به گزارش قدس آنلاین، مینا یوسفی در گفت‌وگو با فارس، در مورد برگزاری انتخابی تیم ملی کاراته برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا،‌ گفت: انتخابی تیم ملی کاراته نوجوانان در وزن 59+ کیلوگرم پنج بار برگزار شد تا سرانجام تکلیف نفرات اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا روشن شود. در وزن مثبت 59 کیلوگرم سه بار آتوسا رضایی‌جو را شکست دادم و فیکس تیم ملی شدم اما با توجه به لابی‌هایی که پدر رضایی‌جو داشت، مسئولان ناچارم کردند تا در یک مرحله انتخابی فرمالیته نیز مبارزه کنم. برایم عجیب بود که چرا من با توجه به سه پیروزی که در انتخابی تیم ملی داشتم باید دوباره در انتخابی شرکت کنم؟! متاسفم از اینکه در تمام 5 مرحله انتخابی دوربین وجود داشت و مبارزات ما به صورت ویدئو چک برگزار شد و حریفم را قانونی شکست دادم اما بازهم در انتخابی زورکی شرکت کردم.

وی در ادامه افزود: پس از اینکه فیکس تیم ملی شدم، مسئولان فدراسیون ناچار کردند تا دوباره روز سه‌شنبه در یک انتخابی دیگر شرکت کنم. این انتخابی‌ها ناعادلانه بود؛ چرا که اصلا دوربین ویدئوچک وجود نداشت و کاملا مشخص بود که قرار است من از لیست تیم ملی خارج شوم. روز سه‌شنبه باز هم حریفم را شکست دادم، اما به طور عجیبی اسم من را بازنده اعلام کردند.

دارنده مدال برنز نوجوانان آسیا در کاراته در ادامه، خاطرنشان کرد: سوال من از مسئولان فدراسیون این است که تفاوت من با دیگر نفرات چیست که دوباره باید در انتخابی‌ زورکی شرکت می‌کردم؟! سرمربی تیم ملی نظر مثبتی روی من داشت اما چه کسانی سرمربی تیم ملی را تحت فشار قرار دادند تا دوباره یک انتخابی صوری برگزار شود و در هر صورتی من را بازنده اعلام کنند؟! تمام انتخابی‌های ویدئوچک دارد، اما در این انتخابی ویدئوچکی وجود نداشت. سوال من این است اگر قرار است عدالتی برقرار باشد باید ویدئوچک وجود داشته باشد تا در صورت اعتراض کاراته‌کایی فیلم مسابقات بازبینی شود، اما چون پدر رضایی‌جو سفارش‌ شده بود، رسما اسم من را به خاطر دخترش از تیم ملی خط زدند.

نماینده وزن 59+ کیلوگرم تیم ملی دختران کاراته گفت: من حریفم را در همه انتخابی‌ها شکست دادم،، اما حریف سرپرست فدراسیون، نایب‌رئیس، دبیر و مسئولان برگزاری نشدم. من حریفم را سه بار شکست دادم اما زورم به لابی‌های پشت پرده نرسید. اشک‌هایم دامن‌گیر مسئولان فدراسیون و آنهایی که اسم من را از اردوی تیم ملی خط زدند، خواهد شد.

وی در ادامه صحبت‌های خود عنوان کرد:‌ چرا پس از انتخابی اجباری از فدراسیون با من تماس می‌گیرند و مدعی می‌شوند که در حق من کوتاهی شده و درآینده جبران می‌کنند! مسئولان فدراسیون هم که می‌دانند در حق من کوتاهی شده آنها چه چیزی را می‌خواهند جبران کنند؟ من یک سال تمام تلاشم را کردم تا عضو تیم ملی شوم، اما با این رفتارها حق من را خوردند. سرپرست فدراسیون فکر کند که من دختر او هستم اگر این رفتارها را با دختر او انجام می‌دادند آیا از این خطای بزرگ چشم‌پوشی می‌کرد؟