اگرچه بسیاری از دولتها، برنامههای گسترده و پرهزینهای را برای بهبود این زیرساختها انجام دادهاند، اما شواهد نشانگر آن است که این امر به تنهایی نتوانسته است معضلات زندگی روستایی را حل کرده و آنان را از فقر برهاند و سیل مهاجرت از روستا به شهر را کاهش دهد.
راه، زیرساخت توسعه
ساخت راههای روستایی استاندارد یکی از مهمترین شاخصههای توسعهیافتگی در یک منطقه است که به گفته بسیاری از کارشناسان تأثیر این عامل بر رشد و گسترش سایر عوامل توسعه انکارناپذیر است و زمینه توسعه از جهات مختلف را فراهم میآورد. متأسفانه در چند دهه اخیر به نقش راه روستایی در توسعه شهرستان جغتای توجهی نشده است، هرچند راه ارتباطی مرکز شهرستان با مرکز استان هم تعریفی ندارد.
روستاهای اللهآباد، کهنه، شادمان، جاورتن، منیدر، محمدیه و حسنآباد که به روستاهای براکوه غربی معروف هستند حتی از داشتن یک راه روستایی آسفالت درجه سه محروماند بهطوری که با کوچکترین بارندگی برف و باران ارتباط این روستاها با مرکز شهرستان به مدت چند روز قطع میشود.
قدرت منیدری یکی از جانبازان روستای منیدر در گفتوگو با خبرنگار ما از رسیدگی نکردن مسئولان به مشکلات منیدر انتقاد کرد و گفت: اصلیترین مشکل ما نداشتن راه است اگر در چند دهه گذشته هر سال تنها یک کیلومتر از این جاده را درست میکردند اکنون مردم این روستا از بهترین راه برخوردار بودند.
وی به شعارهای مسئولان بهخصوص نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی اشاره کرد و افزود: متأسفانه وعدههای این آقایان تنها شعار است و این وعدهها نوعی توهین به مردم منیدر است. این برادر شهید و جانباز دفاع مقدس به سابقه حمایت مردم این روستا از انقلاب هم اشاره و اظهار کرد: این روستا بیشترین شهید را در بین روستاهای شهرستان تقدیم انقلاب کرده است ولی وقتی به مقایسه این روستا در برخورداری از امکانات با دیگر روستاهای شهرستان میپردازیم مشاهده میکنیم که در حق مردم منیدر ظلم شده است.
راههای کهنه روستای کهنه
علی کهنهای یکی دیگر از اهالی این روستای کهنه هم گفت: اگر ما یک مریض بدحال در شب داشته باشیم مجبوریم تا صبح صبر کنیم و مریض را با مبلغ بسیاربالای کرایه به مرکز درمانی برسانیم. با اینکه نمایندههای مجلس شورای اسلامی بارها قول پیگیری ساخت راه در شأن این مردم را دادهاند به عنوان یکی از اهالی این روستا ضمن انتقاد از عملکرد مسئولان جغتای، از استاندار خراسان رضوی خواستار رسیدگی به مشکلات این روستا هستم.
محمود کهنه یکی دیگر از ساکنان روستای کهنه هم گفت: با توجه به اینکه راه ارتباطی این روستاها از مسیر سه راهی دستوران به سمت روستای اللهآباد و از کارخانه سیمان به سمت روستای محمدیه چندین سال است زیرسازی شده و نمایندگان و مسئولان زیادی در این سالها قول بهسازی و آسفالت این مسیر را دادهاند، ولی هر بار به دلایلی به حال خود رها شده است.
آیا مردم این روستاها که شهیدان زیادی تقدیم انقلاب کردهاند حق استفاده از راه ارتباطی مناسب را ندارند، به هر حال برخورداری از حداقل امکانات رفاهی و خدمات عمومی براساس اصول قانون اساسی حق مسلم همه اقشار کشور از جمله روستاییان است.
وی افزود: مردم روستاهای عبوری از این جاده به دلیل وضعیت بد راههای روستایی بسیار گلهمند هستند، مسیر ارتباطی منطقه خاکی و تردد و رساندن بیماران به بیمارستان در این جاده بسیار سخت و دشوار است و علاوه بر خسارت مالی که متوجه ماشینها میشود، سلامت شهروندان هم به علت گرد و خاک حاصل از تردد خودروها به خصوص در چند سال اخیر به علت تردد زیاد ماشینهای سنگین کارخانه سیمان در خطر است و حتی پس از بارش باران با انباشته شدن گل و لای تردد سختتر میشود به طوری که چند نفر از ساکنان این روستا به دلیل دیر رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست دادهاند.
درخواستهای گم شده
با توجه به نامطلوب بودن وضعیت راههای مواصلاتی ۶ روستای غربی بخش مرکزی (روستاهای کهنه، اللهآباد، محمدیه، حسنآباد، شادمان و جاورتن) در فاصله ۳۰ کیلومتری شهرستان جغتای، انتظار میرود اقدامهای قابل توجهی از سوی مسئولان امر در این زمینه انجام گیرد، چراکه صرفنظر از خدماترسانی به روستاها و مناطق محروم به عنوان وظیفه اصلی مسئولان، رسیدگی به وضعیت راههای روستایی میتواند نقش مهمی در توسعه منطقه داشته باشد.
گفتنی است با توجه به پیگیریهای انجام شده، مسئولان اداره راهوشهرسازی شهرستان علت راکد ماندن عملیات این جاده را نبود اعتبارات و یا پیمانکار اعلام میکنند و تکمیل شدن جاده را منوط به تأمین اعتبار میدانند.
نظر شما