به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم، حجت الاسلام و المسلمین محمد رضا زائری در سخنانی به مناسبت آغاز ماه رجب المرجب با تبریک فرا رسیدن شهرالله گفت در روایتی، حضرت علی(ع) فرمودند من خوش دارم که انسان مومن چهار شب در سال را به عبادت اختصاص دهد و  برنامه‌های عادی زندگی خود را تعطیل کند که یکی از این شب‌ها، شب اول ماه رجب است که اینگونه وجود مقدس امیرالمومنین علی(ع) دارند تاثیر شب‌های سرنوشت‌ساز در وضع و زندگی و روزگار ما را یادآوری می‌کنند.

وی با متفاوت خواندن ماه رجب با ذکر مثالی تاکید کرد در روایت داریم که رَجَبٌ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَبُّ رجب ماهی است که رحمت خداوند در آن ریزش می‌کند.

تعابیری که در روایت است، این است که رحمت خداوند در این ماه به صورت سیل‌ آسا بر بندگانش سرازیر می‌شود و مقدمه‌ای برای ماه‌های بعد از خود است. آن قدر رحمت خداوند در ماه رجب، ریزش دارد که خداوند خودش دعوت می‌کند، چون یک وقت هست که ما به سراغ خداوند می‌رویم،خدا به ما عنایت می‌‌کند، ما می‌رویم سراغ خدا، خدا به ما توجه می‌کند،اما یک وقت هست که خود خداوند به سراغ بندگانش می‌آید.خدا می‌آید ما را صدا می‌زند.

روایت داریم که در ماه رجب، خداوند فرشته‌‌ای دارد که مردم را به سوی خدا دعوت می‌کند،فرق ماه رجب با ماه‌های دیگر این است که الان آقای دکتر خودش به من زنگ زده که تو فلان بیماری را دارد، می‌گوید کی بیایم سراغ شما، لازم نیست شما بیایی، می‌گویم آقای دکتر من فردا وقت ندارم، دکتر می‌گوید کی فرصت داری تا بیایم؟ می‌گویم آقای دکتر من پول ندارم، می‌گوید پول هم لازم نیست، می‌گویم آقای دکتر نمی‌توانم بیمارستان بیایم، دکتر می‌گوید خودم می‌آیم خدمتت. اوضاع ما در ماه رجب با خدا این گونه است، یعنی خداوند مانند طبیبی است که او دارد بر ما وارد می‌شود، می‌فرماید تو بیماری داری، گرفتاری داری، من خودم سراغت می‌آیم و کارهایت را انجام می‌دهم.

در روایت است که در ماه رجب فرشته‌ای در آسمان هر شب مردم را دعوت می‌کند، صدای این فرشته در آسمان می‌پیچد و فریاد می‌زند طوبی للذاکرین خوش به حال آنهایی که یاد خدا کنند، طوبی للمطیعین خوشا به حال آنهایی که مطیع خداوند باشند. آنگاه این فرشته پیغام خداوند را ابلاغ می‌کند که : یقول الله تعالی انا جلیس من جالسنی، خداوند می‌فرماید هر کس ذکر من گوید، من همنشین او می‌شوم.

الذکر مجالسة المحبوب: کسی که ذکر می‌گوید گویا با محبوب خود همنشین است.

در ادامه روایت آمده است : و  انا مطیع من اطاعنی : هر کس مطیع من خدا باشد، من حرفش را گوش می‌کنم.

و غافر من استغفرنی و هر کس طلب استغفار کند،‌او را می‌بخشم.

پیامبر(ص) می‌فرمایند: ماه رجب ماه استغفار است.

روایت است که : خوش به حال بنده‌ای که زیر بار هر گناهی که کرده، استغفرالله باشد.

خداوند دنبال این است که آیا این بنده‌ای که خطا کرد، استغفار می‌کند و پشیمان می‌شود و برمی‌گردد یا خیر، خداوند به دنبال بنده صد در صد خالص نمی‌گردد،  دنبال بنده‌ای می‌گردد که اگر خطا کرد، اصلاحش کند.

روایت بسیار زیبایی از امام باقر(ع) خطاب به جناب جابر بن یزید بن حارث جعفی از نزدیک‌ترین شاگردانش می‌فرماید

إنّ المؤمن معنی بمجاهده نفسه لیغلبها علی هواها، فمرّه یقیم أَوَدَها ویخالف هواها فی محبّه اللَّه، ومرّه تصرعه نفسه فیتّبع هواها فینعشه اللَّه فینتعش، ویقیل اللَّه عثرته فیتذکّر: مؤمن اهتمامش در مجاهده با نفس است تا بر هواها و خواهشهای آن غالب آید ،گاهی کجی های آن را درست می کند و با هوای نفس در راه محبّت خدا مخالفت می کند ، و گاهی هوای نفس او را از پای درمی آورد و از آن پیروی می کند ، خداونداو را کمک می کند و او را که زمین خورده بلند می کند و لغزش های او را می بخشد ، دوباره به خود آمده و بیدار می شود.

یعنی ماموریت مومن در زندگی، جنگ با هوای نفس است تا بتواند بر هوای نفس خود غلبه کند، گاهی انسان مومن،‌کسی که اهل مسجد و منبر است، به خاطر محبت خدا، زورش به شیطان می‌رسد و پشت شیطان را به خاک می‌مالد، اما گاهی همین مومن و انقلابی، زورش به شیطان نمی‌رسد و  دنبال هوای نفس می‌رود، ولی خداوند بنده‌اش را کمک می‌کند و دستش را می‌گیرد و لغزش‌هایش را می‌بخشد که در این هنگام مومن دوباره به خود می‌آید و بیدار می‌شود.

تعبیر زیبایی از امام سجاد(ع): دعا و شکر خداوند بر چیزهایی که نداده بیشتر از چیزهایی  است که داده است.

امام سجاد(ع)‌،خداوند را به خاطر چیزهایی شکر می‌کند که نداده است.

گاهی انسان مومن زورش به نفسش نمی‌رسد، زمین می‌خورد، خدا به او رسیدگی می‌کند و به اصطلاح به او حال می‌دهد و با یک روضه امام حسین(ع) یا ریختن اشکی بر آن حضرت و حتی بوسیدن دست مادر، دست او را می‌گیرد.

خداوند حواس مومن را جمع می‌کند که آیا اگر پایش لغزید به گناه و اشتباه خود اعتراف و  توبه می‌کند؟

إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ(آیه 201 سوره اعراف)
البته، هنگامى که پرهیزکاران گرفتار وسوسه شیطانى شوند به یاد [خدا] مى‏افتند و ناگهان بینا و بصیر می‌شوند

خداوند در طول سال، ماه‌هایی مثل رجب، شعبان و رمضان را قرار داده تا ما حواسمان جمع باشد و به خودمان بیاییم.

ماه رجب، ماه خداست، شعبان ماه پیامبر(ص) و رمضان ماه علی(ع) است.

هر شب ماه رجب، خداوند از طریق فرشته‌اش می‌فرماید انا غافر من استغفرنی، من هر کس را که مرا استغفار کند، می‌بخشم، الشّهر شهری: ماه رجب، ماه من خداست. و العبد عبدی: بنده‌ای(که گناه کرد) هم بنده من است. و  الرحمة رحمتی: رحمت هم متعلق به من خداست. به کسی مربوط نیست که من خدا بخواهم فلان بنده را ببخشم

جوگیر که شویم فوری بهشت و جهنم تقسیم می‌کنیم.

یکی از چیزهایی که به اصلاح خداوند درباره آن،‌غیرت دارد، این  است که ما بهشت و جهنم تعیین کنیم، البته این مربوط به مسائل فردی است و در جایی که فسق و فجور و جبهه باطل وجود دارد، تکلیف مشخص است.

در  ادامه روایت آمده است : و من دعانی فی هذا الشهر اجبته : هر کس در ماه رجب از من خدا چیز بخواهد، اجابت می‌کنم و من سئلنی اعطیته: هر کس از من چیزی طلب کند، به او می‌بخشم. هر کس از من راه هدایت بخواهد، راهنمایی می‌کنم.