به گزارش قدس آنلاین؛ سد میمه که در 14 کیلومتری شمال‌شرقی دهلران قرار دارد, از سال 1389 در حال ساخت است و بر اساس آخرین گزارشات 55 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.

مطالعات ارزیابی زیست محیطی این سد به طور کامل انجام شده است و این سد دارای مجوز زیست محیطی است. با وجود تکمیل مطالعات در رابطه با این سد, یک استاد دانشگاه معتقد است که بر اساس مطالعات میدانی میزان شوری آب این سد بیش از حد استاندارد است و بهتر است در مطالعات ارزیابی زیست محیطی این سد تجدید نظر شود.

دکتر امیر آقا کوچک در رابطه با این سد بیان کرد: این سد که بر روی یک رودخانه شور در حال ساخت است, بر اساس مطالعات میدانی هدایت الکتریکی آب آن که معیاری از شوری و کیفیت آب است, حدود 12 هزار میکروزیمنس بر سانتی‌متر است که بسیار زیاد است. شوری این سد نصف شوری دریا است و در دوره خشکسالی که سطح آب کم می‌شود این مقدار به 40 هزار میکروزیمنس نیز می‌رسد.

وی ادامه داد: برای درک بهتر این شوری بهتر است بدانیم که استاندارد جهانی برای آب آشامیدنی 400 میکروزیمنس و برای کشاورزی نهایتا 3 هزار میکروزیمنس است. در این منطقه آب در حالت عادی هم شور است و با ساخت سد این شوری افزایش پیدا می‌کند.

استاد دانشگاه کالیفرنیا توضیح داد: وزارت نیرو قصد دارد تا علاوه بر میمه سد دیگری نیز در همین منطقه بسازد تا یک سد شوری آب را مهار کند و سد دیگر آب را برای کشاورزی تامین کند که این طرح نیز بسیار هزینه‌بر خواهد بود و توجیه اقتصادی ندارد.

آقاکوچک در رابطه با اثرات سوء ساخت این سد گفت: شوری آب سد خسارات جبران ناپذیری برای منطقه و به ویژه کیفیت خاک دارد و ممکن است خاک حاصل خیز را از بین ببرد. آب شور این سد که قرار است برای کشاورزی استفاده شود بر روی کیفیت خاک اثر می‌گذارد و به مرور حاصل خیزی خاک را از بین می‌برد.

وی افزود: نمک‌هایی که به مرور بر سطح خاک قرار می‌گیرند, وارد هوا می‌شوند و ضمن نابودی پوشش گیاهی, اثرات منفی برای سلامتی انسان دارند.

استاد دانشگاه کالیفرنیا خاطرنشان کرد: درست است که هدف از ساخت این سد توسعه و کمک به معیشت استان ایلام است اما باید دقت شود تا این روند به شکل معکوس طی نشود.

منبع: تسنیم