همواره از شما، تصور فردي را داشتم که نگرانِ سرنوشتِ کشورش است و صحبت‌هاي دلنشين آن روزتان هم، چيزي جز اين نبود. بهره زيادي از آن بردم. تأکيدتان بر ضرورت بررسي دقيق شرايط موجود، لزوم نهادسازي و تأکيد ويژه‌اي که بر ضرورت  بحث و گفت‌وگو و مفاهمه بين صاحب نظران اقتصادي داشتيد، برايم بسيار جالب بود. نکته‌اي که شايد کليد حل بسياري از مسايل و مشکلاتِ ما در حوزه برنامه‌ريزي و اجراست.

دليل نوشتن اين چند سطر هم، به همين موضوع اخير بر مي‌گردد. انتظار و پيشنهاد من از شما به عنوانِ کسي که دغدغه برون رفتِ کشور از شرايط موجود را دارد، اين است که در نقد و نظرتان نسبت به برنامه‌هاي دولت و تهيه کنندگان آن، صرفاً معيارهاي علمي مورد نظر باشد. اينکه بسته اخير دولت را رقت انگيز خوانديد، کمي برايم عجيب بود. در حالي که بي‌ترديد مي‌پذيريد، بخشي از بدنه قوي علمي کشور در حوزه اقتصاد، در تهيه آن درگير بوده‌اند. هر چند بنده کم سواد هم، اعتقاد دارم که اين بسته نواقص چندي دارد. نکته بعد آمار و اطلاعاتي است که ارايه فرموديد. شايد بتوان در بخش هايي از آن تجديد نظر کرد. مثلاً اينکه خروج سرمايه فيزيکي در دولت قبل 400 برابر شده است، کمي برايم عجيب آمد. چند مورد ديگر هم بود که شايد نياز به بررسي دوباره داشته باشد. مثلاً مطرح فرموديد، ارتباطي ميان صادرات و قيمت ارز نيست. هم چنين اينکه فرموديد، دو سوم قيمت ارز ريشه در انتظارات تورمي دارد و بايد پس از حل موضوع هسته‌اي نرخ ارز کاهش جدي داشته باشد، جاي تأمل دارد. آيا سطح قيمت‌ها، به قبل از شرايط تحريم برگشته است؟ آيا کاهش شديد قيمت ارز، منجر به ضربه شديد به صادراتِ ضعيف کشور نمي‌شود؟ آيا موجب سرازير شدن کالاهاي وارداتي از مجاري قانوني و قاچاق نمي‌گردد؟ آيا با کاهش جدي در درآمدهاي ارزي، امکان کاهش قيمت ارز وجود دارد؟ نکته ديگر اينکه فرموديد، در واکنش به کاهش نرخ تورم بايد نرخ سود پرداختي به وسيله بانک‌ها، کاهش زيادي داشته باشد. آيا اين امر، سبب خروج نقدينگي از بانک‌ها و بروز مشکلات جديد در ساير بازارها نمي‌شود؟ در حالي که فاصله نرخ سود بانکي و نرخ تورم چندان زياد نيست.

آن چه عرض شد، بيشتر با اين هدف بود که فضاي گفت‌وگو ميانِ منتقدان و برنامه ريزان حفظ شود. گمان مي‌کنم شما نيز به باز ماندن اين پنجره علاقه‌مند هستيد.