اقامتگاه‌های بومگردی از بیش از ۱۵سال پیش در نقاط مختلف ایران توسط افرادی که به حفظ و احیای فرهنگ، اصالت، هنر و خوراک بومی اهمیت می‌دادند به‌تدریج گسترش پیدا کرد.

خطر جایگزینی فرهنگ با اقتصاد!

 و نتایج بسیار خوبی را نیز به همراه داشت و توانست بر شاخص‌های رفاهی مردم محلی و در کنار آن بر حفظ اصالت تأثیر بگذارد.

اما در چندین سال گذشته نگاه کمّی به اقامتگاه‌های بومگردی سبب شد افرادی وارد این حوزه شوند که نگاه اقتصادی به اقامتگاه‌های بومگردی دارند و همین موضوع موجب دور شدن این طرح از کیفیت شد.
این‌ها بخشی از گفت‌وگو با صادق کاظمیان، دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بومگردی ایران و رئیس جامعه اقامتگاه‌های بومگردی استان است.
وی در ادامه می‌گوید: ماجرای کرونا را به نوعی می‌توانیم بهانه‌ای بدانیم که افرادی ماندگار شوند و یا تازه ظهور کنند که علاقه‌مند به این حوزه باشند زیرا فلسفه اصلی اقامتگاه‌های بومی توسعه پایدار بود .گاهی به بحث‌های محیط‌زیستی و فرهنگی در کنار نگاه اقتصادی منجر شد و آن‌ها اولویت پیدا کردند و سبب شد به‌تدریج از افرادی که فقط نگاه اقتصادی دارند، کم شود.
وی با اشاره به آنکه درحال حاضر اقامتگاه‌های بومگردی از عید سال‌جاری بهتر شده، بیان می‌کند: امسال گردشگران بیشتری وارد شدند و با توجه به اینکه اقامتگاه‌های بومگردی شناخته‌تر شدند در اقصی نقاط ایران و در سایت‌های مختلف و مناطق طبیعی گوناگون و جاهایی که امکانات اقامتی مانند هتل وجود ندارد، از این اقامتگاه‌ها  استقبال خوبی صورت گرفت.
دبیر جامعه حرفه‌ای اقامتگاه‌های بومگردی ایران تصریح می‌کند: گردشگران نیز به گردشگری تجربه‌محور علاقه‌مندتر شدند و دوست دارند فرهنگ و خوراک محلی، گویش‌ها و پوشش را ببینند و تجربه کنند؛ این موضوع سبب شد اگر با پیک تازه‌ای در حوزه کرونا مواجه نشویم، امیدوار باشیم به‌تدریج از این رکود دو سه ساله بیرون بیاییم.

فلسفه ایجادی فراموش شده
وی درخصوص مشکلات موجود بر سر راه توسعه و بهره‌برداری این اقامتگاه‌ها نیز اظهار می‌کند: به‌نظر می‌رسد درحال حاضر در افزایش کمی این اقامتگاه‌ها مسئله‌ای وجود نداشته باشد و متقاضیان می‌توانند درخواست مجوز نمایند اما آنچه به‌نظر می‌رسد باید بیشتر به آن اندیشید این است که چگونه اقامتگاه‌های موجود را به فلسفه ایجاد اقامتگاه‌های بومگردی نزدیک کنیم یا اگر نزدیک است این وضعیت را حفظ کنیم و اگر افراد جدیدی می‌خواهند وارد شوند، کسانی باشند که به این موضوع علاقه‌ دارند. یعنی بیشتر از آنکه به فکر این باشیم که چکار کنیم‌ تا اقامتگاه‌های بومگردی رشد کنند و تعدادشان زیاد و امکاناتشان گسترده شود، باید به این فکر کنیم که از توسعه پایدار جوامع محلی و گردشگری دور نشویم.
رئیس جامعه اقامتگاه‌های بومگردی استان در ادامه خاطرنشان می‌کند: مشکل هنگامی شروع شد که جنبه‌های اقتصادی، مالی و درآمدزایی ارجحیت پیدا کرد و خانه‌های بومگردی به اقامتگاه و میهمان به مشتری تبدیل شد. زیرا بحث ما خانه‌هایی بود که در آن از میهمان خود پذیرایی می‌کرد. این اتفاق باید اصلاح شود. فلسفه اقامتگاه‌های بومگردی با سایر تأسیسات مانند هتل‌ها منافات دارد و درواقع یکسان نیست.
 وی تأکید می‌کند: به نظر می‌رسد ما نیاز به آموزش و گفتمان با همه فعالان گردشگری در این خصوص داریم که شامل گردشگران، مدیران، بهره‌برداران اقامتگاه‌های بومگردی، مدیران حوزه میراث فرهنگی و گردشگری و مدیران سایر بخش‌ها مانند، استانداران، فرمانداران، اعضای شوراهای روستا و شهرستان و راهنمایان گردشگران‌ است، حتی کسانی که در خدمات مسافرتی فعال‌اند.
کاظمیان تصریح می‌کند: در واقع نیاز به یادآوری است که خانه‌های بومگردی قرار بود اصالت زندگی ایرانی را به ما نشان دهند. ضرورتی ندارد همان غذایی که در هتل سرو می‌شود در اقامتگاه‌های بومگردی نیز باشد. قرار نبود امکانات یک هتل پنج‌ستاره را در یک اقامتگاه بومگردی داشته باشیم، بلکه قرار بود تجربه‌های نو داشته باشیم و طعم نو و گفت‌وگوها، بازی‌ها و شیوه‌های جدید اسکان را تجربه کنیم.

فرصت‌سوزی در دوران کرونا
رئیس جامعه اقامتگاه‌های بومگردی استان در پاسخ به این پرسش که مدیران این اقامتگاه‌ها چه میزان آموزش‌های لازم را فرا گرفته و این اقامتگاه‌ها استانداردسازی شده، توضیح می‌دهد: متأسفانه در حوزه آموزش مشکلات فراوانی داریم‌؛ در فرصت طلایی کرونا می‌توانستیم آموزش‌های گسترده‌ای را داشته باشیم که به هر دلیلی متأسفانه این اتفاق نیفتاد اما اقامتگاه‌های بومگردی، استانداردبردار نیستند و کلمه استاندارد زمانی به‌کار می‌رود که همه‌جا شبیه به هم و دارای یک چارچوب از پیش تعیین‌شده باشد، درصورتی که ویژگی اقامتگاه‌های بومگردی این بود که استانداردپذیر نیستند. در هر روستا و هر جای ایران می‌توانید یک نوع طعم غذا و یک شیوه اقامت و معماری و... را داشته باشید. البته این امر نافی آن نیست که ما باید ضوابطی داشته باشیم تا باتوجه به معیارهای بومی و محلی به اقامتگاه‌های بومگردی اجازه دهد آن‌ها را در حوزه معماری و فرهنگی خودش حفظ کند.
وی که آمار اقامتگاه‌های بومگردی خراسان رضوی را بیش از ۱۴۰ مورد اعلام می‌کند، می‌گوید: لازم به یادآوری است به همین تعداد هم موافقت اولیه وجود دارد که آرام آرام به این تعداد اضافه می‌شوند.

خبرنگار: یزدی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.