به گزارش قدس آنلاین به نقل از طهور ، قلب از دیدگاه قرآن یک ابزار شناخت به حساب می آید. اساسا مخاطب بخش عمده ای از پیام قرآن، دل انسان است. پیامی که تنها گوش دل قادر به شنیدن آن است و هیچ گوش دیگری را یارای شنیدن آن نیست. از این رو قرآن تأکید زیادی در حفظ و نگهداری و تکامل این ابزار دارد. در قرآن بارها و بارها به مسائلی از قبیل تزکیه نفس و روشنایی قلب و صفای دل برمی خوریم: «قد افلح من زکیها؛ رستگار شد کسی که قلب خود را از آلودگیها پاک نگهداشت» (شمس/ 9). «کلا بل ران علی قلوبهم ما کانوا یکسبون؛ سخن اینها را نخوان که کارهای ناشایست اینان بر روی قلبهایشان تیرگیها و زنگارها قرار داده است» (مطففین/ 14).
و درباره روشنایی قلب می گوید: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا؛ اگر راه تقوا و پاکی را پیش گیرید خدا نور روشنایی در قلب شما قرار می دهد» (انفال/ 29).
و یا در آیه ای دیگر: «والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا؛ کسانی که در راه ما با خلوص نیت کوشش کنند ما راه خود را بر روی آنها باز می کنیم» (عنکبوت/ 69).


__

منـابـع

مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن 1 و 2- صفحه 62