یکی از معضلات اصلی «دولت وحدت ملی» در افغانستان از ابتدای شکلگیری آن، اختلافات پنهان و آشکار دو قطب اصلی قدرت، یعنی رئیس جمهور و رئیس اجرایی، یعنی اشرف غنی و دکتر عبدالله بوده و این کشمکش تا بدانجا رسید که برخی از مهمترین وزارتخانههای کشور تا مدتها بدون وزیر ماندند. در یکسال گذشته تلاش بسیاری از سوی هر دو طرف صورت گرفت تا این اختلافات به حداقل برسد و تا حدی نیز اتخاذ این رویه ثمربخش بود. بالا گرفتن تعارضها در سال نخست این دولت مشکلات بسیاری را در حوزههای اقتصادی و امنیتی سبب شد. سرمایهگذاری خارجی به حداقل خود رسید، بیکاری و سیل مهاجرت به خارج کشور به نحو بیسابقهای افزایش یافت و پول ملی در برابر ارزهای خارجی، کاهش ارزش چشمگیری یافت. در دو بخش امنیتی نیز مشکلات عدیدهای پیش آمد. خلأ قدرت و انگیزه در خلال کشمکشهای دو قطب قدرت، زمینه را برای ظهور داعش فراهم کرد.
بطوریکه این گروه در زیر گوش کابل و در حومه شهر مهم جلال آباد مستقر شد، یارگیری کرد و حتی رادیوی مستقل خود را براه انداخت. در شمال نیز برای نخستین بار پس از شکست طالبان در قریب یک و نیم دهه پیش از این، یک مرکز استان بطور کامل (اگرچه برای مدتی اندک) سقوط کرده و به تصرف مخالفان درآمد.
در رقابت انتخاباتی میان اشرف غنی و دکتر عبدالله، برخی احزاب و چهرههای قدرتمند و مؤثر، به نیت سهم خواهی با یکی از طرفین پیمان اتحاد بستند. حالا با تشکیل این دولت فراگیر همه آن طرفها خواستههای انحصاری خویش را داشتند. پس از کاهش تنشها میان غنی و عبدالله، هراس اکثر ناظران از ایجاد اختلاف و انشقاق در میان صفوف خودی متحدان هر یک از آنها به علت عدم تحقق مطالباتشان بود زیرا بروز این اختلافات میتوانست از کشمکشهای گذشته خطرناکتر باشد. امری که عاقبت بوقوع پیوست. از کابل اخبار جسته و گریختهای مبنی بر قهر «ژنرال دوستم» و تحریم حکومت وحدت ملی از سوی او به گوش میرسد. این ژنرال پرنفوذ ازبک، نقش بسیار مؤثری در جلب آرای ازبکهای افغانستان به نفع اشرف غنی وبه قدرت رسیدن وی داشت. از همین رو نیز به عنوان معاون اول رئیس جمهور منصوب شد. او به سبب مبارزه با طالبان نیز نقش قابل توجهی در تأمین امنیت مناطق شمال افغانستان داشته و دارد. با این همه شنیده میشود، دوستم به دلیل نادیده گرفته شدن طرحهایش از سوی اشرف غنی و کم توجهی دولت به وی، مدتهاست که در جلسات مهم حکومتی از جمله در نشستهای کابینه و امنیت ملی شرکت نمیکند. او مدتهاست در رسانههای دولتی دیده نشده و در بسیاری از محافل مهم حضور نیافته است. ژنرال دوستم یکی از پایههای استقرار امنیت در افغانستان بویژه در مناطق شمالی است. او یک نظامی سختکوش و البته قدرتمند و یک دنده است. کنارهگیری او میتواند آسیبهای زیادی برای دولت وحدت ملی در پی داشته باشد. این مشکل اگر به موقع درمان نشود میتواند سر آغازی بر جدایی دیگر چهرهها و فروپاشی وحدت در دولتی باشد که بشدت ساختار شکننده و آسیب پذیری دارد.
۱۵ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۸:۱۷
کد خبر: 346263
نظر شما