شخصی یک برگ اسکناس پنج هزار تومانی جدید و یک برگ اسکناس پنج هزار تومانی قدیم را نزدم آورد و توجهم را به پشت اسکناس‌ها جلب کرد. در اسکناس قدیم چاپ چندین سال پیش، نقشه خلیج فارس با کلمات لاتین، پرشین گلف به چاپ رسیده و اسکناس مزین به فرمایش رسول اکرم(ص) شده بود که فرموده‌اند، اگر علم در ثریا باشد، قوم پارس (یعنی ایرانیان) بدان دست خواهند یافت.
بتازگی بدون سر و صدا این نقشه زیبا و مزین به فرمایش رسول خدا(ص) حذف شده و به جای آن تصویر سر در دانشگاه تهران چاپ شده و شعر توانا بود هر که دانا بود. چرا؟ اسکناس هر کشور باید مزین به تصاویری از فرمانروا یا شخصیت برجسته کشور و در طرف دیگر مناظری از بناهای تاریخی و باستانی یا پیشرفت‌ها باشد. در ایران بازار شایعات بسیار پررونق‌تر از اخبار رسمی و اعلام شده است و جالب اینکه اخبار واقعی بیشتر در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی پخش می‌شود و بدبختانه اولین راوی رویدادها، رادیوها و تلویزیون‌های خارجی هستند. پریشب‌ها، در این ماه مبارک رمضان که سال‌ها سریال‌های ایرانی مردم را پای تلویزیون می‌نشاند، چون امسال اصلاً سریالی در خور دیدن، پخش نمی‌شود، در حال تماشای تلویزیون «الوطنیه» شبکه دوم تلویزیون تونس بودم که تمام ماه رمضان هم آن شبکه و هم یک شبکه دیگر در حال پخش یک سریال داستانی بسیار جالب به نام «نص الیوم» (روایت روز) هستند که داستان مرد عاشق پیشه میلیاردر کارخانه‌دار و تحصیلکرده را بیان می‌کند که دل به زن جوان، جذاب، بسیار زیبا و فتانی می‌بندد، غافل از اینکه این زن سیه گیسوی بلند قامت شیرین زبان (نقش او را نادیه نجیمه الیاسین، هنرپیشه لبنانی ایفا می‌کند) زنی کلاهبردار، بی‌عاطفه، دست آموز یک گانگستر اوباش (با بدن خالکوبیده، چاقوکش و آدم کش) است. این زن خود را دختری اشراف زاده جا می‌زند و تا تاریخ آشنا شدنش با مرد مهندس دو یا سه شوهر کرده و 10 شناسنامه و گذرنامه قلابی دارد و کارش بالا کشیدن اموال مردهای ساده‌لوح است.
محتوای داستان «نص الیوم» که سامی الرقاوی، کارگردان لبنانی آن را نوشته و به فیلم کشیده، شباهت زیادی به طراری‌ها و کلاهبرداری‌هایی دارد که این روزها در کشور ما روی می‌دهد و آن‌ها را مرتب در صفحات حوادث جراید می‌خوانید. مرد عاشق چنان در دام عشق زن جوان اسیر می‌شود که همسر خود را طلاق می‌دهد. رمز گاوصندوق محل اختفای پول و چک پول و اوراق بهادار خود را به زن حقه باز طرار نشان می‌دهد. صدها هزار دلار به حساب بانکیش می‌ریزد و هر روز که به کاخ اشرافی خود بازمی‌گردد جواهری، الماسی، گوشواره‌ای، نگین یاقوتی و زمردی برایش به ارمغان می‌آورد. اما یک روز زن ناپدید می‌شود و... .
داشتم می‌گفتم، حدود ساعت 30 دقیقه بامداد بود که تلویزیون تونس زیرنویس انفجار بمب در فرودگاه استانبول و تیراندازی را داد. تمام تلویزیون‌های دنیا خبر انفجار را نیم ساعت پس از وقوع آن دادند. حتی در خبر آمده بود، تعداد کشتگان و مجروحان به حدی زیاد است که مسؤولان فرودگاه آتاتورک از «سیارة الأجرة» یعنی تاکسی برای اعزام مجروحان به بیمارستان‌ها استفاده می‌کنند. به هر ترتیب در فضای مجازی این پرسش مطرح شده که چرا باید طرح پشت اسکناس 5000 تومانی عوض شود؟
راستی چه جهاتی ایجاب می‌کند تصویر خلیج فارس از پشت اسکناس ایرانی برداشته شود؟ در تمام تلویزیون‌های عربی می‌گویند، خلیج عربی. ما فقط یک تلویزیون هرمزگان داریم که نام آن را خلیج‌فارس گذاشته‌ایم. ما دارای 800 کیلومتر ساحل در دریای مکران تا تنگه هرمز و از تنگه هرمز تا مصب اروندرود (شط العرب) دارای 1200 کیلومتر ساحل هستیم. چرا در رادیو و تلویزیون یک معاونت خاص خلیج فارس و دریای مکران تخصیص داده نمی‌شود که از چابهار که یک بندر بین‌المللی است، تا دهانه اروندرود در بنادر و جزایر ایران 10 فرستنده رادیویی به نام خلیج فارس یک تا 10 راه‌اندازی کنند که به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی واژه خلیج فارس را روزانه تکرار کنند.
«خلیج الفارسی» پیشینه و پشتوانه باستانی و تاریخی دارد. خلیج عربی قلابی و مصنوعی و من درآوردی است. چرا برج خلیج الفارسی را در قشم نمی‌سازند؟ چرا هر چه سعودی‌ها و اماراتی‌ها و قطری‌ها و سایرین بگویند، باید اجرا شود؟ چرا هنوز تکلیف دیه 464 حاجی ایرانی و قربانیان حادثه جرثقیل روشن نشده است. چرا سیاست پسروی از آمریکا و اروپا به همسایگان پررو و همیشه شاکی اشاعه یافته است.
سریال «نص الیوم» چنان با مهارت، زیبایی و جذابیت تهیه شده که تقریباً تمام ساعات فراغت اینجانب را در ماه مبارک رمضان که کمتر می‌نویسم و فعالیت دارم، به خود اختصاص داد. هر زمان که از عبادت و طاعت فارغ می‌شدم، وقت شماری می‌کردم ساعت پخش که درست نزدیک افطار به وقت تونس است (حدود ساعت 30 دقیقه بامداد به وقت ایران) فرا برسد. علت جذب شدن من به سریال، نزدیک بودن داستان به واقعیات بود. زنی که هنرش جمال صوری است و خود را توانگر، اشراف‌زاده و روشنفکر قالب می‌زند. مردان متعددی را می‌فریبد، ثروت آنان را از چنگشان به درمی‌آورد. با 10 شناسنامه و گذرنامه‌ای که دارد با هویت‌های گوناگون ظاهر می‌شود. مگر نه اینکه اکنون در جامعه ما نیز نظیر این طراران بسیار یافت می‌شوند؟ در فضای مجازی کلیپ‌هایی دیده می‌شود که زن و شوهری، یا دو سه زن وارد فروشگاهی شده، در این اولین فرصت طلا و جواهر را ربوده یا دخل طلافروش را ربوده داخل کیف بزرگ انداخته، خارج می‌شوند. بتازگی کلیپی دیدم که زن و مردی وارد پارچه فروشی شده، زن هم پارچه می‌دزدد و هم از کیف دیگر زنان خریدار، پول آن‌ها را می‌رباید. سریال «نص الیوم» مرا به فکر فرو برد که چرا در سریال‌های ایرانی، دردها و مسایل واقعی مردم انعکاسی ندارد و من باید بروم تلویزیون تونس را تماشا کنم که سریالش 26 شب مرا به دنبال خود کشانده است.
نظر شما