به گزارش قدس آنلاین به نقل از تسنیم ، خداوند متعال به واسطه میزان انتساب و ارتباطی که برخی امور عالم به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) دارند، به آنها شرافت و کرامت بخشیده است. به عنوان نمونه درباره روز جمعه مردی به امام باقر علیه‎السلام گفت: چگونه جمعه نامگذاری شد؟ حضرت فرمود: إنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلّ جَمَعَ فِیها خَلْقَهُ لِوِلایةِ مُحَمَّدٍ وَوَصِیِّهِ فِی المِیثاقِ، فَسَمّاهُ: یَوْمَ الجُمعَةِ لِجَمْعِهِ فِیهِ خَلْقَهُ؛ همانا خداوند عزّوجل در روز جمعه، آفریدگان خود را برای پیمان با محمد صلی الله علیه و آله و جانشین او - یعنی علی علیه‎السلام - گرد آورد. پس به دلیل گرد آمدن و اجتماع آفریدگان خویش، آن روز را جمعه نامید. (کافی، ج ٣، ص)

در این بین روز عید غدیر که به عنوان با فضیلت‎ترین روز سال شناخته می‎شود، شامل این موضوع می‎شود، زیرا در این روز امامت و ولایت امیرالمؤمنین(ع) و دیگر اهل‎بیت(ع) از سوی پیامبر اکرم(ص) به صورت رسمی اعلان شد؛ در واقع می‎توان گفت موقعیت غدیر نقطه عطف میثاق خداوند متعال از خلایق نسبت به قبول امامت و ولایت اهل عترت(ع) است که رسول اکرم(ص) اعلان‎کننده آن بودند. در این زمینه علامه محمدتقی مجلسی در کتاب لوامع صاحبقرانی روایتی از امام صادق(ع) نقل می‎کند که حضرت فرمودند: اسم این روز(غدیر) در آسمان‏ «یوم العهد المعهود» است، یعنی روزی است که در زمین حضرت سید المرسلین (ص) تازه کرد آن عهدی را که حق سبحانه و تعالی در روز أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ از خلایق گرفته بود ‏ و در زمین نامش‏ «یَوْمَ الْمیثاق الْمَاخُوذِ وَ الْجَمْعُ الْمَشْهُودَ؛ در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است»، یعنی روزی است که حق سبحانه و تعالی عهد و پیمان از بندگان خود گرفت به وساطت حضرت سیدالمرسلین(ص) و روزی است که اصحاب خود را آن حضرت جمع فرمودند در غدیر خم و چون عهد و پیمان بر همه‏ گرفتند، حق سبحانه و تعالی و انبیاء و اوصیاء و فرشتگان را همه بر ایشان گواه کردند.

بنابراین باید روز عید غدیر را فرصتی برای «تجدید عهد با امام و ولیّ عالم» دانست و کاری کرد که حال و هوای شادی و اطعام، سایه بر این امر الهی نیندازد که متأسفانه نوع برخورد ما با اعیاد عظیم الهی تاکنون به گونه‎ای بوده که حق معرفت این ایام ادا نشده است.