دکتر حمید طاهر خانی، روانپزشک، در خصوص رشد پدیده خویشاوند کشی در جامعه ایران ضمن اظهار مطلب فوق به خبرنگار قدس آنلاین می گوید: وقتی زمینه فرهنگی و قومی برای مردی جهت اعمال خشونت نسبت به همسر و فرزندانش وجود داشته باشد، و این فرد به مواد روانگردانی مانند اکس و شیشه هم معتاد شود_ که نوعی بدبینی نسبت به دیگران ایجاد می کند_ لذا خیلی دور از انتظار نیست که یک خشونت شدید خانگی و حتی قتل براثر استنباطات بدبینانه فرد رخ دهد.
دکتر طاهر خانی معتقد است: اعمال خشونت ممکن است در داخل خانواده صورت پذیرد ولی مطالعات نشان داده است که هر رفتاری درمحدوده کاملاً خصوصی مانند خانواده می تواند دارای نتایجی درمحدوده های عمومی و اجتماعی باشد. در خانواده ای که خشونت تبدیل به یک امر عادی شود، فرزندان نیز با روش های خشونت آشنا شده و آن را مجاز می شمارند و درروابط اجتماعی و خانوادگی خود از همان روش استفاده می کنند، پس هنجارهای اجتماعی وخانوادگی همدیگر را تقویت کرده و باعث ایجاد وتداوم خشونت درجامعه می گردند.
به گفته این روانپزشک: خویشاوندکشی با انگیزه های متفاوتی صورت می گیرد بخشی ازاین قتل ها ناشی از کینه های قدیمی و تجمع احساس دشمنی و حالت انتقام جویی است که درطی سالیان درفرد شکل گرفته و ممکن است به دلیل یک استرس حاد خود را بروز دهد و به اعمال شدید خشونت و حتی قتل منجر گردد. اما برخی دیگر از خویشاوندکشی ها می تواند تلاش درجهت پوشاندن جرم یا خطای خاصی باشد. اعتیاد وبه ویژه استفاده ازمواد روانگردان جدید نیزخود یکی ازعوامل مهم خشونت های خانگی و حتی قتل است.
وی در خصوص پدیده همسر کشی اظهار میدارد: به نظر می رسد انگیزه زنان ازقتل علاوه بر گریز از فشارهای خانوادگی، بیشتر برداشتن مانعی از سر راه خود جهت رسیدن به خواسته ها ست که این خواسته می تواند رسیدن به آرزوهای قلبی وعا طفی باشد.
او همچنین با اشاره به عوامل بازدارنده اجتماعی و قانونی در خصوص ایجاد خشونت در زنها می افزاید: دیده شده_ به ویژه درزنان_ ازدواج اجباری، ازدواج درسنین پایین ، سواد کم و نداشتن امکانات قانونی مثل دسترسی به وکیل می تواند زمینه ساز خشونت باشد.
دکتر طاهر خانی یادآور می شود: زنانی که فکر می کنند موارد قانونی طلاق، ازدواج مجدد مردها، حضانت فرزندان خواسته های آنان را تامین نمی کند و این احساس را دارند که درموارد خشونت توسط مردها، بوسیله اجتماع و قانون حمایت نمی شوند ممکن است احساس پشیمانی کمتری پس از قتل داشته باشند.
ولی درمردها معمولا اعمال مجازات به صورت خودسرانه مطرح است یعنی به علت بی آبرویی، سوء ظن به همسر، مادر وخواهر و یا احتمال فساد فرزندان اقدام به قتل صورت می گیرد که زمینه های فرهنگی و تفکرات مردسالارانه و پدرسالارانه افراطی این مسئله را تشدید می کند.لذا درمورد مردها بیشتر زمینه های شخصیتی، فرهنگی، قومی و قبیله ای مطرح است.
دکتر طاهرخانی خاطر نشان می کند: درپرونده های قتل بیشتر مواقع متهمان و وکلای ایشان مسئله روانی و جنون آنی را مطرح می کنند، این درحالی است که دربسیاری موارد درمعاینات به عمل آمده فرد مشکل جنون ندارد. بررسی ها نیز نشان می دهد که اکثر قتل ها ناشی از جنون و به معنی علمی آن یعنی سایکوز نمی باشد. برای اینکه ثابت شود فردی ازروی جنون مرتکب قتل شده است معمولاً نیاز به وجود سابقه جنون قبلی به واسطه یکی ازتشخیص های شناخته شده روانپزشکی دارد، اینکه ثابت شود فرد بدون داشتن جنون قبلی و به واسطه بروز جنون درهمان لحظه مرتکب قتل شده است بقدری غیر ممکن و نادر است که بهتر است آن را به حساب نیاوریم چرا که عامه مردم فکر می کنند هیجانات شدید که منجر به قتل می شود به معنی جنون است درحالیکه تعریف جنون وسایکوز هم ازنظر قانونی و هم ازنظر علمی چیز دیگری است.
به گفته این روانپزشک چون اکثر خشونت ها و قتل های خانگی درحالت هیجانی شدید رخ می دهند معمولاً منجر به پشیمانی می شوند ولی درمواردی هم نه تنها این پشیمانی وجود ندارد بلکه شخص تاکید بر درستی کار دارد!