به گزارش قدس آنلاین، تربیت رضوی یعنی جهت دهی و هدایت استعداد افراد به سمت و سوی کمالات دینی و مظاهر اسلامی که در واقع کمالات الهی انسان است. یکی از سعادت های خانواده، داشتن فرزند است و فرزندان به فضای خانه و خانواده، گرمی و نشاطِ خاصی می بخشند. از این رو امام رضا (ع) فرموده است: إنَّ اللهَ تَعَالی إذَا أرَادَ بِعَبدٍ خَیراً، لَم یُمِتهُ حَتَّی یُرِیَهُ الخَلَفَ؛ هر گاه خداوند، خیر بنده ای را بخواهد، او را نمی میراند تا اینکه جانشینش (فرزندش) را به او نشان دهد. با این حال هر یک از والدین و فرزندان نسبت به یکدیگر حقوق و تکالیفی دارند که باید به آن توجه کرده و به مرحله عمل برسانند.

یکی از نکات مورد تاکید در سیره رضوی تعلیم و تربیت و نیز تشویق فرزندان است چراکه دوران جوانی، دورانی پر از بحران و آشوب است، روح جوانان به مقتضای دوره ی جوانی همچون دریای خروشانی است که همواره متلاطم و طوفانی است و دارای جزر و مدهای سریع و پی در پی است. جوانان، روحی حساس، سریع التأثیر و پر توقع دارند، میل به کمال در آن ها شدید است؛ ولی معمولاً راه سعادت را نمی دانند. از این رو بیش از همه، محتاج به هدایت می باشند. اگر از راهنمایی محروم شوند، بر اثر طغیان غرایز به سوی شقاوت و گناه سقوط می کنند. برای اصلاح حال جوانان و نوجوانان، راهی جز آموزش دادن دستورها و قوانین نجاتبخش دین مقدس اسلام به آنان نیست.

امام رضا (ع) درباره ی اهمیت آموختن تعالیم دینی برای جوانان می فرمایند: «لَو وَجَدتُ شَابّاً مِن شُبَّانِ الشَّیعَةِ لَا یَتَفَقَّهُ لَضَرَبتُهُ عِشروُنَ سَوطا؛ اگر جوانی از جوانان شیعه را بیابم که در مقام فراگیری دانش دین نباشد (برای تنبیه او) بیست تازیانه بر او خواهم زد. این روایت نشان می دهد که هر فردی از مسلمانان باید با آموزه های دینی آشنا باشد، یا به روش اجتهادی و یا تقلیدی. در غیر این صورت، اهل بیت (ع) آن ها را ملامت می کنند.

یکی دیگر از راه های تعالی و رشد معنویت و باورهای دینی در خانواده، همجواری و در محضر قرآن بودن است و از این رو به طرق گوناگون باید تعالیم قرآن، در بین افراد خانواده شناخته شده و عمل شود. در این باره امام رضا (ع) فرموده است: اجعَلُوا لِبُیُوتِکُم نَصِیباً مِنَ القُرآنِ فَإِنَّ البَیتَ إِذَا قُرِئَ فِیهِ القُرآنُ یُسِّرَ عَلَی أهلِهِ وَ کَثُرَ خَیرُهُ وَ کَانَ سُکَّانُهُ فِی زِیَادَة؛ برای خانه های خود، بهره ای از قرآن کریم، قرار دهید؛ زیرا در خانه ای که قرآن قرائت شود، گشایش برای ساکنانش فراهم آید و خیرش فراوان شود و اهل خانه در برکت و فزونی باشند.

منابع:

1-فیض کاشانی، المحجة البیضاء، ج2: 220.

2-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 57: 346.