تقریباً غیرممکن است در جست‌وجوی اثری جامع که با روایات پیوند خورده باشد درباره یک موضوع بگردیم و به نام و آثار مرحوم آیت‌الله ری‌شهری برنخوریم.

شهادت‌نامه‌ای که از دل «دانشنامه امام حسین(ع) » متولد شد

کسی که برای پژوهش در حوزه احادیث و روایات، مؤسسه علمی فرهنگی «دارالحدیث» را ایجاد کرد و همیشه به دنبال به سرانجام رساندن پژوهش‌هایی برای تولیدات حدیثی بود که از جامعیت برخوردار باشد. 

در همین راستا مرحوم ری‌شهری پژوهش جامعی را برای امام حسین(ع) و قیام عاشورا با عنوان «دانشنامه امام حسین(ع)» با همکاری شماری از پژوهشگران توانمند «پژوهشکده علوم و معارف حدیث» در ۱۴ جلد و ۶هزارو۶۰۰ صفحه به سرانجام رسانید و در آذرماه ۱۳۸۸، در دسترس همگان به‌ویژه اصحاب تحقیق قرار داد. 
گام بعدی مرحوم ری‌شهری، ایجاد ارزش‌افزوده به منظور بهره‌برداری حداکثری از این دانشنامه جامع بود. در همین راستا بود که بخش‌هایی از این دانشنامه که -با شهادت سیدالشهدا(ع) و یاران باوفایش مرتبط بود و- بیش از سایر بخش‌ها برای آشنایی هر چه بیشتر و عالمانه عموم خوانندگان با تاریخ حماسه کربلا کاربرد داشت و از سوی دیگر می‌توانست دستمایه‌ای بسیار مناسب برای مبلغان دینی (به‌ویژه در سفرهای تبلیغیشان) به شمار آید، با عنوان «شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر» به صورت جداگانه منتشر شد. 
این اثر در دو جلد، متن کامل بخش‌های ششم تا یازدهم دانشنامه یاد شده و منتخبی از «درآمد» و بخش یکم و نیز دو قطعه کوچک از بخش‌های نهم و سیزدهم آن را در مجموع در حجمی نزدیک به ۲هزارو۵۰۰ صفحه در خود دارد.
مرحوم ری‌شهری در مقدمه این اثر هدف از نگارش این مجموعه را توجه دادن به ضرورت‌های بازنگری در تاریخ عاشورا معرفی می‌کند و می‌نویسد: «ظرفیت گسترده فرهنگی واقعه عاشورا و جایگاه ویژه آن در جهان اسلام به‌ویژه نزد پیروان اهل بیت(ع) ایجاب می‌کند موضوع نهضت حسینی به عنوان یکی از اصلی‌ترین مسائل مطرح در مکتب تشیع، در حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها توسط توانمندترین دانشمندان و کارشناسان مورد تحقیق و تدقیق قرار گیرد و نخبگان آشنا با قرآن و حدیث و تاریخ اهل بیت(ع)، ضمن جمع‌آوری، جمع‌بندی و ارزیابی گزارش‌های تاریخی، ابعاد متنوع و آموزنده این حماسه سرشار از هدایت، عزت و سعادت را تبیین و تفسیر نمایند. اما با کمال تأسف باید گفت عدم توجه لازم از جانب حوزه‌های علمیه و شخصیت‌های بزرگ علمی شیعه به این مسئله بسیار مهم، از یک سو و گره خوردن مراسم عزاداری سیدالشهدا(ع) با معیشت شماری از مردم از سوی دیگر، سبب شده در بسیاری از مجالس عزاداری امام حسین(ع)، تحریک عواطف مردم جایگزین تبیین اهداف بلند نهضت حسینی شود و بدین سان، نه تنها بازار گزارش‌های ضعیف و بی‌ریشه‌ای که جنبه عاطفی آن‌ها قوی است - هر چند خلاف شأن و منزلت اهل بیت‌اند - رونق یابد بلکه به تعبیر استاد شهید مطهری، با این استدلال ماکیاوِلی که «هدف، وسیله را توجیه می‌کند»، راه برای جعل و دروغ در مرثیه‌سرایی هموار شود».

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.