در مزرعه ۲۰۰۰ جریبی یان پیگات (Ian Pigott) یک تراکتور خودران جان دیر به کمک تصاویر ماهوارهای و الگوی برداشت فصلی هر هفته یکبار سراسر مزرعه را درمینوردد و آن را کود دهی میکند. تعداد زیادی صفحه نمایش در اتاق فرمان این ماشین غولآسای ۱۱ تنی که اطلاعات مربوط به ارزش مواد مغذی بخشهای مختلف را از شبکه رایانه مزرعه دریافت میکنند، ظاهری شبیه کابین هواپیما به آن دادهاند. به لطف دسترسی مداوم به اطلاعات پیشبینی آبوهوا، تشخیص سموم ضد آفت مناسب، آنالیز خاک و بررسی مکرر بافت گیاهان که با نرمافزارهای متنوع به دست میآیند، پبگات میتواند بدون اینکه دفتر راحت خود را ترک کند بر هر متر مربع از مزرعه خود نظارت دقیق و لحظهای داشته باشد.
پیگات در مزرعه خود واقع در هرتفوردشایر در یکساعتی شمال لندن به کاشت تناوبی محصولاتی نظیر گندم، دانههای روغنی، جو و جوی دوسر اقدام میکند و میگوید که کشاورزی با این فناوری در حال تبدیل به رویهای استاندارد و معمولی است.
شرکت آلمانی بایر (Bayer) تولیدکننده مواد شیمیایی، استقبال از روش های کشاورزی به کمک فناوریهای دیجیتال را دلیل اصلی پیشنهاد ۶۲ میلیارد دلاری خود به شرکت مونسانتو (Monsanto) عنوان میکند که در طول سالهای اخیر به مطمئنترین عرضهکننده اطلاعات تحلیلی برای کشاورزان تبدیل شده است. وارنر بومن (Werner Baumann) مدیرعامل بایر، مونسانتو را خط مقدم کشاورزی دیجیتال میداند و خریدن آن میتواند گام بعدی بایر در شناسایی و عرضه بهترین بذرها، کودها و مواد شیمیایی موردنیاز کشاورزان سراسر دنیا باشد.
بروس اریکسون (Bruce Erickson) یکی از مدیران بخش زراعت دانشگاه پردیو و از دنبال کنندگان فناوریهای کشاورزی میگوید:
اگر بتوانید با پیشبینی آینده مزرعههای کشاورزان توجه آنها را جلب کنید، قادر خواهید بود به آنها نزدیک شوید و بذر و سایر محصولات مرتبط را به آنها بفروشید. دورنمای چنین موفقیتی بسیار امیدوارکننده است.
نشانههای تغییر زیربنایی در کشاورزی را در همهجا میتوان دید؛ ازجمله پهبادهای تأمینکننده چشمانداز هوایی مداوم به مزرعه، نرمافزارهای نقشهبرداری برای کشف منابع آب زیرزمینی و تراکتورهای مجهز به انبوهی از حسگر که امکان نظارت بر هرلحظه از برداشت را مهیا میکنند. این امکانات تنها به زراعت محدود نمیشوند و در همه بخشهای مزرعه کاربرد دارند، بهعنوانمثال ارزش غذایی علوفه گاوها بر اساس میزان شیر آنها تنظیم میشود یا دوربینهای حرارتی با کنترل درجه حرارت بدن مرغها وجود تب را در هرکدام تشخیص داده و قبل از سرایت به بقیه هشدار میدهند.
گرایش به استفاده از ابزار دیجیتال در کشاورزی به دنبال بروز نگرانیهایی در سطح جهانی رونق گرفته است زیرا گمان میرود شاید بهزودی محصولات کشاورزی نتوانند پاسخگوی نیاز بینالمللی باشند، در سالهای اخیر و حتی باوجود بالا رفتن تقاضا به دلیل افزایش نرخ رشد جمعیت و تعداد نفرات قشر متوسط در کشورهایی مثل چین، بازدهی محصولات کشاورزی ثابت مانده است.
با توجه به شرایط موجود و به وجود آمدن فرصت مناسب، سرمایه گزاری در کشاورزی دیجیتال اقدامی بسیار حسابشده است. بر اساس گزارش موسسه سرمایه گزاری آنلاین AgFunder در سال گذشته استارتاپهای مرتبط با صنایع غذایی و کشاورزی ۴.۶ میلیارد دلار سرمایه جذب کردهاند که رشد چشمگیری نسبت به ۲.۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۴ محسوب میشود.
شرکت مونسانتو فعالیت در کشاورزی دیجیتال را در سال ۲۰۱۳ و با سرمایهگذاری ۱ میلیارد دلاری در استارتاپ Climate Corp واقع در سانفرانسیسکو آغاز کرد. این استارتاپ که توسط دو نفر از مهندسان سابق گوگل به نام دیوید فرایدبرگ (David Friedberg) و سراج خلیق (Siraj Khaliq) تأسیس شد، الگوریتمی طراحی کرد که تأثیر آبوهوا را بر بازدهی مزارع پیشبینی میکرد. مونسانتو اطلاعات خود در مورد آزمایش بذر، تهیه خاک مناسب کشاورزی و خروجی شرکتهای تحلیلگر زیرمجموعهاش را به این الگوریتم اضافه کرد. در حال حاضر نرمافزار مونسانتو میتواند پیشنهادهای قابلاطمینانی در مورد نوع محصول و محل کاشت در اختیار کشاورزان بگذارد.
خلیق که اکنون به سرمایهگذاری ریسکی در لندن اشتغال دارد میگوید:اگر بتوانید ارزش این فناوری جدید را به کشاورزان نشان بدهید، در مورد آن بسیار هیجانزده خواهند شد. ما میتوانیم به کمک اطلاعات موجود از طریق گوشی هوشمند از مزرعه بازدید کنیم و با سرکشی به نقاط مختلف آن بفهمیم که دقیقاً چه نوع محصول باید در آن نقطه بکاریم.
مونسانتو در چند شرکت فعال در عرصه کشاورزی نیز سرمایهگذاری کرده است، ازجمله شرکت Blue River Technology در کالیفرنیا که از فناوریهای دیداری کامپیوتری برای نابودی علفهای هرز استفاده میکند و شرکت VitalFields که توسعهدهندهنرمافزارهای مدیریت مزرعه است. سال گذشته Planet Labs که از فناوریهای نظارتی ماهوارهای برای بررسی مداوم تغییرات محصول و خاک استفاده میکند بیش از ۱۲۰ میلیون دلار افزایش ارزش داشت و Farmers Business Network موفق به جذب ۱۵ میلیون دلار سرمایه شد که یکی از سرمایهگذاران آن آلفابت (شرکت مادر گوگل) است.
سایر شرکتهای فعال در صنایع کشاورزی نیز برای افزودن فناوری به محصولاتشان اقدام کردهاند. جان دیر گزینهی هدایت خودکار و ابزارهای نظارت مداوم بر نرخ استفاده از بذر، کود و مواد شیمیایی را به تراکتورهای خود افزوده است. DuPont پس از ادغام با Dow Chemical نرمافزار مدیریت مزرعه انسیرکا (Encirca) را بهبود بخشیده است. Syngenta که پس از رد پیشنهاد مونسانتو در اوایل سال جاری، به مالکیت ChemChina در آمد، چندین فناوری برداشت دیجیتال تولید کرده است.
استقبال از کشاورزی دیجیتال در بخشهای مرکزی ایالاتمتحده سرعت بیشتری دارد چراکه در این مناطق مزارع مکانیزه اولویت بیشتری دارند. دیل هدن (Dale Hadden) مالک یک مزرعه ۵۰۰۰ جریبی در مرکز ایالت ایلینوی از چندی پیش به جمعآوری اطلاعات در مورد محصولات سویا، ذرت و گندم اقدام میکند. او به کمک این اطلاعات مدلی برای پیشبینی بازده محصولات بر اساس مواد شیمیایی مصرفی، نوع خاک و توپوگرافی مزرعهاش ایجاد کرده است.
هدن میگوید:ما میتوانیم به کمک گوشی هوشمند خود از مزرعه بازدید و در هرلحظه محل دقیق استقرارمان را تعیین کرده و نرخ رشد محصول، میزان نیتروژن خاک و ... را مشخص کنیم و بهطور دقیق بفهمیم که با آن نقطه از مزرعه چه باید بکنیم. بهاینترتیب اگر در هر بخش از مزرعه با مشکلی روبرو باشیم، بهراحتی راهحلی برای آن پیدا میکنیم.
بااینحال این فناوری هنوز در ابتدای مسیر خود قرار دارد. ران لیمی (Ron LeMay) مدیرعامل سابق شرکت ارتباطات رادیویی اسپرینت و مؤسس شرکت دادهپردازی FarmLink میگوید:
کشاورزی در زمینه توانایی جمعآوری و ترکیب دادهها و تفسیر آنها بهعنوان راهحل مشکلات فاصله زیادی با سایر صنایعی دارد که من در آنها سابقه فعالیت دارم.
بسیاری از کشاورزان بهخصوص در خارج از ایالاتمتحده رویکرد محتاطانهای در برخورد با کشاورزی دیجیتال در پیشگرفتهاند تا از تأثیر مثبت آن بر کار خود مطمئن شوند. استفاده از نرمافزارهای کشاورزی دیجیتال سالانه چندین هزار دلار هزینه دارد و کار با آنها به آموزشی تقریباً مشکل نیازمند است.
خانم راس هاروی (Ros Harvey) مؤسس استارتاپ استرالیایی Yield که از حمایت شرکت عظیم بوش آلمان برخورداراست و در زمینه ساخت حسگرهایی برای تشخیص آلودگی در مزارع پرورش صدف فعالیت میکند، میگوید:ما هنوز در ابتدای راه اثبات درآمدزایی و صرفه اقتصادی کشاورزی دیجیتال هستیم.
شاید بزرگترین مزیت بالقوه همهگیر شدن کشاورزی دیجیتال در دنیا، حضور آن در شبکههای اجتماعی جهانی است که میتواند کشاورزان را در مدیریت تغییرات آب و هوایی و سایر ریسکهای این عرصه یاری دهد و پایگاه اطلاعاتی بزرگی برای منزویترین شاخهی فعالیت حرفهای انسان در دنیای ارتباطات ایجاد کند.
نظر شما