یک منتقد سینما گفت: یک زمانی، پخش فیلم روز جهان منوط به تحلیل محتوای آن ها بود. برنامه های سینمایی در تلویزیون قبل یا پس از پخش فیلم ها مخاطب را نسبت به سوگیری محتوایی فیلم های خارجی آگاه می کردند.

 آرش فهیم: برنامه سینمایی برای تلویزیون مخاطب می آورد / چرا پخش برنامه های سینمایی در تلویزیون متوقف شد؟

به گزارش قدس آنلاین، تاثیرگذاری و کارکردهای عمیق رسانه باعث شده برنامه سازان و تولیدکنندگان فرهنگی هرروز دست به خلق آثاری نو بزنند و جامعه را زنده و پویا نگه دارند. با افزایش شبکه های صداوسیما هم انتظار مخاطبان از این رسانه نسبت به گذشته بالاتر رفت. اما در سالیان گذشته تلویزیون ما در حوزه ترغیب مخاطب به تماشای برنامه ها، مخصوصا برنامه های تخصصی، خیلی موفق نبوده است و صرفا مخاطبان به چند برنامه خاص مثل خندوانه و دورهمی اقبال نشان داده اند. در صورتی که در ادواری که برنامه های تخصصی مثل هفت، نود و... پخش می شد جامعه مخاطب گسترده ای پای قاب جادویی می نشستند. مسئولان باید این نکته را مدنظر قرار دهند که قرار نیست همه جامعه ایران به تلویزیون به چشم یک سرگرمی نگاه کنند، قطعا افرادی هستند که نگاه دقیق تر به مسائل دارند و از رسانه ملی انتظار پخش برنامه های تخصصی دارند. به طور مثال در همه این سال ها خلا یک برنامه سینمایی در تلویزیون احساس شده، در یک بازه زمانی چند ساله برنامه «هفت» موفق ترین آن ها بود که بعد از پخش چند سری با مجریان مختلف و حواشی زیاد متوقف شد.

آرش فهیم، منتقد سینما و تلویزیون درباره چرایی یا علل عدم پخش برنامه های سینمایی در تلویزیون می گوید: این مدیران صداوسیما هستند که باید پاسخ دهند، به ویژه اینکه برنامه های سینمایی در سال های گذشته جزء برنامه های پربیننده تلویزیون بوده، واقعا جای سوال است که چرا پخش چنین برنامه هایی از جدول پخش شبکه های سیما حذف شده است. وی افزود: به نظرم یکی از دلایل این خلأ به دلیل نامشخص بودن راهبرد صداوسیما در قبال سینماست. سردرگمی مدیران رسانه ملی در مقابل سینما باعث شده تا این برنامه ها روز به روز کمتر و کمتر شدند، رو به خنثی شدن رفتند و امروز به طور کلی محو شده اند!

فهیم با ذکر اینکه امروزه همه شبکه های تلویزیونی بزرگ جهان، دارای برنامه های تخصصی سینمایی هستند؛ بیان کرد: به طور کلی، وجود هر پدیده ای در جامعه ایجاب می کند که موضوع برنامه تلویزیونی باشد. وقتی سینما به عنوان یک نهاد اجتماعی و فرهنگی مهم و تأثیرگذار در جامعه موجودیت دارد، پس لازم و ضروری است که رسانه ملی هم برنامه هایی در این زمینه داشته باشد. همان طور که وقتی فوتبال هست، برنامه هایی با محوریت فوتبال هم پخش می شود، وقتی صنعت و اقتصاد هست برنامه هایی با محوریت صنعتی و اقتصادی پخش می شود. وقتی ما سینما داریم، باید برنامه هایی با موضوع سینما هم داشته باشیم تا هم مخاطبان نسبت به مسائل و اتفاقات درون آن با خبر شوند و هم خود صداوسیما موضع و نگاه و راهبرد خودش را در زمینه سینما اعلام کند. شما می توانید در تمام کشورها برنامه هایی با حضور سینماگرها، منتقدان و کارشناسان سینما ببینید که به نقد آثار روی پرده و بررسی جریان ها و اتفاقات روز سینمای یک کشور یا کل جهان می پردازند.

این منتقد سینما با اشاره به چالش ها و معضلات سینمای ایران عنوان کرد: نکته مهم این است که تلویزیون در شرایطی برنامه های سینمایی خود را قطع کرده یا نسبت به این زمینه منفعل است که سینمای ما روزهای پرچالشی را می گذراند. سینمای ایران امروز با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند که یکی از اصلی ترین آن ها معضل مخاطب است. اتفاقا پخش برنامه هایی با موضوع سینما در تلویزیون می تواند موجب پویایی سینما شود؛ بحث درباره سینما را بین مردم می‌برد و کنجکاوی آن ها را برمی‌انگیزد و موجب می‌شود که متوجه شوند چه فیلم هایی درحال اکران است و چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. ضمن اینکه پخش برنامه های سینمایی برای خود تلویزیون هم مخاطب می آورد و باعث می شود بخشی از مردم که هنوز هم سینما برایشان اولویت دارد یا علاقه مند به این هنر هستند، پای تماشای آن بنشینند. به نظر من هر شبکه ای بنا بر رسالت و موضوعیتی که دارد باید یک برنامه سینمایی داشته باشد. مثلا شبکه ورزش به سینما و ورزش بپردازد یا شبکه کودک به سینمای کودک و ...

آرش فهیم پخش فیلم های خارجی و عدم تحلیل آن برای مخاطب را آسیب زا دانست و گفت: هنوز فراموش نکرده ایم که در دوره ای علاوه بر پویایی برنامه هایی برای نقد سریال های تلویزیون و سینمای داخل کشور، چند برنامه مثل سینما یک، سینما چهار، صدفیلم و ... به نمایش برترین آثار تاریخ سینما و همچنین تحلیل فیلم ها می پرداختند. فراموش نکرده ایم که یک زمانی، پخش فیلم روز جهان منوط به تحلیل محتوای آن ها بود؛ چون بنا بر این است که غرب و به ویژه هالیوود، از طریق سینما در پی اهداف و مقاصد استراتزیک و یا ترویج ایدئولوژیک است و منتقدان و کارشناسانی، قبل یا پس از پخش این گونه فیلم ها باید مخاطب را نسبت به این سوگیری محتوایی آگاه می کردند. این جریان باعث شد تا بخشی از علاقه مندان جدی تر سینما، تشویق شوند تا به طور عمیق تر به فیلم ها نگاه کنند. این طیف از برنامه ها همچنین موجب ارتقاء سواد رسانه ای و هوش هنری مردم هم می شدند. عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در پایان تصریح کرد: متأسفانه چند سال است که به طور کلی برنامه های نقد فیلم و سریال های خارجی در تلویزیون از دستور خارج شده است. در این میان، گاهی فیلم ها یا سریال هایی پخش می شود که بحث برانگیز هستند یا دچار مسائل و مشکلات و کژتابی محتوایی هستند که ناگفته ماندن این مسائل برای مخاطب، آسیب زننده است.

خبرنگار: لیلا نوعی

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.