به گزارش قدس آنلاین، خانواده­ ها در شب­ های بلند زمستان به دیدار اقوام، آشنایان و دوستان رفته و با صمیمیت و لذتی خاص به گفتگو می ­پردازند.

در این شب ­نشینی­ ها زنان در یک طرف کُرسی، کودکان در کنار هم و مردان خانواده نیز در طرف دیگر کرسی نشسته و با یکدیگر و یا به صورت جمعی گفتگو می­ کنند. از همه چیز صحبت می­ شود.

گاهی فقط چند نفر از بزرگترها صحبت می ­کنند و گاهی نیز بر سر موضوعی خاص، همه­ ی حاضران از بزرگ و کوچک اظهارنظر می کنند؛ ولی معمولا یکی از مردان حاضر در مهمانی که باسوادتر و خوش­ سخن­ تر از سایرین است بیشتر از همه صحبت می ­کند. افراد ابتدا از کارهای روزانه خود صحبت می­کنند و در خلال آن، خاطراتی نیز از درگذشتگان و یا خاطرات سال­های قبل خود را بیان می کنند.

داستان های افسانه ای

بیان داستان­ های افسانه­ ای و یا حوادث تاریخی که وفسی­ ها به آن «مَثَلی» می­ گویند یکی از مهمترین مواردی است که در این مهمانی ­ها صحبت می شود.

این داستان­ ها که توسط بزرگترها و باسوادترهای محفل بیان می­ شود معمولا بسیار جذاب و شیرین است و حین بیان آن سکوت مطلق بر جمع حاکم شده و همگی سراپا گوش می­شوند.

مَثَلی های این شب­ نشینی ­ها در وفس، معمولا شامل داستان­ هایی از «چهل درویش»، «شاه عباس»، «شاه اسماعیل»، «امیر ارسلان نامدار»، «رومی»، «حسن کچل» و «داستان عاشق­ ها» است.

معمولا این داستان­ ها تا حدی نیز تحریف شده و گاه حالت افسانه ­ای به خود می­ گیرند و به شکل­ های مختلفی بیان می شوند.

شَوْچَرْ

از ضروریات شب­ نشینی­ ها در وفس، تناول انواع و اقسام خوردنی­ های لذت­ بخش است که در فارسی به آن «شَب چَره» و در وفسی، «شَوْچَرْ» می­ گویند.

به طور معمول بعد از خوردن چای و کمی گفتگو، زن میزبان به اندرونی رفته و با یک مَجْمَعه(مجمع) بزرگ که حاوی بشقاب­ هایی از تنقلات رنگارنگ است وارد اتاق مهمانان می­ شود و بشقاب ­ها را به طرز مناسب بر روی کرسی و در مقابل مهمانان و سایر افراد قرار داده و با تعارف و اصرار از آن­ها درخواست می­ کند که این تنقلات را میل کنند.

شَوْچَرْ در وفس از خوردنی­ های مختلف و گسترده ­ای تشکیل شده و طعم و مزه ­های متفاوت از جوزقند تا موسیر ترشی را در بر می­گیرد.

این خوردنی ­ها عبارتند از: مغز گردو، مغز بادام، مغز هسته­ی زردآلو، تارخانَ، باستُق، جوزقند، کوواچ(نان شیرینی محلی)، شاهدانه، نخودچی، کشمش، برگه، آلو، سنجد، گندم بو داده، بیسکویت، سیب، انگور، انگور ترشی، موسیر ترشی و ... خانواده ­هایی که وضع مالی بهتری دارند تنقلات دیگر همچون پسته، انواع تخمه، شکرپنیر(نوعی نقل بسیار نرم) و ... را نیز برای پذیرایی از مهمانان خود تهیه می کنند.

مجمع تنقلات

به طور کلی حضور در این مهمانی ­های شبانه و نشستن زیر کرسی گرم و نرم، در حالی که برف در بیرون از خانه در حال باریدن است و خوردن چای و شَوچَر و گوش دادن به صحبت پیرمردان و پیرزنان از ایام و روزگار جوانی آن­ها که با لهجه ­ی شیرین و ناب وفسی بیان می ­شود لذت بسیاری را برای حاضران در این مهمانی ­ها به ارمغان می­ آورد که با هیچ لذت دیگری قابل مقایسه نیست.