به گزارش قدس انلاین، در حدیثی به نقل از امام صادق (ع) آمده است که روزی لقمان به پسرش گفت: هر گاه با گروهی همسفر شدی، در کارهای خود و آنان، بسیار با آن‌ها مشورت کن و با لبخند با آنان برخورد کن (وخنده رو باش) و در زاد و توشه‌ای که همراه داری، نسبت به آنها کریم و بخشنده باش، هرگاه تو را دعوت کردند بپذیر و اگر از تو کمک خواستند آنان را یاری نما. بیشتر ساکت و خاموش باش و فراوان نماز بخوان و در آنچه با خود داری، از مرکب و مال و توشه، بسیار بخشنده باش.
هر گاه در امر حقی از تو شهادت خواستند، شهادت ده و هر گاه از تو مشورت خواستند، با دقت نظر به آنان پاسخ ده و پیش از آن که درباره چیزی فکر کنی و چگونگی آن بر تو روشن شود، در حال برخاستن، نشستن، غذا خوردن فکرت را در رابطه با آن امر به کار انداز. همانا کسی که برای طرف مشورت خیرخواهی نکند، خداوند رأی و اندیشه او را می‌گیرد و (لباس) امانت را از او دور کند.
هر گاه دیدی همراهان تو حرکت می‌کنند، با آن‌ها حرکت کن و اگر دیدی کار می‌کنند تو نیز با آنان کارکن و اگرصدقه و یا وامی به کسی دادند تو نیز به ایشان اعطا کن و از آن که از تو بزرگتر است، حرف شنوی داشته باش.
فرزندم هرگاه وقت نماز فرا رسید، برای هیچ کاری نماز را به تأخیر میانداز، نماز را بخوان و خود را از این دَیْنی که به عهده داری راحت نما و پیوسته نماز را به جماعت بخوان.
هر گاه خواستید جایی منزل کنید، در مکانی فرود فورا تصمیم نگیر مگر آن که جایی فرود آیید که خوش منظرتر و خاکش نرم‌تر و پرعلف‌تر باشد.
آنگاه که فرود آمدی، پیش از آن که بنشینی، دو رکعت نماز بگزار و هر گاه نیاز به رفع حاجت داشتی از آنجا فاصله بگیر و چون خواستی کوچ کنی دو رکعت نماز بگزار و با زمینی که در آن فرود آمده بودی وداع کن و بر آن سرزمین و مردم آن جا درود فرست؛ زیرا هر سرزمینی، ساکنانی از فرشتگان دارد.
اگر می‌توانی غذا نخور مگر آن که نخست بخشی از آن غذا را انفاق کرده باشی و تا زمانی که سوار بر مرکبی، بر تو باد به تلاوت قرآن و تا زمانی که مشغول کاری هستی، بر تو باد به تسبیح خدا گفتن و هر وقت کار خاصی نداری، بر تو باد به دعا.

منابع:

۱.شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۱: ۴۴۰.

۲.قاضی عسکر، آداب سفر و زیارت عتبات عالیات: ۱۱۰-۱۰۸.