به گزارش قدس آنلاین، حجت الاسلام محمد عالم‌زاده نوری، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگو با رسا، به سبک زندگی فاطمی(س) اشاره کرد و گفت: مهم‌ترین مطلب درباره حضرت فاطمه(س) این است که وجود ایشان مصداق کامل ایمان به خدا و عمل بر اساس ایمان است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم، ایمان به خدا و عمل را توصیه قرآنی خواند و تأکید کرد: عمل برخاسته از ایمان، مهم‌ترین توصیه قرآن کریم و مهم‌ترین رمز سعادت و حیات معنوی انسان است و ائمه اطهار(ع) به ویژه حضرت فاطمه(س) مصداق مجسم این مطلب بودند.
وی با اشاره به زندگی حضرت فاطمه(س)، خاطرنشان کرد: زندگی حضرت زهرا(س) مملو از مضامین ایمان و عمل است که نقطه مقابل آموزه عمل براساس ایمان، عمل بر اساس هوای نفس است.
حجت الاسلام عالم زاده نوری ابراز داشت: انسان‌ها در تزاحم میان خواسته خدا و هوای نفس، جایی که خواسته خدا را مقدم می‌کنند، آنجا ایمان خودشان را ابراز می‌کنند و بسیاری از اوقات برای انسان این موقعیت پیش می‌آید که میان تشخیص خودش و حکم الهی مخیر می‌شود.
وی افزود: در این مواقع اگر انسان تشخیص خودش را در مقابل حکم الهی قربانی کند، بر اساس ایمان به خدا عمل کرده است؛ اما اگر تشخیص خودش را بر حکم الهی مقدم کرد، طبق هوای نفس عمل کرده که نوعی بندگی هوا است؛ چنان که قرآن نیز می‌فرماید «أفرأیت من الاتخذ الهه هواه».
جلوه‌های توجه به رضایت الهی در زندگی حضرت فاطمه(س)
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی یادآور شد: در دوره کوتاه زندگی حضرت فاطمه(س) با حضرت علی(ع)، بارها امیرمؤمنان علی(ع) در عملیات‌های رزمی شرکت کردند، در صورتی که هر خانمی علاقه‌مند است که در کنار همسرش، زندگی آرامی داشته باشد.
وی افزود: بسیجی فداکاری همچون حضرت علی(ع) بسیاری از اوقات در رکاب پیامبر اکرم(ص) مجاهدت و جانبازی می‌کرد که این جز با همکاری حضرت فاطمه(س) امکانپذیر نبوده است؛ یعنی حضرت بر این زندگی ایمانی همراه با مجاهدت، رضایت داشتند و اعتراض نمی‌کردند، چنان که قرآن می‌فرماید «فضل الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما».
حجت الاسلام عالم زاده نوری به مجاهدت و تلاش حضرت فاطمه(س) برای کمک به مستمندان اشاره کرد و گفت: در تاریخ آمده است که دست‌های حضرت فاطمه(س) از رنج آسیاب کردن، پینه بسته بود؛ در صورتی که تهیه نان برای یک خانواده کار بسیار مشکلی نیست و معلوم می‌شود رنج آسیاب گندم برای مستمندان و فقیران بوده است و حضرت علی(ع) نیز این کیسه‌های نان و خرما را به دوش می‌کشیدند.
وی افزود: بنابراین زندگی حضرت فاطمه(س) مشهون از خدمات اجتماعی برای رضای خدا است و همچنین این تکلیف‌مداری در فرزندآوری حضرت نیز مشاهده می‌شود، در صورتی که با وجود مشکلات، فرزندآوری مطلوب شمرده نمی‌شود؛ اما حضرت بنده هوای نفس نبودند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم ایمان و عمل کردن بر طبق آن را رضایت الهی خواند و تأکید کرد: حضرت فاطمه(س) در ازدواج با حضرت علی(ع) نیز رضای الهی را در نظر گرفتند؛ زیرا امیرمؤمنان(ع) هنگام خواستگاری از حضرت زهرا(س)، ثروت و دارایی چندانی نداشتند.
وی افزود: از این‌رو سیره حضرت فاطمه(س) در ازدواج نیز الگویی برای جوانان به‌ویژه دختران است که اگر جوان مؤمنی به خواستگاری آنها آمد، مطامع مادی، دنیوی و خواسته‌های نفسانی را اولویت قرار ندهند، تا خداوند به زندگی آنها برکت بدهد.
حجت الاسلام عالم زاده نوری به انفاق حضرت زهرا(س) و توجه به معیشت جامعه اشاره و خاطرنشان کرد: معروف است که آیه «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا» درباره اهل بیت(ع) نازل شده و از مصادیق عمل کردن بر اساس ایمان است.
انفاق، رها شدن از اسارت نفس است
وی انفاق را رها شدن از اسارت نفس خواند و گفت: تصور ما این است که هدف از انفاق کردن، برطرف شدن مشکلات اجتماعی، رفع نیاز مستمندان و تسکین درد تهیدستان است؛ در صورتی که انفاق پیش از آنکه برای حل آسیب‌های اجتماعی باشد، برای خود انسان فایده دارد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، افزود: از آنجا که اموال و دارایی‌ها برای انسان دلبستگی و اسارت می‌آورد، نخست انسان باید از این وابستگی‌ها رها شود؛ چنان که خداوند در قرآن خطاب به پیامبراکرم(ص) می‌فرماید «خذ من اموالهم صدقة تطهرهم و تزکیهم بها»؛ انفاق اموال مردم را بگیر، تا پاک و آزاد شوند؛ بنابراین رفع مشکلات دیگران و آسیب‌های جامعه در گام بعدی است.
نظر شما