به گزارش قدس آنلاین به نقل از الف، در این خاطره نگاری آمده است؛

قرار شد تا طبق اصل قانون اساسی، مسئولان صورت دارایی های خود را ارائه دهند و با اینکه از امام چنین تقاضایی نشده بود اما او اولین نفری بود که صورت دارایی های خود و متعلقانش را ارائه داد که در آن همه موجودی خود را نوشته بود و الحمدلله چیز درست و حسابی هم در آن نبود..

متن نامه ای که امام در آن صورت دارایی های خود را خطاب به دیوان عالی کشور آورده، به شرح زیر است: «نام: روح اللَّه- نام خانوادگی: مصطفوی معروف به خمینی- شماره شناسنامه 2744- محل صدور: خمین- سِمَت: روحانی.

الف - دارایی غیر منقول (با ذکر مشخصات):

1- یک باب منزل مشتمل بر بیرونی و اندرونی در قم، محله باغ قلعه که معروف است.

2- قطعه زمینی است ارث پدری است و به حسب اطلاع حضرت آقای پسندیده مشاع است بین این جانب و معظمٌ له و ورثه مرحوم اخوی (آقای هندی) که اجاره سهمیه این جانب از قرار اطلاع آقای اخوی، سالی چهار هزار ریال است که داده نمی ‏شود. (به موجب حکم مورخ 26/ 12/ 1362، امام خمینی سهم موروثی خویش در خمین را به فقرای این شهر بخشیده و واگذار نمود.)

ب- دارایی منقول اعم از نقدی، موجودی یا سپرده بانکی، سهام و اموال غیر منقول دیگر با ذکر قیمت تقریبی:

1 - وجه مختصری است در تهران که نذورات و هدایای شخصی است.

2 - اثاث منزل ندارم، مختصر اثاثی است در قم و تهران، مِلک همسرم می‏ باشد. دو قطعه قالی در منزل است، داده ‏اند که اگر خواستم بابت خمس حساب کنم، و مال این جانب و ورثه نیست باید به سادات فقیر بدهند. چند جلد کتاب، بقیه کتبی است که در زمان شاه مخلوع به غارت رفت و نمی‏ دانم چقدر است و چند جلد کتاب که در مدتی که در تهران هستم از طرف مؤلفین هدیه شده است که قیمت تقریبی آن را نمی‏ دانم، ولی قدر قابلی نیست، اثاثی که در منزل مسکونی فعلی در تهران است مِلک صاحبان منزل است، احمد اطلاع دارد.

3- کلیه وجوهی که در بانکها یا در منزل یا نزد اشخاص است که آقای پسندیده مطلع هستند، به استثنای وجه مختصری که اشاره شد، وجوه شرعیه می‏ باشد و مِلک این جانب نیست، و ورثه این جانب در آنها حقی ندارند و تکلیف آنها را به حسب وصیت تعیین نموده ‏ام. تاریخ 24 دی ماه 1359 ـ 7 ربیع الاول 1401. روح اللَّه الموسوی»‏ (صحیفه امام؛ ج 13، ص 523 ـ 524)