البته از حق نگذریم تا پیش از این سال‌هایی که گفتیم و نفوذ شبکه‌های اجتماعی و سرعت انتشار شایعات، احسان علیخانی داشت مانند یک مجری موفق کار خودش را می‌کرد، با فراز و فرودهایی که معمولاً این جور کارها برای آدم پیش می‌آورد. در زندگی اجتماعی ما آدم‌های امروزی، فارغ از اینکه در چه کشوری زندگی کنیم، رسم است که وقتی پای «شهرت» می‌آید وسط، پشت سرش حاشیه و شایعه و... هم می‌آیند. احسان علیخانی هم از این قاعده مستثنا نیست.
مجری خوش تیپ و جوانی که از کشفیات و محصولات تلویزیون به شمار می‌رود و خودش معتقد است، صفر تا صدش متعلق به سیما و بلکه «بچه تلویزیون» است، هرچند سابقه کارهای هنری و حضورش در تلویزیون به اوایل دهه 80 بر می‌گردد، اما از سال 86 با «ماه عسل» پا به دنیای شهرت و شایعه و حاشیه گذاشت.
«علیخانی» نامه
آبان ماه سال 1361 در تهران متولد شد. در مورد کودکی‌اش لابد باید بگوییم : کودک شیطون و شلوغ کاری بود - معمولاً بازیگرها، فوتبالیست‌ها و دیگر آدم‌های سرشناس در کودکی شیطان و بازیگوش بوده اند!- و لابد در دوران مدرسه همیشه مجری گری مراسم مختلف را بر عهده می‌گرفت.
احسان علیخانی همان طور که به تیپ و چهره اش می‌خورد، فوتبالیست سختکوشی هم بود که در تیم‌های نوجوانان پرسپولیس و سایپا هم سابقه بازی دارد، ولی به خاطر سه چهار بار شکستگی پا مجبور شد، فوتبال را رها کند.
البته کار خوبی هم کرد. فوتبالیستی که در نوجوانی سه چهار بار پایش بشکند، اگر وارد فوتبال حرفه ای می‌شد، همان سال اول ممکن بود خدای ناکرده قطع نخاع شود!
وقتی دیپلمش را گرفت، مشاوران تحصیلی و خودش به این نتیجه رسیدند که «تحصیل در دانشگاه» باید اولویت نخستش باشد. برای همین در رشته مدیریت بازرگانی وارد دانشگاه شد، اما به دلایل نامعلوم تا به خودش آمد، دید «تلویزیون» و کار هنری اولویت اولش شده و مدیریت بازرگانی رفته پایین جدول اولویت‌های زندگی!
... و اما هنر
همان سالی که وارد دانشگاه شد، به عنوان دستیار کارگردان در فیلم و سریال‌هایی چون «پرونده‌های مجهول، بهشت آبی و هفت ترانه» وارد دنیای هنر هم شد و حتی تا مرحله کارگردانی برخی از برنامه‌ها هم پیش رفت.
درباره چند و چون این گونه ورود به دنیای هنر و پیشرفت سریع و آسانسوری اطلاع چندانی در دست نیست، فقط این را می‌دانیم که حدود سال 1382 بود که با دیدن اجراهای «جواد یحیوی» به مجری گری علاقه‌مند شد و لابد خیلی اتفاقی و ناخواسته رفت جلوی دوربین.
از همین سال به بعد من و شما «احسان علیخانی» را تنها در کسوت یک مجری متفاوت در برنامه‌های پرطرفدار تلویزیون دیده و همچنان می‌بینیم.
مجری ای که بسیاری معتقدند، بیشتر از مهارت در اجرا، ایده‌هایش در تهیه یک برنامه تلویزیونی و انتخاب سوژه‌هایش جلب توجه می‌کند.
در خلال این سال‌ها اگرچه بارها و بارها به توانایی‌های او و طرفداران پر شمارش ایمان آورده ایم، اما به همان اندازه به حرف و حدیث‌هایی که منتقدان او مطرح کرده اند، فکر کرده ایم.
آغاز دیده شدن
شاید همه شهرت و دیده شدنش را مدیون برنامه «جذر و مد» باشد. برنامه ای که سال 84 با اجرای فرزاد حسنی آغاز شد و در نیمه راه وقتی تند زبانی فرزاد و شرط و شروط گذاشتنش برای تهیه کننده برنامه داشت به نوعی «پررویی» تبدیل می‌شد، به احسان علیخانی سپرده شد.
سادگی و صمیمت «جذر و مد» در برنامه‌ای که همزمان با افطار پخش می‌شد و اجرای خوب علیخانی سبب شد این برنامه با استقبال مخاطبان، سال بعد نیز همسفره افطار مردم باشد.
از سال 86 به بعد، علیخانی فراتر از یک مجری با ایده‌های خودش به تلویزیون آمد و «ماه عسل» را هم آورد که نسخه کامل تر و به روز تری از «جذر و مد» بود.
علیخانی برای جذابیت کار، میهمانانش را از آدم‌های عادی و دیده نشده جامعه انتخاب می‌کرد.
کسانی که یا توانسته اند اتفاقات بزرگ و مهمی را در زندگی خودشان یا دیگران رقم بزنند و یا اتفاقات بزرگ و مهم توانسته زندگی آن‌ها را دگرگون کند. حالا آقای مجری داشت پا در راهی می‌گذاشت که یک سرش شهرت و محبوبیت بود و سر دیگرش البته حاشیه و شایعه.
ماه عسل 95
خدا وکیلی چه از طرفداران احسان علیخانی باشیم و چه از منتقدانش، نمی‌توانیم منکر تازگی سوژه‌ها، متفاوت بودن فضای «ماه عسل»، فرصت دادن به افراد پرتلاش و تأثیرگذار، اما دیده نشده جامعه، اجرای خوب مجری و صراحتی که در بیان مشکلات داشت، بشویم.
البته این‌ها را هم نمی‌توانیم نادیده بگیریم که «ماه عسل» پس از چند سال کم کم داشت به ورطه تکرار می‌افتاد.
غم انگیز بودن بیش از اندازه که گاه حتی به لب ورچیدن‌های مجری منجر می‌شد، انتخاب سوژه‌هایی گاه نامناسب و اینکه علیخانی کم کم داشت عادت می‌کرد گناه بسیاری از مشکلات اجتماعی را گردن مخاطبان بیندازد، از جمله ضعف‌هایی است که منتقدان بسیاری به آن‌ها اشاره کرده‌اند.
همه این حُسن و عیب‌ها از یک سو و عادت بسیاری از ما به ساختن و پرداختن شایعه و حاشیه سبب شد دو سه سال اخیر سال‌های دشواری برای علیخانی و «ماه عسل» باشد. شایعه ممنوع التصویر شدنش در سال 91 وقتی به رئیس جمهور وقت گفت: «..باور کنید اگر مردم قرار باشد برای خرید بیایند محله شما، کرایه تاکسی‌ها گران می‌شود...»، تغییر چند باره مجری ماه عسل، شایعه دستمزد میلیاردی، گاف‌هایی که علیخانی با پوشیدن آن کت بشدت تنگ و شلوار بادمجونی و یا دعوت از یک مُدل و پُزر عروس جنجالی و... همه و همه از عواملی هستند که سبب شده اند « علیخانی و ماه عسل» به واژه‌های پر تکرار در فضای مجازی تبدیل شوند.
حالا تلویزیون که در سال 95 خودش دچار حاشیه‌ها و شایعات زیادی شده، ترجیح داده است امسال نیز « ماه عسل» علیخانی را به خانه‌های شما بفرستد. باید دید آیا ماه عسل 95، شیرینی سال‌های آخر دهه 80 را دارد؟
نظر شما