نوشابه‌های میوه‌ای: از رقیق کردن کنسانتره و پوره میوه ها با افزودن آب شکر و افزودنی های مجاز بدست می آید. بدست می آید. دارای حداقل 20 درصد میوه محتوی بوده و در مورد آبمیوه های ترش حداقل 5 درصد میوه محتوی را شامل می شود.

نکتار: محصولی است که از رقیق کردن کنسانتره و پوره میوه ها با افزودن آب شکر و افزودنی های مجاز بدست می آید. دارای حداقل 50 درصد میوه محتوی می باشد.

آب میوه(100 درصد طبیعی): شامل آبمیوه های 100 درصد تهیه شده از میوه تازه و یا آبمیوه های حاصل از رقیق کردن کنسانتره با آب خالص (بدون شکر یا دارای مقدار کمی شکر در آبمیوه های ترش مانند آب انار و آلبالو) هستند که بعد از پاستوریزاسیون و بسته بندی به بازار عرضه می‌شود.

شربت میوه: فراورده ایست نوشیدنی که از مخلوط کردن کنسانتره با آب و شکر و افزودنی های مجاز (شامل نگهدارنده) در غلظت بالا تهیه می شود و جهت مصرف به نسبت معین با آب آشامیدنی رقیق می شود.

تا اینجا و در این محصولات خبری از رنگ مصنوعی نیست. اما آب میوه های سنتتیک، آبمیوه هایی هستند که حاوی مواد افزودنی رنگ ها و مواد طعم دهنده مصنوعی و مواد نگهدارنده غیر مجاز هستند و برای سلامتی بسیار مضر می‌باشند.

بنا بر تفاوت در محتوای میوه، قیمت آب میوه ها متفاوت خواهد بود. لذا معمولا "آب میوه طبیعی" گرانترین و باکیفیت‌ترین آب میوه بسته بندی خواهد بود. نکته مهم دیگر، غلظت آب میوه هاست که نباید موجب ایجاد این باور شود که آب میوه‌های غلیظ تر حتما با کیفیت تر هستند.

 زیرا این غلظت توسط صمغ های مورد استفاده در صنایع غذایی تامین می‌شوند که ضرری برای مصرف کننده ندارند، اما این به معنای حضور آب میوه بیشتر در محصول نیست. مثال بارز این موضوع، محصول معروفی است که در قوطی فلزی عرضه می شود و دارای تکه های میوه است، اما از نظر تغذیه‌ای دارای ارزش کمتری نسبت به آب میوه طبیعی و حتی نکتار است.