۱۱ تیر ۱۴۰۰ - ۱۲:۵۵
کد خبر: 759212

مدرس حوزه علمیه قم اظهار داشت: نکته زیبایی که در روایات وجود دارد این است که اگر حتی یک نفر به واسطه اصل غیبت گمراه می شد، خداود غیبت را ایجاد نمی کرد. درواقع خود غیبت موجب ضلالت و گمراهی نیست. اما عصر غیبت باعث غربال افراد بوده و تمایز ایجاد می کند.

عصر غیبت عصر غربال است

 حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا عابدینی درخصوص مفهوم و شرایط دوران غیبت عنوان کرد: حفظ ایمان در دوران غیبت کار بسیار سختی است. انسانی که در این دوران بخواهد ایمان خود را حفظ کند، باید خیلی بر اخلاق و روحیات و نفس خود کارکند. بصیرت و عمل او باید در مرتبه ای باشد که بادهای سخت زندگی او را نلرزانند.

وی ادامه داد: در جنگ بدر برخی از مسلمانان و افرادی که برای یاری پیامبر خدا(ص) به پا خواسته بودند وقتی تعداد کم نفرات خود و کثرت سپاه دشمن را مشاهده کردند از ترس بر خود لرزیدند. در جنگ احد و زمانی که دشمن از پشت توانست بر سپاه اسلام حمله آورد و بسیاری را به شهادت برساند، برخی از افراد به لرزش افتادند. اما باید بدانیم، بادهایی که برای متزلزل کردن ایمان در عصر غیبت می وزند بسیار شدیدتر هستند. پس باید قدرت ایمان انسان، خیلی قوی باشد تا از گزند حوادث مصون بماند.

وی با بیان اینکه گفته می شود افرادی که درآخرالزمان ایمان خود را حفظ کنند در چه رتبه و مقام بالایی هستند، این در مراتب اوج مساله است ابراز داشت: اینطور نیست که بقیه هلاک شوند و تنها این افراد نجات یابند. گاهی اوقات صحبت از نجات است و گاهی دیگر از ایمان صحبت به میان می آید. نجات مفهومی است که شامل افراد زیادی خواهد شد و آنها از یک مرحله ای عبور خواهند کرد. اما افراد طراز اول و خط مقدم و آنهایی که همراه حضرت ولی عصر(عج) می مانند، کسانی هستند که به اوج رسیده و توانسته اند ایمان خود را حفظ نمایند.

حجت الاسلام عابدینی تصریح کرد: نکته زیبایی که در روایات وجود دارد این است که اگر حتی یک نفر به واسطه اصل غیبت گمراه می شد، خداود غیبت را ایجاد نمی کرد. درواقع خود غیبت موجب ضلالت و گمراهی نیست. اما عصر غیبت باعث غربال افراد بوده و تمایز ایجاد می کند. غربال باعث می شود که افراد درشت تر از نظر ایمانی، باقی بمانند و باقی افراد لغزش کرده و ریزش کنند. اما این ریزش ها به معنی هلاکت نیست و ممکن است برخی افراد  دوباره بازگشته و نجات یابند.

این کارشناس امور دینی با یادآور شدن این موضوع که زندگی درعصر غیبت، یک کمال و فوق کمال است، خاطرنشان ساخت: اما طول کشیدن غیبت که به دلیل نرسیدن به کمال است، بد و ناگوار است. لذا جایی که در روایات، دوران غیبت مذمت شده به این دلیل است که چرا سرعت وصول به کمال پایین است. به نوعی دیگر می توان گفت که منتظران مذمت شده اند که چرا کم کاری کرده و نمی توانند آن را زودتر محقق کنند.

وی متذکر شد: اگر در دورانی، گروهی جمع شوند که احکام روحی در آنها بر احکام جسمی شان، سلطه پیدا کند آنگاه ظهور صاحب الزمان(عج) محقق خواهد شد. لزومی هم ندارد که همه مردم جامعه به این رتبه برسند. باید گروهی به این رتبه برسند و آنگاه حضور آنها در ارتباطات اجتماعی و بین مردم باعث می شود که پس از ظهور، مردم از طریق آنها مفاهیم را چشیده و درک کنند و مسایل برای مردم مشهود خواهد شود. به همین دلیل تا این گروه نباشند ظهور محقق نخواهد شد.

این مدرس حوزه علمیه افزود: بر تک تک ما لازم است که این حقیقت را بتوانیم به سرانجام برسانیم. نباید افرادی این تصور را داشته باشند که توانایی این کار را ندارند و منتظر باشند تا دیگران و مثلا برخی علمای مشهور اعضای این گروه را تشکیل دهند. هر کسی در ارتباط معرفتی و حضوری که با امام(عج) پیدا می کند امکان واسطه شدن را خواهد داشت.

وی متذکر شد: افرادی که به این مرتبه والا می رسند در همین دوران نیز، پرده غیبت از آنها برداشته می شود. آنها به عصر ظهور رسیده اند و ظهور شخصی و انفسی برای آنها اتفاق افتاده است. پس برداشته شدن غیبت برای همه افراد به شکل فرج شخصی امکان پذیر است. لذا آیت الله بهجت فرمودند که لزومی ندارد که ما به دنبال رویت صاحب الزمان(عج) باشیم. چه بسا خواندن دو رکعت نماز و توسل به ائمه(ع) در دوران غیبت بر موضوع رویت افضل باشد. چون این دو رکعت وصال است و توسل به هر کدام از ائمه(ع) توسل به امام زمان(عح) محسوب می شود.  

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.