گاهی از اوقات بیایید در مورد یک موضوعی نظر مخاطبین را بپرسید، بعد بگویید شما بگو، شما بگو، شما زودتر دست بلند کردی بگو، آخر مستحبات اسلامی می‌گوید هر کی زودتر، شما بگوی. بله، یک جمع‌بندی هم ارائه بده، نظر خودت را هم تحمیل نکن، بگو واقعاً نظرات متنوعی هست توی جمع ما.

ما دربارۀ یک موضوعی که حالا...، نه شکیات نماز که باید بروند تقلید کنند، یک موضوع اجتماعی. ده مرتبه این کار را بکنید. بعد به بچه‌ها بگویید آقا من خوب جلسۀ اظهارنظر را اداره می‌کنم؟ اگر خوب اداره بکنی مردم می‌گویند آره دیگر، خوب است حاج‌آقا، خوب است شما اداره می‌کنی.

می‌گویی شما هیچی نگو، شما کوچولو شما یک چیزی بگو. بعد بگو ولایت‌فقیه همین است، زمینه ایجاد می‌کند همه اظهارنظر کنند. ولایت‌ مثل یک داوری می‌ماند، داوری می‌کند بازی خوب انجام بگیرد، گل نمی‌زند، دفاع هم نمی‌کند.

حالا یک‌وقت از این تیم برداشت یکی را اخراج کرد باید یکی هم از آن‌طرف بردارد اخراج کند؟! این چه حرفیه؟! آقا شما یک‌ نفر را از این‌طرف اخراج کردید، یک نفر هم از آن‌طرف اخراج بشود. خب آن‌ هم، آخر آن‌طرف قلم‌پا بزند تا من هم اخراج کنم، نزده که، من چی کار کنم؟

بعد می‌گفتم دمکراسی در غرب داور ندارد، داورهایش پشت پرده هستند، صهیونیست‌های مسلط هستند، کارتل‌ها و تراست‌ها دارند با آن مافی‌ها می‌جگندند. آنها هم می‌فهمیدند دیگر، آنها همه دارند می‌فهمند، آنجا دارد اداره می‌شود، دمکراسی‌اش واقعاً آزاد و حقیقی نیست.