به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری فارس، محمدحسین نعمتی شاعر در سالروز هدف قراردادن هواپیمای ایرباس ایرانی توسط ناو آمریکایی و شهادت 290 مسافر آن شعری سروده و در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است.
در 12 تیرماه 1367، یک فروند هواپیمای ایرباس شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، در پرواز معمولی برنامهریزی شده 655، از بندرعباس به مقصد دبی در حالی که هنوز سقف پرواز مورد نظر را به دست نیاورده بود بر فراز آبهای سرزمینی ایران و در آبهای اطراف جزیره هنگام، به دلیل شلیک دو موشک از ناو آمریکایی وینسنس سقوط کرد و تمامی 290 نفر مسافر و خدمه آن به شهادت رسیدند.
***
چگونه رهایت کنم
مگر تو رها کردی دست عروسکت را
وقتی به میهمانی عروسهای دریایی می‌رفت
آنقدر کودکی
که هنوز هم فکر می کنی
سقوط هواپیما
به خاطر دعوای تو
با برادر کوچکت
بر سر نشستن کنار پنجره هواپیماست
چه کسی می تواند تو را به دنیای ما بر گرداند
جز من که شاعرم
می توانم
تو را از پله‌های برقی فرودگاه برگردانم
می‌توانم
هواپیما را به فرودگاه برگردانم
می‌توانم
موشک را به ناو
و ناو را به امریکا برگردانم
می‌توانم
دود را به چپق سرخپوستان برگردانم
من حتی می توانم
فلسطینیها را به خانه‌هاشان برگردانم
و
یهودی‌ها را هم به خانه هاشان برگردانم
من خدا نیستم عزیزم
اما شاعرم
و خدا شهیدان را به شاعران سپرده است
می توانم بر مرگ تو مرثیه‌ای بسرایم
می توانم
نامت را به روزنامه‌ها
و پرونده‌ات را به میز کار سیاست‌مداران برگردانم
می توانم کودکی‌ات را در بازی گوشی دلفین ها جستجو کنم
و داغت را در خودکشی نهنگ‌ها
چرا که
مرگ تو باشکوه ترین بود
مرگی در آتش
مرگی در اوج
و تشییعی بر موج
چگونه رهایت کنم
مگر تو رها کردی دست عروسکت را
وقتی به میهمانی عروسهای دریایی می رفت
محمد حسین نعمتی تیر ماه 1395
نظر شما