اوایل هفته جاری انفجارهای کوری در دمشق و حمص، مردم بیگناه را هدف قرار داد. مسؤولان امنیتی در سوریه انگشت اتهام را متوجه عربستان سعودی کردند. به نظر می‌رسد به سبب شکست‌های سنگین تروریست‌های وابسته به آل سعود در حومه حلب، ریاض با توسل به چنین اقداماتی درصدد حفظ روحیه آن‌ها و انتقام از جریان مقاومت است. با تمام این‌ها اغلب کارشناسان مسایل منطقه باور دارند که آل سعود با ادامه سیاست‌های تهاجمی و ناپخته خود، در حال یک سقوط آزاد است و هر آن به لبه پرتگاه سرنگونی نزدیکتر می‌شود.
سعودی‌ها برای حفظ تاج و تخت خود تا امروز به یک مثلث نامتوازن متکی بودند که اکنون اصلاح آن در حال فروپاشی است. یک ضلع این مثلث اتکا به بیگانگان و ایفای نقش متحد اصلی آمریکا در منطقه بود. حاکمان آل سعود همواره امیدوار بودند در بزنگاه‌ها به کاخ سفید پناه آورده و با حمایت واشنگتن قدرت خود را حفظ کنند. ضلع دیگر این مثلث، اشغال جایگاه «خادمین حرمین شریف» و جلب حمایت بیش از یک میلیارد مسلمان و دولت‌های آن‌ها به عنوان متولیان قبله مسلمین بود. آن‌ها در این جایگاه خود را متولی حمایت از مسلمانان قلمداد کرده و در مقابل بر روی حمایت جامعه مسلمین از تاج و تخت خویش در این جایگاه حساب ویژه ای باز کرده‌اند. آخرین ضلع این مثلث پول‌های هنگفت و باد آورده نفت بود. سران آل سعود همواره با اتکا به خزانه پروپیمان خویش، هر آنچه را که از دو طریق دیگر نمی توانستند به دست آورند، با پول می  خریدند.
طی سالیان متمادی و بویژه در دهه اخیر، حکام سعودی به امید این مثلث موهوم، دست به ماجراجویی‌هایی زدند که اکنون بنیان آن‌ها را به خطر انداخته است. اکنون آمریکا به ریاض به چشم متحدی پر دردسر می نگرد که هزینه بسیاری از اشتباهاتش را باید واشنگتن بپردازد. کار به جایی رسیده است که پایگاه خبری «دیخن وان» وابسته به وزارت دفاع آمریکا آشکارا در گزارشی اعلام کرده است: «عربستان سعودی کشور نیست، بلکه نوعی طرح تجاری ناپایدار و فاسد است که با رفتارهایش آمریکا را ناگزیر از آماده شدن برای سرنگونی آل سعود کرده است!» در ضلع دیگر این مثلث، سال‌هاست آل سعود بی‌اعتبار شده و مسلمانان کینه این پادشاهی را به دل گرفته‌اند. فجایع اخیر در منا، آشکاری روابط گرم ریاض با
تل‏آویو، حمایت مستقیم از داعش و ده‌ها مورد دیگر سبب شده تا مسلمانان جهان و دولت‌های آن‌ها از این رژیم فاسد فاصله بگیرند. با این وصف تنها راه باقی‌مانده برای حفظ حیات آل سعود، خزانه آن‌هاست. اما عمر سیاست‌های دسته چکی این رژیم نیز به پایان رسیده است. قیمت نفت بشدت کاهش یافته و هزینه‌های این رژیم به دلیل ماجراجویی‌هایی در پی ورود به جنگ‌های بی‌ثمر اما افزایش یافته است. آل سعود دیگر قادر نیست وفاداری متحدانش را با مبالغ پیشنهادی آن‌ها بخرد. در چنین شرایطی آن‌ها هر روز به سقوط نزدیک‌تر می‌شوند و به نظر می‌رسد جز خود آن‌ها، تمام متحدانشان از این واقعه قریب الوقوع آگاهند.