آن مرد الهی و عظیم الشأن، ملّا فتحعلی سلطان‌آبادی، سلطان العارفین به خصّیصین خودشان فرموده بودند: آیا می‌خواهید بدانید که چرا دعاهایی است که در آن‌ها بیان می‌شود: «وَ زَوِّجنَا مِنَ الْحُورُ الْعِين»؟ برای این‌که می‌خواهد به شما بگوید: بدانید دنیا در مقابل آخرت، خیلی پست است، لذا جمال ظاهری دیگران فریبتان ندهد.

یعنی می‌خواهند با این دعاها به من و تو بگویند: بدان دنیا و مافیهای آن و به ظاهر صاحب جمال هایی که در آن هست، در مقابل آن حورالعین‌ها هیچ هستند، تا دنیا در مقابلمان کوچک شود.

بعد ایشان مثال زده بودند و فرموده بودند: در روایتی داریم که اگر یک شعبه از نور یکی از آن حورالعین ها به زمین ورود پیدا کند، زن و مرد از عشق مجازی خود دست می کشند و همه عاشق او می شوند. این برای یک شعبه از نور اوست، حالا خودش چیست!؟

لذا ایشان فرموده بود: این ها برای این است که به من و تو بگویند: ببین دنیا چقدر پست است که آنچه تو به آن دل می بندی، حتّی در مقابل یک شعبه از نور یک حور العین هم هیچ است!