: اِفْعَلُوا الْخَیْرَ وَ لا تَحْقِرُوا مِنْهُ شَیْئاً فَاِنَّ صَغِیرَهُ کَبیرٌ وَ قَلِیلَهُ کَثِیرٌ؛ نیکوکار باشید و نیکوکاری را کوچک مشمرید، چرا که خُردِ آن بزرگ و اندکش بسیار است.

منابع:

1-نهج البلاغه، حدیث 414.
2-آمدی، شرح غررالحکم ، ج1: 178؛ ج2: 29، 391؛ ج3: 425.

3- پورطباطبایی، یکهزار سخن از حضرت علی (ع): 61-63.