مریم سراوانی هنرمند برجسته‌ای است که سال‌هاست هنر قلمزنی روی مس را انجام می‌دهد؛ هنری که علاوه بر ظرافت، صبوری بسیار می‌طلبد. او متولد ۱۳۶۰ در مشهد و رشته تحصیلی‌اش کارشناسی علوم سیاسی است و بیش از یک دهه است که به صورت جدی و حرفه‌ای در این هنر حضور دارد.
او می‌گوید: درجه ۳ هنری از وزارت ارشاد اسلامی را دارم و مدرس دانشگاه الزهرا هستم و قلمزنی روی مس را تدریس می‌کنم.
این هنرمند شهرمان درباره آغاز کارش در عرصه هنر نیز توضیح می‌دهد: از ابتدا هنر را دوست داشتم و دلم می‌خواست علاوه بر تحصیلات دانشگاهی، هنر را هم در زندگی‌ام داشته باشم. نگاه من به هنر هیچ گاه به عنوان منبع درآمد نبوده است، برای من هنر کار دلی است.
وی تصریح می‌کند: هر وقت در تلویزیون و یا در بازار اصفهان قلمزنی روی مس را می‌دیدم، حس خوبی داشتم. صدای چکش و قلم روی مس، حس خوب و آرامش‌بخشی برایم دارد.
اولویت، کار هنری
درباره نوع کار که می‌پرسم، می‌گوید: من قلمزنی روی مس را دوست دارم و کار بازاری انجام نمی‌دهم. در کلاس‌های فنی و حرفه‌ای، در دو دوره کلاس‌های قلمزنی گذراندم که بیش از ۸ ماه طول کشید. کار بسیار ظریف و سختی است. در آن زمان یک دوره قلمزنی ریزه قلم و سپس دوره حجم و برجسته کاری را گذراندم.
وی خاطرنشان می‌سازد: در آن زمان حدود ۷۰ نفر علاقه‌مند در این کلاس‌ها شرکت کردند و در نهایت فقط من از آن دوره‌ها به صورت جدی مشغول به کار هستم.
از او درباره کارش که می‌پرسم، توضیح می‌دهد: این هنر سختی‌های خاص خودش را دارد و ابتدا باید قیر را باز و ظرف یا تابلو را قیراندود کنیم و این کار را برای آنکه نقش راحت‌تر روی ظرف بنشیند، انجام می‌دهیم.
این بانوی هنرمند درباره انتخاب طرح‌ها نیز اظهار می‌دارد: طرح‌های اسلیمی، ختایی، نقوش حیوانی دوره سامانی و هخامنش و ایده‌هایی از نقوش تخت جمشید و سنگ نگاره‌ها را پس از نقش با قلم‌های مختلف، روی ظرف نقش می‌زنیم و پس از پایان کار، قیر را باز می‌کنیم.
او درباره قلمزنی روی فلزات مختلف تصریح می‌کند: بهترین و زیباترین کار روی فلز طلا و نقره است، اما به دلیل قیمت بالای آن، معمولاً قلمزنی روی مس انجام می‌شود. مس قرمز است و گاهی قلع اندود می‌شود و به رنگ سفید درمی‌آید.
زمان و صبر
درباره مدت زمانی که برای خلق یک اثر هنری روی یک ظرف یا تابلو می‌گذارد، می‌پرسم و او می‌افزاید: معمولاً انجام یک کار بستگی به نوع، اندازه و طرح آن دارد؛ گاهی طرح‌ها برجسته است. برای مثال قلمزنی روی یک ظرف کوچک، یک هفته با روزی بیش از ۷ ساعت زمان نیاز دارد، اما در طرح‌های بازاری معمولاً این مدت زمان کمتر می‌شود و نقش‌های ساده‌تر و درشت‌تر قلم‌های حاشیه زیادتر استفاده می‌شود.
هنری گران
او اعلام می‌کند: کارهای من هنری هستند و سفارش‌هایی را که از میراث فرهنگی به من داده می‌شود، اجرا می‌کنم و گاهی هم علاقه‌مندان به صورت شخصی کار سفارش می‌دهند. اگرچه همه مردم و گردشگران که ما را در حال کار کردن می‌بینند از آثارمان لذت می‌برند و متقاضی هستند، اما معمولاً به علت گرانی کمتر توان خریدن این کارها را دارند.
این بانوی هنرمند بیان می‌کند: برای مثال ظرف مسی گران است و هرچقدر هم هنرمند بخواهد قیمت مناسبی برای فروش قرار دهد، امکان‌پذیر نیست؛ در واقع برخی از رشته‌های هنری، آثارشان به دلیل قیمت تمام شده هزینه‌اش بالاست.
حمایت مسئولان
وی که در حال حاضر در غرفه‌ای در مرکز آفرینش و پژوهش هنرهای سنتی مجموعه فرهنگی مصلی مشغول به کار است، تصریح می‌کند: به اعتقاد من برای حفظ هنر و هنرمندان باید حمایت مسئولان ذی ربط را داشته باشیم تا امکان صادرات فراهم شود، زیرا هنرمندان کاسب نیستند و به تنهایی نمی‌توانند از پس اجاره هزینه مکان و مواداولیه شان برآیند، چه برسد به باز کردن حساب ارزی و برقراری ارتباط با کشورهای دیگر.
هنری با هنرمندان اندک
وی تأکید می‌کند: متأسفانه در حال حاضر در شهرمان تعداد هنرمندانی که در هنر قلمزنی مشغول به کارند، بسیار اندک است. خیلی‌ها با دیدن کارها علاقه‌مند می‌شوند و معمولاً خانم‌ها تعدادشان بیشتر است. کلاس‌های آموزش این هنر را هم دارم، اما این هنر نیاز به صبوری و روحیه خاصی دارد و پس از یادگیری، ماندن در آن و ادامه راه خیلی مهم است و امیدوارم شرایطی فراهم شود که این هنر همیشه در شهرمان باقی بماند.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما