این آخرین یادداشت من در این ستون در سال 94 است. این روزها همه در تدارک عید و سرخوش از رسیدن سالی تازه‌اند. اما در این میان کم نیستند هموطنانی که به دلایل گوناگون روزهای سخت و ناخوشایندی را می‌گذرانند. عده‌ای عزادارند، برخی بیمارانی بدحال دارند، عده‌ای گرفتار پرونده‌های قضایی و برخی در زندانند و جمعی دیگر به واسطه اوضاع نابسامان اقتصادی و رونق نداشتن بازار، شرایط بدی را می‌گذرانند. با تمام این احوال زمان می‌گذرد و همه ما با هر شرایطی که داریم، پا به سالی دیگر می‌گذاریم. در این بین چقدر خوب است، آن‌ها که توانایی کمک و مساعدت به دیگران را دارند، شادی‌هایشان را قسمت کنند. همین شب‌ها، یکی از بخش‌های پربیننده خبری صدا و سیما، گزارشی از زندان‌هایی داد و زندانیانی که برای ارقامی واقعاً ناچیز، مدت‌هاست عمر خود را پشت میله‌ها سپری می‌کنند. یکی از آن‌ها که ماه‌ها حبس را از سرگذرانده بود، تنها برای نپرداختن سه سکه طلا از بدهی مهریه، در زندان بود و به همین ترتیب بسیاری دیگر که به واسطه رقم‌هایی کم و بیش در همین حدود، مدت‌ها بود از نعمت آزادی محروم شده و سال نو و عید آن را در زندان سپری می‌کردند. به گمان این قلم کم نیستند هموطنان خیر و نوعدوستی که حاضرند در چنین شرایطی دست به جیب شوند و اسباب آزادی این گرفتاران را مهیا کنند. چه خوب است در مناسبت‌هایی این چنینی، رسانه ملی برای چنین حرکت‌هایی پیشقدم شود. از یک ماه مانده به سال نو یا اعیاد و مناسبت‌های مهم دیگر، می‌توان گروهی را موظف کرد تا زندانیان جرایم غیرعمد این چنینی را شناسایی کرده و ضمن شرح گرفتاری و بدهی آن‌ها از مردم طلب کمک کنند و به نوعی واسطه شوند تا کمک خیران به نیازمندان واقعی برسد. در موارد مشابه که رسانه ملی برای چنین حرکت‌های خداپسندانه‌ای پیشقدم شده است، نتایج بسیار خوب و استقبال خیره کننده مردم را شاهد بوده‌ایم.
پس از پخش همین گزارشی که ذکر آن رفت و دیدن حال زندانیانی که به خاطر ارقامی بسیار ناچیز باید لحظه تحویل سال نو را دور از عزیزانشان و پشت میله‌ها بگذرانند، بسیاری از دوستان و اطرافیان خود من مشتاق کمک و همراهی فوری بودند، اما همه آنچه از تلویزیون پخش شد، یک گزارش مبنی بر وجود این مشکل و نمایشی تلخ از زندانیان مربوطه بود. اگر راهی پیدا شود که در چنین مواقعی بتوان مسیرهای کوتاه‌تری فراهم کرد تا فرد کمک کننده بتواند بسرعت و با چشم خود نتیجه کمک و مساعدت خود را در پی پرداختی که می‌کند، ببیند، بی‌شک تأثیر بسیار عمیق دوچندانی برای تجمیع این کمک‌ها خواهد داشت.
تجربه نشان داده است، اعلام شماره حساب‌های عمومی و گزارش ندادن به مردم و ندیدن نتایج این همراهی‌ها، سبب می‌شود مخاطبان انگیزه کمتری برای کمک کردن داشته باشند. هر چقدر هم فعالان آن مسیرها منظم و دقیق کار کنند، باز هم گزارش دهی به مردم و تماشای تأثیر کمکی که می‌شود، آن هم فوری، طعم و تأثیر دیگری دارد و البته رسانه ملی در این میان می‌تواند نقش اول را بازی‌کند. گفتنی است، این همت مردم چیزی از مسؤولیت دولتمردان در این خصوص کم نمی‌کند. لازم است مسؤولان هم برای زندانیانی که نگهداری آن‌ها در زندان هزینه بسیار بیشتری از بدهی غیرعمد آنان دارد نیز فکری اصولی بردارند. کلام آخر اینکه، عید و سال جدیدتان مبارک، کامتان شیرین و ان‌شاءالله بتوانیم قدم خیری برداریم تا شادیهایمان را با هموطنان گرفتارمان قسمت کنیم.