»گاردین» چند روز پیش در گزارشی نوشت که چند رسانه فرانسوی اعلام کرده‌اند از این پس نام و تصاویر تروریست‌های مهاجم در کشورهای اروپایی را منتشر نخواهند کرد.

این در حالی است که چند رسانه دیگر ضمن مخالفت با این شیوه، گفته‌اند که این کار نوعی خودسانسوری بی‌نتیجه است و با حق اطلاع شهروندان از اخبار و تحولات منافات دارد. تعدادی رسانه دیگر نیز در موضعی میانه اعلام کرده‌اند مورد به مورد در این باره تصمیم خواهند گرفت.روزنامه «لوموند» یکی از روزنامه‌های معروف فرانسه، نشریه کاتولیک «لا کروکس» و شبکه تلویزیونی «بی‌اف‌ام‌تی‌وی» اعلام کرده‌اند از این پس نام و تصاویر تروریست‌هایی که به شهروندان اروپایی حمله می‌کنند را منتشر نخواهند کرد.

این رسانه‌ها دلیل این اقدام خود را جلوگیری از تجلیل و مشهور‌شدن این تروریست‌ها پس از مرگشان اعلام کرده‌اند.

»لوموند» دیروز در سرمقاله خود این تصمیم را اعلام کرده است. این نشریه پس از حمله 2 هفته پیش به شهر نیس فرانسه نیز اعلام کرده بود که تصویر فرد مهاجم را به همین دلیل منتشر نمی‌کند استدلال این نشریات آن است که رسانه‌ها بعد از حملات تروریستی با کنجکاوی درباره زندگی شخصی و سوابق تروریست‌ها و انتشار عکس‌ها و خبرهای فراوان از آنان، در حقیقت آب به آسیاب داعش و گروه‌هایی مانند آن می‌ریزند.

دکتر مهدی مطهرنیا، کارشناس مسایل سیاسی، در این باره و با بیان اینکه داعش در حال تأثیرگذاری بر ساختارهای سیاسی جهان است، می‎گوید: داعش امروزه در حوزه عقلانیت ابزاری در ادبیات سیاسی غرب قرار گرفته است. با توجه به اینکه جهان امروز در حال گذار است و بحران‌ها بر ادبیات سیاسی فایق می‌آیند، می‌توان بر این نکته تکیه کرد که عقلانیت ابزاری تلاش می‌کند تا شدت عمل جریانی که در جهت رسیدن به اهداف و گذار از این وضعیت موقت استفاده می‌کند را به حاشیه ببرد.

تروریسم؛ ابزار غرب برای کنترل افکار شهروندان

وی با اشاره به اینکه  غرب از دهه 1990 در حوزه ادبیات سیاسی خود با مقوله‌ای به نام تروریسم به عنوان دشمن استراتژیک خود روبه‌روست، اضافه می‌کند: غرب هم‌اکنون برای گذار از این دوران نیازمند فضایی است که بتواند زمینه‌های حفظ دولت‌های کنونی که دولت‌هایی علیه تروریسم نامیده می‌شوند را ایجاد کند تا به تقویت جایگاه و روابط خود در حوزه بین‌الملل دست یابد.

دکتر مطهرنیا با اشاره به مقوله تلاش دولتمردان کشورهای غربی برای استفاده ابزاری از داعش، ادامه می‌دهد: در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که آیا در فضای کنونی که دولت‌هایی همچون فرانسه، آلمان و ایالات متحده آمریکا خواهان حفظ وضعیت موجود و استمرار نظر رأی‌دهندگان به نفع خود هستند تا با توسل به اقبال عمومیِ‌ مردم همچنان در رأس حکومت باقی بمانند، اگر حمله‌های تروریستی تداوم یابد می‌توانند به تداوم و استمرار وضعیت رؤسای این دولتها در کاخ‌های ریاست جمهوری و صدراعظمی امید داشته باشند؟ پاسخ منفی است لذا دولتمردان این کشور از دروازه‌بانی رسانه‌ها برای سرپوش‌گذاشتن بر فجایع داعش استفاده می‌کنند تا حرکت‌های تروریستی داعش را به نفع خود و با توجه به سیاست‌های خود به خورد افکار عمومی‌دهند.

 امکان معامله میان اروپا و داعش

این تحلیلگر مسایل سیاسی رسانه‌های غرب را ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی و ایجاد فضای امنیتی در سطح بین‌الملل می‌داند و خاطرنشان می‌شود: هم‌اکنون هرگونه حرکت تروریستی در آمریکا موجب افزایش آرای دونالد ترامپ می‌شود که نماینده لمپنیسم سیاسی در برابر خردورزی سیاسی در این کشور است. انتخاب وی در سپتامبر سال 2016 می‌تواند زمینه‌ساز تغییر و تحولات عمده‌ای در حوزه روابط بین‌الملل شود. به همین دلیل اکنون غرب در تلاش است تا زمینه‌های دروازه‌بانی تحرکات رسانه‌ای داعش را فراهم کند تا از این جریان خودساخته به نفع خود در عرصه بین‌الملل، با استفاده از رسانه‌ها، نهایت بهره‌برداری را در جهت امنیتی‌کردن فضای بین‌المللی بکند.

مطهرنیا با اشاره به امکان زد و بند بین داعش و دولتمردان غربی، می‌گوید: داعش نشان داده که یک گروهک تروریستی معامله‌گر است و آمادگی دارد از صحنه‌های سیاسی استفاده کرده و فضا را به نفع خود تغییر دهد. آنها ثابت کرده‎اند که برای دستیابی به ثروت از هیچ کاری فروگذار نیستند. بسیاری از افرادی که داعش تحت عنوان گروگان از نقاط مختلف دنیا در اسارت نگه می‌دارد، زمینه‌ساز معامله‌های سیاسی و پرباری برای داعش بوده‌اند. این گروه تروریستی حاضر است برای ایجاد فضایی مثبت به نفع خود و دستیابی به ثروت بیشتر، عملیات تروریستی را به نفع یک جناح یا یک گروه سیاسی در کشورهای مختلف به تعویق بیاندازد یا از آن چشم‌پوشی کند. این نکات موجب می‌شود تا حدودی به این باور برسیم که امکان این زد و بند سیاسی بین دولت‌های اروپایی و گروهک داعش وجود دارد.

وی تأکید می‌کند: همواره نمی‌توان خشونت را با خشونت جواب داد. اسلاوی ژیژک نظریه‌پرداز معروف در این باره می‌گوید: «پاسخ‌گفتن خشونت با خشونت موجب افزایش خشونت می‌شود». بسیاری از دولت‌ها در مقاطعی از زمان بالاجبار به سمت و سوی ایجاد یک فضای مثبت برای کنترل غیرخشونت‌بار تروریسم، برای اعمال قدرت سخت در آینده روی می‌آورند. اما باید بپذیریم بسیاری از دولت‌ها با سوءاستفاده از تروریسم علیه گروه‌های رقیب خود تلاش می‌کنند تا با فضاسازی امنیتی و امنیتی‌کردن فضا در مقاطع گوناگون، با سهولت بیشتری به اهداف خود برسند. لذا اینجاست که از تروریسم استفاده ابزاری می‌شود و استفاده ازآن در یک وضعیت نامشروع و غیرقابل پذیرش از منظر حقوق بشر صورت می‌پذیرد.