به گزارش قدس آنلاین به نقل از خبرگزاری شبستان، کتاب «عجیب ترین دروغ تاریخ» با عنوان فرعی «قرائتی از شخصیت امام مهدی محمد بن حسن عسکری از دیدگاه شیعه دوازده امامی» تالیف عثمان بن محمد الخمیس از عالمان وهابی است که توسط «اسحاق دبیری» به زبانی فارسی ترجمه شده است.

نویسنده این اثر در مقدمه کتاب خود می نویسد: (داستان مهدی طبق عقیده شیعه دوازده امامی داستان عجیبی است که تار و پود آن توسط خیال بافته شده و حوادث و حالات آن خیالی است) وی در بخش هایی از این کتاب به گمان خود به رد دلایل شیعیان در زمینه تولد، حیات، زندگی  و ظهور می پردازد و در پایان کتاب نیز با استناد به مجموعه ای از روایات مستند و غیر مستند، هشتاد و یک مورد از موارد اختلاف میان موعود اهل سنت و مهدی شیعیان را ذکر می کند.

آنچه در ادامه می خوانید تنها پاسخ به یکی از این موارد اختلافی است؛

نویسنده این اثر می نویسد: براساس اعتقاد اهل سنت، مهدی موعود (عج) متولد نشده است در حالی که براساس اعتقاد شیعه، امام دوازدهم (عج) متولد شده است. آنچه در ادامه می آید ادله علمای اهل سنت بر تولد آخرین ذخیره هستی است. بر این اساس تولد آخرین منجی بشریت نه تنها یک عقیده صرفا شیعی نیست بلکه بسیاری از عالمان برجسته اهل سنت نیز بر تولد ایشان باور داشته و به این باور نیز در آثار خود به صراحت تصریح کرده اند.

الف. دانشمندان شافعى

از میان دانشمندان برجسته شافعی که اعتقاد به میلاد مهدی عجل الله تعالی فرجه دارند «کمال الدین محمد بن طلحة الشافعى» (قرن هفتم) است. وی در کتاب خود با عنوان «مطالب السؤول فى مناقب آل الرسول» دیدگاه هاى خود را درباره امامان معصوم علیهم السلام بیان داشته و در آن به زندگی نامه، فضایل و کرامات ایشان پرداخته است. آخرین بخش این کتاب به امام مهدى علیه السلام اختصاص داده شده و مولف در آنجا نظرات خود را درباره آن حضرت بیان داشته و در آن به تولد امام زمان و حیات وی تاکنون اشاره کرده است.

در کنار این عالم برجسته می توان گروهی از عالمان شافعى مذهب را نام برد که به مهدویت و تولد آن امام (عج)‌- مطابق با عقاید شیعه- اعتقاد داشته اند. این اعتقاد به میزانی است که بسیاری از این افراد تألیف مستقل و ویژه اى در این مورد تدوین کرده اند که به عنوان نمونه می توان به اسامی ذیل اشاره کرد:

1. مناوى (م 103 ه . ق) در کتاب «فیض القدیر»؛

2. محمد رسول برزنجى (م 1103 ه . ق) در کتاب «الاساعة لا شراط الساعة»؛

3. محمد الصبان (م 1307 ه . ق) در کتاب «اسعاف الراغبین و ابراز الوهم المکنون من کلام ابن خلدون.»

روشن است که اگر بخواهیم اسامی کاملی از شافعی مذهبان معتقد به تولد و حیات امام آخرین را ذکر کنیم باید به این اسامی تعداد بسیاری از این عالمان را افزود.

ب. دانشمندان حنبلى

احمد بن حنبل (241 هجری قمری)؛ وى برجسته ترین عالم اهل سنت و به عبارت دیگر امام این فرقه به شمار می رود،  وی نویسنده کتاب مسند حنبل از کهن ترین و معتبر ترین کتابها در نزد اهل سنت است. وى در این مجموعه حدیثى، احادیث مختلف و متعددى را درباره امام مهدى علیه السلام ذکر کرده است که مجموعه آن با عنوان «احادیث المهدى علیه السلام من مسند احمد بن حنبل» به چاپ رسیده است.

در این کتاب، 136 حدیث از مسند احمد استخراج شده و طى چند بخش تنظیم شده است که دربردارنده موضوعات متعدد و مختلفى درباره امام مهدى علیه السلام است؛ از نشانه هاى ظهور آن حضرت(عج) تا ظهور و وضعیت عصر ظهور و دیگر موضوعات مرتبط امام مهدى علیه السلام.

به بیانی دیگر در معتبرترین کتاب در نزد فرقه حنبلی – که حتی آن را از لحاظ اعتباری همسان قرآن کریم می دانند – بیش از یکصد حدیث درباره مهدویت یافت می شود.

 د. امام مهدى علیه السلام در نگاه مالکیان

همانند دیگر عالمان مذاهب اسلامى، علماى فرقه مالکى باور به ظهور و فرج امام مهدى علیه السلام را یکى از اعتقادات خود دانسته و بر آن تأکید ورزیده اند. این واقعیت در نوشته ها و آثار آنان کاملاً مشهود و واضح است. در دوره هاى مختلف، تصریح بر این عقیده در لا به لاى کتاب ها و نوشته هاى آنها دیده مى شود. اینک از باب نمونه به گزارشى از نوشته ها و گفته هاى برخى از دانشمندان برجسته این فرقه پرداخته مى شود:

1. قرطبى مالکى (م 671 ه . ق)

او که از جمله عالمان و نویسندگان معروف و شناخته شده اهل سنت است، آثار علمى و مشهورى از خود بر جاى گذاشته و مهم ترین آنها، تفسیر «الجامع لاحکام القرآن» است. وى در کتاب دیگرش با نام «التذکرة فى احوال الموتى و امور الآخرة» ابواب و فصولى را به بحث در باره امام مهدى علیه السلام اختصاص داده و با بیان احادیث متعددى از منابع اهل سنت، این موضوع را دنبال کرده و در توضیح برخى از این احادیث، مطالبى را در مورد امام مهدى علیه السلام بیان داشته است؛ البته نویسنده در تفسیر آیه 33 سوره توبه، در کتاب تفسیرش، مضمون آن آیه را که وعده خداوند بر غلبه دین اسلام است، بنا بر قولى منطبق بر عصر و زمان امام مهدى علیه السلام دانسته است.

2. ابن صباغ مالکى (855)

وى که از بزرگان فرقه مالکى در عصر و زمان خود بوده است، ایشان کتابى با نام «الفصول المهمة فى معرفة احوال» دارد که با وجود پاره اى از اختلاف نظرها در برخى از جزئیات مربوط به شخص امام مهدى علیه السلام و درباره چگونگى ظهور و تشکیل حکومت آن حضرت، را آماد ه چنین شخصیتى در آخر الزمان باور دارند

الائمة علیهم السلام نوشته اند که انگیزه تألیف آن را بیان شرح حال و مقامات ائمه دوازده گانه علیهم السلام معرفى کرده و این نوشته را بنا بر درخواست برخى از معاصران خود به سامان رسانده است. وى در فصل دوازدهم این کتاب، شرح حال و خصوصیات امام مهدى علیه السلام را ذکر کرده و در آن، مباحث مختلف و احادیث گوناگونى درباره امام مهدى علیه السلام آورده است. وعده رسول خدا صلى الله علیه و آله به ظهور آن حضرت (عج) را مورد اثبات قرار داده و از نسب آن بزرگوار سخن گفته است.

نکته قابل توجه در نوشته هاى این نویسنده آن است که مانند برخى دیگر از عالمان اهل سنت، معتقد به ولادت امام مهدى علیه السلام است و بر این باور است که آن حضرت مهدی (عج) اکنون زنده و در قید حیات مى باشد.

براساس این مستندات باور به ابعاد مختلف مهدویت از جمله تولد و حیات ایشان، در میان تمامی مذاهب پنجگانه اسلامي به عنوان يك باور قطعي قابل بررسي است. ‌اگر چه هنوز هم افرادي از علما در ميان مذاهب اسلامي حنفي، ‌مالكي، ‌شافعي و مالكي هستند كه به امام آخرين به عنوان امام زمان نوعي - يعني شخصيتي كه متولد خواهد شد- اعتقاد دارند و همانند شيعيان به امام زمان شخصي – يعني امام زماني كه متولد شده و هم اكنون در دنيا موجود بوده و داراي اثر هستند – اعتقادي ندارند اما همين استنادات كافي است تا بتوانيم حضور امام زمان ۰عج) را به عنوان يك باور مشترك مذاهب اسلامي بپذيريم، باوري كه همانند بسياري از باورهاي ديگر می تواند محور وحدت مسلمین قرار گیرد. تنها فرقه اي نوساخته با قدمتي كمتر از 200 سال يعني وهابيت است که به آن اعتقاد ندارد.

*نوشته سیدعلی اصغر حسینی، استاد حوزه علوم اسلامی دانشگاه شهید بهشتی